29 Przykłady stylów artystycznych

Styl graficzny to zestaw charakterystycznych cech, które są wspólne dla dzieł. Pozwala to na kategoryzowanie sztuki w sposób, który jest z natury rzeczy znaczący dla ludzi, ponieważ styl jest rozpoznawalny, gdy masz już pomysł, który się za nim kryje. Poniżej przedstawiono typowe przykłady stylów artystycznych.

Sztuka renesansu

Sztuka renesansu w historii Europy między XIV a XVII w. Był to okres zmian i przyjęcia nowych, odważnych idei, takich jak humanizm, który przede wszystkim stawia człowieka . W tym czasie Włochy były dominującą siłą w świecie sztuki. Wkrótce przeniosło się to do Francji w epoce nowożytnej. Włoscy artyści renesansu to Leonardo da Vinci, Michelangelo i Sandro Botticelli.

Romantyzm

Romantyzm był XIX-wiecznym ruchem artystycznym, który kładł nacisk na emocje i indywidualizm. Jest postrzegany jako reakcja na mechanizację i systematyzację rewolucji przemysłowej, która w tym czasie dramatycznie zmieniała świat. Romantyzm gloryfikował przeszłość i miał tendencję do przedstawiania historii średniowiecza w przeciwieństwie do starożytności.

Neoklasycyzm

Neoklasycyzm to sztuka, czerpie ze sztuki, kultury i historii starożytności, zwłaszcza starożytnego Rzymu i Grecji. To był długi ruch artystyczny, który trwał od końca XVIII wieku do początku XX wieku. Dzieła te nie są szczególnie popularne wśród entuzjastów sztuki współczesnej, którzy mogą uważać je za nieautentyczne, aby jeden wiek naśladował inny.

Sztuka akademicka

Sztuka akademicka to sztuka XIX-wieczna zgodna ze standardami i oczekiwaniami Académie des Beaux-Arts w Paryżu. Były to wyłącznie dzieła neoklasyczne i romantyczne, które przedstawiały idealistyczny obraz historii wypełniony pięknymi ludźmi o świecącej, wysoce wyrafinowany styl. Wiele z najlepszych dzieł powstałych w XIX wieku było reakcją na sztukę akademicką z jej zbyt nostalgiczną treścią i brakiem odważnych eksperymentów. Sztuka akademicka cieszyła się w XIX wieku dużym statusem społecznym i wielu artystów, którzy byli outsiderami, próbowało to zapukać w dół.

Sztuka starożytna

Sztuka starożytna obejmuje każdą sztukę powstałą przed upadkiem Zachodnie Cesarstwo Rzymskie w 476 roku. Wielkie cywilizacje starożytnego Rzymu, starożytnej Grecji, starożytnego Egiptu, Babilonu, Anci W Indiach i starożytnych Chinach powstały znaczące dzieła sztuki.

Realizm

Realizm to przedstawienie realiów świata bez bycia zabarwione emocjami, idealizmem, pesymizmem, ideologią czy wyobraźnią.

Hiperrealizm

Współczesny styl sztuki wykorzystujący niezwykle realistyczne szczegóły do tworzenia dzieł, które są trudne do odróżnienia od rzeczywistości.

Pop Art

Pop-art jest stylizowany na elementy społeczeństwa konsumpcyjnego i popkultury, takie jak jako reklama, projektowanie produktów i komiksy. Uważa się to za rodzaj kapitalistycznego realizmu, który zagłębia się w ironię, parodię i alegorię, które kwestionują kierunek społeczeństwa i kultury.

Ukiyo-e

Ukiyo-e to japońska sztuka epoki Edo, która była szeroko rozpowszechniona wśród mas przy użyciu technik druku drzeworytniczego, tak że reprezentowała wczesną formę popkultury. Obejmowały one popularne tematy, takie jak sceny z podróży, historia, bieżące wydarzenia, sumo, mitologia i komiczne twarze aktorów kabuki. Ukiyo-e zawierał również gatunek znany jako bijinga, dosłownie „zdjęcie pięknej osoby”, które zawierało wizerunki gejsz i innych modnych kobiet.

Japonizm

W latach pięćdziesiątych XIX wieku Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych zasadniczo zmusiła Japonię do otwarcia się na amerykański handel. Mocarstwa europejskie szybko poszły w ślady Ameryki i wkrótce Japonia zawarła umowy handlowe z Rosją, Wielką Brytanią, Francją i Holandią. To pogrążyło japońskie społeczeństwo i gospodarkę w chaosie, ponieważ tanie towary zagraniczne zalały rynek krajowy, a Japonia walczyła o uprzemysłowienie i militaryzację, aby się bronić. Jednym z pierwszych produktów eksportowych, które Japonia zdołała wydostać na świat, były wydruki ukiyo-e. Nagłe Dostępność tych nieziemskich dzieł sztuki w Europie i Ameryce wpłynęła na wielu artystów tamtych czasów, tworząc ruch znany jako japonizm, w ramach którego artyści włączali japońskie motywy i style do swoich prac.

