Buffalo Bill: The Hero
Cody później służył w wojnie secesyjnej, aw 1867 roku zaczął polować na bizony (aby nakarmić ekipy budowlane budujące linie kolejowe) , co dałoby mu przydomek, który definiowałby go na zawsze. Jego własna ocena podaje liczbę bawołów, które zabił na 4280 w ciągu nieco ponad półtora roku.
W 1868 roku Cody powrócił do pracy w armii jako szef zwiadowców (a jego ciągła praca z wojskiem przyniosła mu w 1872 roku Kongresowy Medal Honoru, który następnie został pozbawiony, a następnie przywrócony), wszystkie podczas gdy stał się narodowym bohaterem ludowym dzięki wyczynom jego alter ego „Buffalo Bill”. Pod koniec 1872 roku Cody udał się do Chicago, aby zadebiutować na scenie w The Scouts of the Prairie, jednym z oryginalnych przedstawień Neda Buntlinea na Dzikim Zachodzie (Buntline był także autorem powieści Buffalo Bill). W następnym roku „Wild Bill” Hickok dołączył do serialu, a trupa koncertowała przez dziesięć lat.
Beyond a Showman
W 1883 roku Cody założył swój własny program „Buffalo Bill” s Wild West ”, cyrk- jak ekstrawagancja, która przez trzy dekady koncertowała w Stanach Zjednoczonych, a później w Europie. Oprócz samego Buffalo Billa, w programie Dzikiego Zachodu wystąpiła strzelanka wyborowa Annie Oakley i, przez jeden raz, Chief Siedzący Byk.
Cody zmarł 10 stycznia 1917 roku w Denver w Kolorado. Buffalo Bill Cody, mistrz praw kobiet i dożywotni żołnierz, był kimś więcej niż tylko showmanem z Dzikiego Zachodu i łowcą bawołów. Ale jego niezwykła osobowość, czasami prawdziwa, a czasami fikcyjna, jest tym, co żyje w sercach i umysłach fanów przygranicznego Zachodu.