Michael Porter klasyfikuje konkurencyjne strategie jako przywództwo kosztowe, zróżnicowanie lub segmentacja rynku.
CEL NAUKI
-
Omów wartość stosowania konkurencyjnych strategii Portera w zakresie przywództwa kosztowego, różnicowania i segmentacji rynku
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
- Michael Porter definiuje trzy typy strategii, które mogą zapewnić przewagę konkurencyjną. Strategie te to przywództwo kosztowe, zróżnicowanie i segmentacja rynku (lub koncentracja).
- Przywództwo kosztowe polega na osiągnięciu korzyści skali i wykorzystaniu ich do produkcji dużej ilości przy niskich kosztach. Marże mogą być węższe, ale ilość jest większa, co umożliwia uzyskanie dużych strumieni przychodów.
- Zróżnicowanie to tworzenie unikalnej usługi lub produktu oferowanie, albo poprzez dobrą markę, albo silne umiejętności wewnętrzne. Strategia ta ma na celu oferowanie czegoś trudnego do skopiowania i jest silna y związane z marką organizacji.
- Strategia segmentacji rynku ma węższy zakres. Zarówno przywództwo kosztowe, jak i zróżnicowanie kosztów mają stosunkowo szeroki zakres rynkowy i mogą obejmować obie strategiczne korzyści na mniejszą skalę.
- Porter ostrzega, że firmy, które próbują osiągnąć zarówno przywództwo kosztowe, jak i zróżnicowanie, mogą wpaść w „dziurę w środkowy”; zauważa, że specjalizacja to idealne podejście strategiczne.
WARUNKI
- Udział w rynku
Procentowy udział firmy w rynku.
- przewaga konkurencyjna
Coś, co stawia firmę lub osobę ponad konkurencją.
Michael Porter opisał schemat kategorii składający się z trzech ogólnych rodzaje strategii powszechnie stosowanych przez przedsiębiorstwa w celu osiągnięcia i utrzymania przewagi konkurencyjnej. Te trzy strategie są zdefiniowane w dwóch wymiarach: zakres strategiczny i siła strategiczna. Zakres strategiczny jest wymiarem po stronie popytu i bierze pod uwagę rozmiar i strukturę rynku, na który firma zamierza dotrzeć. Siła strategiczna jest wymiarem po stronie podaży i dotyczy siły lub podstawowych kompetencji firmy.
Porter wyróżnia dwie kompetencje jako najważniejsze: zróżnicowanie produktu i koszt produktu (wydajność). Pierwotnie sklasyfikował każdy z trzech wymiarów (poziom zróżnicowania, względny koszt produktu i zasięg rynku docelowego) jako niski, średni lub wysoki i zestawił je w trójwymiarowej macierzy. Oznacza to, że schemat kategorii był wyświetlany jako kostka 3x3x3; jednak większość z dwudziestu siedmiu kombinacji nie była wykonalna.
Przywództwo kosztowe, zróżnicowanie i segmentacja rynku
Porter uprościł schemat, redukując go do trzech najbardziej skutecznych strategii: koszt przywództwo, zróżnicowanie i segmentacja rynku (lub ukierunkowanie). Charakteryzuje każdą z nich w następujący sposób:
- Przywództwo kosztowe odnosi się do zdolności firmy do tworzenia korzyści skali dzięki niezwykle wydajnym operacjom, które generują duży wolumen. Do liderów kosztów należą organizacje takie jak Procter & Gamble, Walmart, McDonald „s i inne duże firmy wytwarzające duże ilości towarów, które są rozprowadzane po stosunkowo niskich kosztach (w porównaniu z konkurencją).
- Zróżnicowanie to mniej namacalne i łatwe do zdefiniowania, ale nadal stanowi niezwykle skuteczną strategię, gdy jest właściwie wykonywana. Zróżnicowanie odnosi się do zdolności firmy do tworzenia towaru, który jest trudny do odtworzenia, spełniając tym samym potrzeby niszowe. Strategia ta może obejmować tworzenie silnego wizerunku marki, który pozwala organizacji sprzedawać swoje produkty lub usługi po wyższej cenie. dobry przykład zróżnicowania; marże firmy są wysokie ze względu na marżę na każdej torbie (która w większości pokrywa koszty marketingu, a nie produkcji).
- Segmentacja rynku ma wąski zakres (zarówno przywództwo kosztowe, jak i zróżnicowanie mają stosunkowo szeroki zakres) i stanowi skrzyżowanie obu strategii. Segmentacja ma na celu znalezienie określonych segmentów rynku, z których większe firmy nie korzystają w inny sposób.
Strategie konkurencyjne Portera
Te trzy strategie są zdefiniowane w dwóch wymiarach: zakres strategiczny i siła strategiczna.
Unikanie „dziury w środku”
Badania empiryczne nad wpływ strategii marketingowej na zysk wskazuje, że firmy o dużym udziale w rynku są często dość dochodowe, ale podobnie jest z wieloma firmami o niskim udziale w rynku. Najmniej rentowne firmy to te z umiarkowanym udziałem w rynku. Jest to czasami określane jako „dziura w rynku -środkowy problem. Porter wyjaśnia, że firmy z dużym udziałem w rynku odnoszą sukcesy, ponieważ realizują strategię przywództwa kosztowego, a firmy z niskim udziałem w rynku odnoszą sukcesy, ponieważ wykorzystują segmentację rynku lub zróżnicowanie, aby skupić się na małej, ale dochodowej niszy rynkowej .Firmy w środku są mniej dochodowe z powodu braku realnej strategii ogólnej.