Kategoria: Nauka o Ziemi Opublikowano: 13 grudnia 2012 r.
Sahara nie jest największą pustynią na świecie. Antarktyda to największa pustynia na świecie. Pustynie nie są definiowane przez wysokie temperatury i wydmy. Zamiast tego, pustynie są definiowane przez bardzo małą ilość opadów deszczu i śniegu. Te niewielkie ilości opadów prowadzą do bardzo małej ilości wody w stanie ciekłym na ziemi. W rezultacie pustynie są identyfikowane przez znacznie mniejszą liczbę zwierząt i roślin. Chociaż Antarktyda ma dużo wody w postaci lodu, jej niskie temperatury uniemożliwiają zamienianie się lodu w wodę w stanie ciekłym nawet latem. Niskie temperatury powodują również wymrażanie pary wodnej z powietrza. Efekt końcowy jest taki, że Antarktyda to nie tylko pustynia, to najsuchszy kontynent na świecie. Ponieważ cechą charakterystyczną pustyni jest suchość, a nie temperatura, istnieją zimne pustynie, ciepłe pustynie i gorące pustynie. Ta suchość może być spowodowana efektem cienia deszczu, w którym góry blokują przenoszące wilgoć chmury przed dotarciem do regionu pustynnego. Suchość pustyń może być również spowodowana tym, że region jest po prostu zbyt daleko od jakiegokolwiek źródła wilgoci. Wreszcie, niska wilgotność charakteryzująca teren pustynny może być spowodowana niskimi temperaturami zatrzymującymi wilgoć w postaci stałej. Zagrożenia, które ludzie najczęściej kojarzą z gorącymi pustyniami; takie jak oparzenia słoneczne, popękane usta, odwodnienie i jałowe krajobrazy; są również niebezpieczeństwa, na jakie narażeni są odwiedzający Antarktydę.
Tematy: Sahara, atmosfera, pustynia, sucha, wilgotność, największa pustynia, pustynia polarna, opady, pogoda