Barok

Barok to bardzo bogato zdobiony i ekstrawagancki styl, który pojawił się w Europie w XVII wieku. Kościół katolicki zachęcał do niego w reakcji na prostą surowość sztuki protestanckiej. Styl barokowy wszystko, co może, aby wzbudzić zachwyt emocjami, szczegółami, kontrastem, chaosem i bogatą kolorystyką.

Holenderski złoty wiek

Holenderski złoty wiek to okres w historii Holandii z okresu wojny osiemdziesięcioletniej w XVII wieku, gdzie wyprodukowali wielu niezwykle utalentowanych artystów, takich jak Johannes Vermeer i Jan Steen. W tym czasie Republika Holenderska była najbogatszym narodem w Europie. Holenderski złoty wiek pojawił się w tym samym czasie co barok, ale ma przeciwstawne cechy, ponieważ Holendrzy dążyli do realizmu i unikali krzykliwości baroku. Również holenderscy mistrzowie wybierali głównie tematy niereligijne i przedstawiali życie codzienne. W tym czasie było to dość rzadkie w całej historii malarstwa.

Impresjonizm

Impresjonizm poszukuje realistycznego przedstawienia świat z naciskiem na kolor i światło. Przechwytuje upływ czasu, a nie chwilę, co daje miękki, rozmyty wygląd. Z technicznego punktu widzenia osiąga się to poprzez nadanie priorytetu swobodnym pociągnięciom pędzla nad linią i formą. Impresjonizm wstrząsnął światem sztuki i na początku został źle przyjęty. Termin „impresjonizm” powstał w kpiącej recenzji krytyka i humorysty Louisa Leroya, który użył go lekceważąco, aby wyrazić swój pogląd, że prace impresjonistyczne przypominają niedokończone szkice.

Neo-impresjonizm

Neo-impresjonizm to rozdzielenie koloru na osobne kropki, podobnie jak w przypadku współczesnej drukarki lub cyfrowy ekran. Pomimo swojej nazwy neoimpresjonizm jest zasadniczo przeciwieństwem impresjonizmu. Tam, gdzie impresjonizm wykorzystuje swobodne i chaotyczne pociągnięcia pędzla, neoimpresjonizm wykorzystuje mechaniczne i systematycznie planowane kolorowe kropki. Sztuki neoimpresjonistyczne szeroko wykorzystywały teorię koloru, aby zaplanować, w jaki sposób kropki kolorów blisko siebie będą postrzegane z odległości oglądania. Chociaż przedstawiano je jako naukowe, często zdarzało się, że neoimpresjoniści mieli pseudonaukowy pogląd na teorię koloru.

Fowizm

Fowizm to ruch artystyczny z początku XX wieku, który stworzył obrazy, które wyglądały jak obrazy z oczywistymi pociągnięciami pędzla i odważnym użyciem nierealistycznego koloru. Była to reakcja na ówczesne ruchy artystyczne, takie jak realizm i neoimpresjonizm, które tworzyły obrazy wyglądające na fotograficzne lub systematyczne.

Ekspresjonizm

Ekspresjonizm przedstawia świat w sposób czysto subiektywny, tak że artysta może swobodnie wyrażać emocje, wyobraźnię i abstrakcję. Chociaż artyści ekspresjonistyczni teoretycznie mają swobodę wyrażania tego, czego chcą, mają tendencję do wyrażania niepokoju.

Ekspresjonizm abstrakcyjny

Post -WWII Amerykański ruch artystyczny oparty na czysto subiektywnych i abstrakcyjnych pracach, takich jak farba rzucana na płótno w chwili inspiracji lub obraz składający się z jednego jednolitego koloru. Takie prace miały prowokować i sprowokować krytykę za to, że są niewykwalifikowane, całkowicie przypadkowe i pozbawione sensu. Niemniej abstrakcyjny ekspresjonizm stał się kulturą wysoką.

Kubizm

Kubizm można opisać jako abstrakcję w trzech wymiarach. Koncepcyjnie obejmuje to przedstawienie tematu z wielu punktów widzenia. Zaczęło się to pojawiać w 1907 roku wraz z dziełem Pabla Picassa Les Demoiselles d „Avignon (poniżej), które jest uważane za pierwsze dzieło kubistyczne, chociaż styl później okazał się znacznie bardziej abstrakcyjny. Kubizm wstrząsnął światem sztuki i zainspirował dziesiątki wczesnych lat 20. ruchy artystyczne wieku.

