Beagle, brytyjski okręt marynarki wojennej, na pokładzie którego Karol Darwin służył jako przyrodnik podczas rejsu do Ameryki Południowej i dookoła świata (1831–36). Okazy i obserwacje zgromadzone podczas tej podróży dały Darwinowi niezbędne materiały do jego teorii ewolucji przez dobór naturalny.
© Archivist / stock.adobe.com
HMS Beagle (trzeci z dziewięciu statków noszących tę nazwę) został zwodowany 11 maja 1820 roku w Woolwich, miejscu stoczni Royal Navy na R iver Thames niedaleko Londynu. Okręt został zaprojektowany jako równo pokładowy bryg z 10 działami (dwumasztowy statek przeznaczony do zwiadu, służby kurierskiej i innych lekkich zadań). Miał osiem 18-funtowych karronad i dwa 6-funtowe działa; jego długość wynosiła 90 stóp i 4 cale (około 28 metrów), a szerokość 24 stóp i 6 cali (około 8 metrów). Podczas przeglądu morskiego dla króla Jerzego IV w 1820 roku był pierwszym statkiem, który przepłynął w pełni uzbrojony pod starym mostem londyńskim.
W 1825 roku Beagle został przekształcony w korę przez dodanie małego bezanmasztu; dodano również dziobnicę i dużą rufową chatę. Podczas swojej pierwszej misji (1826–30) został wysłany pod dowództwem porucznika Pringle Stokesa w rejs mający na celu zbadanie wybrzeży Ameryki Południowej w towarzystwie HMS Adventure. Po samobójstwie Stokesa na Przylądku Horn w 1828 roku, porucznik Robert Fitzroy został mianowany kapitanem.
Fitzroy dowodził drugą podróżą Beagle (1831–1836), z Darwinem jako przyrodnikiem. Na potrzeby tej misji, która wiązałaby się z opłynięciem Ameryki Południowej, a następnie kuli ziemskiej, statek przeszedł gruntowny remont. Wysokość głównego pokładu została podniesiona o stopę, a do kadłuba dodano dwucalowe (pięć cm) poszycie z jodły. Zainstalowano sprzęt eksperymentalny – w tym piec patentowy i windę kotwiczną, łańcuchy zamiast lin (w stosownych przypadkach) oraz piorunochrony. W sumie 10 oficerów, 4 kadetów i ochotników, 38 marynarzy i chłopców, 8 marines i 8 dodatkowych (w tym Darwin) rozpoczęło podróż (statek był tak zatłoczony, że Darwin musiał spać w hamaku zawieszonym nad stołem kreślarskim w kupa kabiny). Duży zbiór skamieniałości oraz okazów roślin i zwierząt Darwina został wciśnięty do dziobu.
Encyclopædia Britannica, Inc .
Encyclopædia Britannica, Inc.
Celem podróży było uzyskanie pełnego koła pomiarów długości geograficznej, wyczyn wymagający użycia 22 chronometrów i dokonany w ciągu zaledwie 33 sekund błędu. Fitzroy ukończył również badania południowoamerykańskie rozpoczęte podczas pierwszej podróży Beagle i zwrócił trzech Indian, których zabrał z wyspy Tierra del Fuego w 1830 roku. W 1833 roku HMS Beagle, Clio i Tyne pomogli Brytyjczykom przejąć kontrolę nad Falklandami. z Argentyny.
Podczas trzeciego rejsu statku (1837–43) porucznicy John Clements Wickham i John Lort Stokes przeprowadzili pierwsze pełne badania wybrzeży Australii (w tym Port Darwin i rzeki Fitzroy). W 1845 r. Beagle został pozbawiony masztów i zacumowany na bagnach Essex do wykorzystania przez straż przybrzeżną jako posterunek obserwacyjny przeciwko przemytnikom. W 1863 r. Przemianowano go na Watch Vessel 7 i sprzedano na złom w 1870 r. Niektóre z jego drewna mogą nadal leżeć w ujściu Tamizy.