Atalanta, w mitologii greckiej, słynna łowczyni o szybkich nogach, prawdopodobnie równoległa i mniej ważna postać bogini Artemidy. Tradycyjnie była córką Schoeneusa z Boeotii lub Iasusa i Clymene of Arcadia.
Giraudon / Art Resource, Nowy Jork
Jej złożona legenda zawiera następujące zdarzenia. Z rozkazu ojca zmarła zaraz po urodzeniu, ale karmiła ją niedźwiedzica. Brała udział w polowaniu na knury kalidońskie; Atalanta pobrała pierwszą krew i została nagrodzona głową i skórą dzika przez zakochanego w niej zabójcę dzika, Meleagera. Kiedy jego wujowie zabrali jej łupy, Meleager zabił ich i został z kolei zabity przez ich siostrę, własną matkę. W najbardziej znanej historii, popularnej wśród starożytnych i współczesnych artystów, Atalanta zaproponowała, że poślubi każdego, kto ją prześcignie – ale tych, których wyprzedziła, przebiła. W jednym wyścigu Hippomenes (lub Milanion) otrzymał od bogini Afrodyty trzy złote jabłka Hesperydów; kiedy je upuścił, Atalanta zatrzymał się, aby je podnieść i przegrał wyścig. Ich synem był Partenopaeusz, który później był jednym z Siedmiu walczących z Tebami po śmierci króla Edypa. Atalanta i jej mąż, ogarnięci namiętnością, kochali się w świątyni bogini Kybele (lub Zeusa), za co zostali zamienieni w lwy.