Rudolf Virchow urodził się 13 października 1821 roku w polskim regionie Schivelbein. Jego tata był rolnikiem o nazwisku Carl Christian Siegfried Virchow, a zaraz po urodzeniu nadano mu imię Rudolf Carl Virchow. Rodzina miała problemy finansowe, ponieważ ich dochody ledwo wystarczały na zaspokojenie codziennych potrzeb. Rodzina Virchow była naturalną atrakcją dzikiej przyrody, a cecha ta była również jedną z tych, które Rudolf wcześnie wchłonął. Stał się stałym członkiem załogi, ilekroć rodzina obserwowała ptaki. Rudolf wykazywał wczesne oznaki intelektualnej bystrości, a jego rodzice pomogli mu to wyjaśnić, zapewniając mu dodatkowe lekcje. W momencie, gdy Rudolf opuścił szkołę podstawową, został przyjęty do szkoły dla uczniów uzdolnionych naukowo w mieście Koslin. To zajęło mu 40 mil od domu, aby mógł dojrzeć w swojej sprawności intelektualnej.
Wczesne zajęcia w szkole średniej dla Rudolfa Virchowa obejmowały lekcje łaciny i greki. Jego pasja do nauki nowych języków była silna i nie miał problemów z nauką francuskiego, hebrajskiego, niderlandzkiego i angielskiego. Opuścił liceum w wieku 17 lat w 1839 roku. Zanim poszedł do szkoły medycznej, sam nauczył się języka włoskiego. W końcu to w Berlinie studiował medycynę i chemię. Rudolf zdobył stypendium, które umożliwiło mu naukę na berlińskim Uniwersytecie Friedricha Wilhelmsa. Z zamiłowania studiował patologię, które ukończył w 1843 roku i pracował nad krótkimi okresami medycznymi.
Wczesne uznanie
Rudolf Virchow został wykładowcą anatomii patologicznej w 1847 roku na tym samym uniwersytecie, na którym uczęszczał, na Uniwersytecie Berlińskim. Walczył z myślą o zaangażowaniu się w teologię w młodym wieku, ale gdy dojrzał, odwrócił się od tego skłonności, uważając się za zbyt słabego głosu jak na kaznodzieję. Rudolf wyrzuca papiery do woli. Wdał się w spór z wydawcami czasopism medycznych w Niemczech, które jego zdaniem za bardzo utknęły na starych pomysłach.
Wkrótce znalazł kumpla w Benno Reinhardcie, który również był lekarzem w Berlinie. Podobnie jak Rudolf, Benno również był w konflikcie z redakcjami czasopism medycznych. Doprowadziło to do tego, że duet opublikował swój dziennik medyczny. Nazwali to „Archiwum Anatomii Patologicznej i Fizjologii i Medycyny Klinicznej”. Kierunek ich pracy polegał na dogłębnym zbadaniu wkładu medycznego z solidnymi pomysłami.
O specjalnych obliczach
Rudolf Virchow został zaangażowany w 1848 przez ówczesny rząd w Prusach w celu zbadania i zbadania epidemia tyfusu. To doprowadziło go na Górny Śląsk, gdzie tysiące ludzi straciło życie na skutek plagi w tym regionie. Wyniki Rudolfa dotyczą skrajnej nędzy mieszkańców regionu i ich niehigienicznego trybu życia.
Rudolf Virchow był zachwycony niezdolnością mieszkańców do utrzymania bogactwa w okolicy; ich poziom życia pozostał niski, bez poprawy. Choroba rozprzestrzeniła się na skutek gnicia warzyw i odchodów zwierzęcych.
Poszerzanie granic wiedzy
Rudolf Virchow zebrał swoją książkę o patologii komórkowej w 1858 roku i wydał w tym celu serię 20 wykładów. Pomysły zrodziły się z wykładów, które dawał studentom podczas wykładów na Uniwersytecie w Berlinie. Stało się to podstawą teorii medycyny, która rozwijała się w czasach nowożytnych, obejmując również patologię. Podsumowania Rudolfa wskazywały, że krytyczne spojrzenie na komórki ma wskazówkę dotyczącą wszystkich chorób. Komórki zostały przez niego stworzone, aby działać nieprawidłowo, gdy zaatakują je choroby. Ta teoria komórkowa została rozszerzona, aby oznaczać, że każda choroba występuje po określonej komórce i że niekoniecznie wszystkie komórki są celem każdej choroby. Myśliciele jego czasów zaakceptowali to ewoluujące światło i zaczęli dostrzegać potrzebę badania komórek za każdym razem, gdy pojawi się choroba, aby uzyskać lepszy wgląd.
Inne ważne wzmianki
Rudolf Virchow jest uznawany za pioniera patologicznych procesów, które prowadzą do ujawnienia spustoszenia przez choroby na tkankach i komórkach ludzkiego ciała. Jego identyfikacja teorii komórki była przełomowa w jego wieku i czasach. Światopogląd Rudolfa doprowadził również do szeregu reform społecznych, które doprowadziły do ewolucji antropologii jako nowoczesnej dziedziny nauki. Jego popiersie intelektu i spostrzeżeń sprawiło, że pracował w tamtym czasie jako polityk, antropolog, naukowiec medyczny i redaktor różnych czasopisma medyczne. Jego wysiłki są w dużej mierze doceniane, ale był człowiekiem i skończonym; dokonał także pewnych sądów i naukowych twierdzeń, które były błędne, a później obalone.
Wspólne przypisanie
W ciągu roku 1880 Rudolf Virchow zdobył miejsce w parlamencie niemieckim pod auspicjami Niemieckiej Partii Postępu. W dużej mierze był postrzegany jako człowiek z żrącym językiem, a jego użycie sarkazmu było tym, co wstrząsnęło jego antagonistami przez polityczne podziały. Poglądy Rudolfa były również postrzegane jako antykatolickie, ponieważ wskazał, że idee jego czasów powstrzymywały społeczeństwo i walczyły przeciwko większemu dobru ludzkości.
Został członkiem Królewskiej Szwedzkiej Akademii nauk ścisłych w 1861 roku jako obcokrajowiec. Rudolf zdobył Medal Copleya w 1892 roku.
Rodzina
Rudolf Virchow ożenił się w 1850 roku 24 sierpnia z Ferdinande Rosalie Mayer. Była córką córki liberalnego polityka. Z ich związku zrodziły się trzy córki i trzech synów .