Bode Miller, w całości Samuel Bode Miller (urodzony 12 października 1977 r. W Easton, New Hampshire, USA), amerykański narciarz alpejski, który wygrał sześć Medale olimpijskie – więcej niż jakikolwiek inny amerykański narciarz płci męskiej – i wygrał mistrzostwa świata w klasyfikacji generalnej mężczyzn w 2005 i 2008 roku.
Miller urodził się w sercu Białych Gór. Jego rodzice byli samozwańczymi hipisami, którzy mieszkali głęboko w lesie w domu bez prądu i bieżącej wody, a Miller uczył się w domu aż do czwartej klasy. Po rozwodzie rodziców jego matka zabrała go do pobliskiej Cannon Mountain, gdzie pracowała, często pozostawiając go pod opieką personelu szkoły narciarskiej. W wieku 11 lat zaczął jeździć na nartach w zawodach.
Miller, urodzony sportowiec, zdobył w liceum ogólnokształcące wyróżnienia zarówno w piłce nożnej, jak iw tenisa. Był zapalonym golfistą. Był również obiecującym snowboardzistą, ale ostatecznie postanowił skupić się na nartach. Po raz pierwszy trafił do amerykańskiej drużyny narciarskiej w 1998 roku i w tym roku brał udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Nagano (Japonia); nie udało mu się zdobyć medalu. Na Mistrzostwach Świata Fédération Internationale de Ski (FIS) w 2001 roku w St. Anton w Austrii zerwał więzadła w lewym kolanie w wypadku wyścigowym, ale odbił się, by zdobyć srebrne medale w slalomie gigancie (GS) i imprezie kombinowanej. na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2002 w Salt Lake City w stanie Utah.
Miller notował coraz lepsze wyniki. W 2003 roku został pierwszym Amerykaninem, który zdobył dwa złote medale na jednych mistrzostwach świata, zdobywając tytuły GS i kombinowane. W tym roku zdobył także trzy tytuły narodowe USA. W 2004 roku zanotował sześć zwycięstw w Pucharze Świata na drodze do zdobycia tytułu Pucharu Świata GS – pierwszego w jakiejkolwiek dyscyplinie Amerykanina od czasu, gdy Phil Mahre wygrał w klasyfikacji generalnej i GS w 1983 roku. Fenomenalne występy Millera trwały do 2005 roku, kiedy został jedyny narciarz w 39-letniej historii mistrzostw świata, który wygrał trzy pierwsze wyścigi sezonu. Zdobył również dwa złote medale – w zjazdach i slalomie nadolbrzymów (super-G) – na Mistrzostwach Świata. W 2005 roku Miller zdobył również mistrzostwo świata w klasyfikacji generalnej. W ten sposób stał się drugim człowiekiem w historii, który wygrał we wszystkich czterech dyscyplinach – slalomie, GS, super-G i zjazdach – w ciągu jednego sezonu. Był także pierwszym amerykańskim narciarzem, który zdobył tytuł mistrza świata w klasyfikacji generalnej od 1983 roku.
Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2006 w Turynie we Włoszech Miller brał udział w pięciu konkurencjach, ale nie zdobył medalu. W następnym roku zdobył tytuł mistrza świata w supersamochodzie. Wkrótce potem Miller, znany ze swojej niezależności i otwartości, ogłosił, że opuszcza drużynę narciarską USA. W 2008 roku odniósł 28. zwycięstwo w Pucharze Świata i pobił rekord USA ustanowiony przez Mahre. (Rekord Millera wynoszący 32 tytuły został z kolei pobity przez Lindsey Vonn w 2010 r.) W tym samym roku zdobył swój drugi tytuł mistrza świata w klasyfikacji generalnej. Walczył jednak w sezonie 2009, ponieważ nie udało mu się wygrać wyścigu. Pod koniec 2009 roku Miller powrócił do amerykańskiej drużyny narciarskiej, a rok później na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver zdobył swoje pierwsze złoto olimpijskie, zajmując pierwsze miejsce w super kombinacjach, a także srebrny medal w super gigantycznej i brązowy w zjazdem.
W 2011 roku wygrał swój 33. zawody Pucharu Świata w karierze. Miller opuścił sezon Pucharu Świata 2013, aby wyleczyć się po operacji kolana. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi w Rosji zdobył brązowy medal w super-G, stając się najbardziej utytułowanym amerykańskim narciarzem olimpijskim wszechczasów. Ponadto w wieku 36 lat stał się najstarszym człowiekiem, który zdobył medal olimpijski w narciarstwie alpejskim. Miller przegapił początek sezonu narciarskiego 2014–15 podczas rekonwalescencji po operacji kręgosłupa. Podczas swojego pierwszego wyścigu sezonu – imprezy super G na Mistrzostwach Świata w lutym 2015 roku – uległ wypadkowi i przeciął ścięgno w prawej nodze, zmuszając go do opuszczenia pozostałej części mistrzostw świata. Po dwóch latach braku możliwości powrotu na tor wyścigowy, Miller oficjalnie wycofał się z narciarstwa wyczynowego w 2017 roku, a następnie dołączył do National Broadcasting Company jako analityk dla transmisji olimpijskich firmy.
Autobiografia Millera, Bode : Go Fast, Be Good, Have Fun (napisane z Jackiem McEnany), zostało wydane w 2005 roku.