Pierwszą osobą osiadłą w dolinie, która później stała się Drakesbad, był Edward R. Drake (1830-1904). Możliwe, że Drake mógł po raz pierwszy przybyć do obszaru Drakesbad już w 1875 roku. Roy Sifford wspomina: „Inni powiedzieli mi, że był w dolinie w Drakesbad, kiedy dr Harkness, od którego pochodzi nazwa góry Harkness, był tam w 1875 roku ”(wywiad z Royem Siffordem dla Les Bodine, 7 lipca 1987). Sifford stwierdza również, że zanim Drake przeniósł się dalej na północ do Hot Spring Valley, zbudował „chatę squattersów” w Warner Valley około milę na południe od obozu Lee, gdzie droga przecina „Drake Creek” (Roy Sifford w rozmowie z Les Bodine, 9 października 1987) .Zapisy pokazują, że w 1880 roku Drake nabył prawo własności do nieruchomości w Hot Springs Valley, a przez następną dekadę nabył dodatkową nieruchomość, największą działkę uzyskaną dzięki „patentom od rządu Stanów Zjednoczonych o łącznej powierzchni 320 akrów”. na obszarach zwanych obecnie „Drakesbad” i „Devils Kitchen” (Strong: 1989: 26). Do 1900 roku posiadłość ziemska Drakea wynosiła 400 akrów i zawierała wiele wrzących źródeł i innych elementów termalnych związanych z Centrum Wulkanicznym Lassen.
Rdzenni Amerykanie:
Obszar Lassen był miejscem spotkań co najmniej czterech grup Indian amerykańskich: Atsugewi, Yana, Yahi i Maidu. Ze względu na warunki pogodowe i śniegowe, ogólnie duże wzniesienia i sezonowo mobilne populacje jeleni obszar Lassen nie sprzyjał całorocznemu życiu. Te grupy rdzennych Amerykanów obozowały tutaj w cieplejszych miesiącach na polowania Producenci koszyków, a nie garncarze, zostawili niewiele artefaktów innych niż kamienne ostrza, noże i metale. Niektóre z tych artefaktów są wystawione w Muzeum Loomis wraz z replikami wyrobów plecionych i myśliwskich.
Potomkowie plemion wciąż żyją w okolicy i są cennymi partnerami parku. Członkowie współpracowali z National Park Service w celu organizowania pokazów kulturowych i pomagania odwiedzającym w zrozumieniu zarówno współczesnej, jak i historycznej kultury plemiennej.
Ishi: Ostatni z Yahi
Indianin Yahi imieniem Ishi pojawił się w Oroville w Kalifornii w 1911 roku. Nigdy wcześniej nie mieszał się z białymi, a jego plemię uważano za nieistniejące. Dni spędził w Muzeum Antropologicznym przy University of California Affiliated Colleges na Parnassus Heights w San Francisco (obecnie siedziba Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco), gdzie był nieocenionym źródłem etnologicznym. Ishi był uważany za ostatniego ocalałego z epoki kamienia w Stanach Zjednoczonych. Zaraził się gruźlicą i zmarł 25 marca 1916 r. W szkole medycznej w Parnasie. Artefakty i narzędzia Yahi stworzone przez Ishi można studiować na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkelely, Muzeum Antropologii Phoebe Hearst.
Emigranci i pionierzy:
Historia ogólnie opisuje okres od 1840 r., Mimo że Jedediah Smith przeszedł przez ten okres w 1828 r. podczas jego lądowej wędrówki na Zachodnie Wybrzeże. Kalifornijska gorączka złota przyniosła pierwszych osadników. Dwa pionierskie szlaki, opracowane przez Williama Noblesa i Petera Lassena, są związane z parkiem. W 1851 roku Nobles odkrył alternatywną drogę do Kalifornii, przechodzącą przez Lassen. Sekcje Lassen i Nobles Emigrant Szlak jest nadal widoczny. Lassen, od którego pochodzi nazwa parku, oprowadzał osadników w pobliżu tego miejsca i próbował założyć miasto. Podejmowano próby wydobycia, projektów energetycznych, ranczerskich i drzewnych. Wczesna ochrona federalna uchroniła go przed ciężkimi logowanie.
Loomis:
BF Loomis udokumentował ostatni cykl erupcji Lassen Peak i promował założenie parku. Fotografował erupcje, badał geologicznie i opracował obszerną kolekcję muzealną. Artefakty i zdjęcia z erupcji w latach 1914-1915 są wystawione w Muzeum Loomis i są dostępne.