Futuryzm

Futuryzm był ruchem artystycznym z początku XX wieku, który przedstawiał tematy uważane za futurystyczne w czas, taki jak prędkość, młodzież, samochody, samoloty i miasta przemysłowe. Stylistycznie futuryzm często przypominał kubizm.

Symbolizm

Ruch artystyczny końca XIX wieku, który czerpał z mitologii, ikonografii i elementów wyobraźni, aby tworzyć dzieła bogato symboliczne.

Secesja

Niezwykle dekoracyjny styl sztuki, który był uważany za nowoczesny i modny w latach 1890-1910. Secesja często pojawiała się w architekturze, wystroju wnętrz, elementach dekoracyjnych i dvertising, ale mimo to zyskał szacunek jako sztuka piękna. Zwykła definicja sztuki pięknej wymaga, aby sztuka była tworzona bez ograniczeń komercyjnych.

Surrealizm

Surrealizm to sztuka, która wyobraża sobie coś innego rzeczywistości, które mogą być celowo niepokojące, mroczne, nielogiczne lub paradoksalne. Często surrealizm inspirowany jest popularną psychologią z takimi tematami, jak wizualne reprezentacje podświadomości. Chociaż zwykle uważany jest za ruch artystyczny XX wieku, surrealizm jest również wyraźnie obecny w pracach XV-wiecznego holenderskiego malarza Hieronima Boscha.

Anti -art

Antysztuka to sztuka, która próbuje kpić z absurdów kultury wysokiej i świata sztuki.Często atakuje to przypadkowość i kult osobowości, który leży u podstaw wielu udanych ruchów artystycznych. Na przykład ruch Dada z początku XX wieku wprowadził przypadkowe kolaże wykonane z wycinków gazet jako dzieła sztuki i rzeźby wykonane ze znalezionych przedmiotów, takich jak publiczny pisuar. Jak na ironię, świat wysokiej kultury postrzega obecnie wiele z tych przedmiotów jako bezcenne dzieła sztuki. Jest to potwierdzenie, że kultura wysoka ceni każdą sztukę, która ma moc prowokowania, prowadząc dużą liczbę artystów współczesnych i postmodernistycznych do poszukiwania kontrowersji wokół estetyki.

Sztuka naiwna

Sztuka, która jest tworzona przez artystę z niewielkim wykształceniem formalnym lub zanurzeniem w społeczności artystycznej, tak aby mógł rozwinąć unikalne style i metody, które są niezależne od nurtów artystycznych swoich czasów. Na przykład Henri Rousseau był wybitnym francuskim malarzem końca XIX wieku, który pracował jako poborca podatków do 49. roku życia. Rousseau zaczął malować na poważnie dopiero po czterdziestce.

Sztuka ludowa

Sztuka tworzona na potrzeby kultury i tradycji w przeciwieństwie do swobodnego wyrażania dzieł sztuki.

Sztuka współczesna

Sztuka współczesna odnosi się do każdej sztuki powstałej w latach 1800–1970. W przyszłości może to zostać rozszerzone, ponieważ współczesna sztuka może być w przyszłości określana jako nowoczesna. Niektóre nowoczesne sztuka obejmuje ideologię modernizmu, podczas gdy inne sztuki współczesne ją odrzucają. Na przykład nowoczesna sztuka minimalistyczna jest zgodna z modernistycznym ideałem mniej znaczy więcej, podczas gdy ruchy sztuki współczesnej, takie jak kubizm, ekspresjonizm, romantyzm, impresjonizm i neoklasycyzm, wyraźnie tego nie robią.

Sztuka współczesna

Sztuka współczesna to każda sztuka produkowana od 1970 roku. To określenie ma na celu zastosować do twórczości żyjących artystów w taki sposób, że okres ten zostanie zmieniony w przyszłości. Nikt jeszcze nie wie, czym będzie ta wytwórnia, ponieważ zależy to od dzisiejszych artystów, którzy będą wyróżniać się z punktu widzenia przyszłości.

Postmodernistyczny Sztuka

Sztuka postmodernistyczna to zbiór współczesnych ruchów, które obejmują ideologię postmodernizmu lub które generalnie próbują rzucić wyzwanie sztuce współczesnej. Ruchy te są różnorodne, ale ogólne trendy w sztuce postmodernistycznej obejmują immersyjne doświadczenia, wyzwania dla elitaryzmu kultury wysokiej oraz prace, które zacierają granicę między sztuką a kulturą popularną. Sztuka postmodernistyczna jest często tak polityczna, że poddaje krytyce społeczeństwo lub kulturę.

Stuckism

Stuckism to współczesny ruch artystyczny, autentyczne, ale niekoniecznie realistyczne przedstawienia świata. Można to postrzegać jako reakcję na tendencję do abstrakcji, antysztuki i postmodernizmu w sztuce współczesnej. Stucyzm jest bardzo stylizowany i często przypomina sztukę współczesną XX wieku.

Movements

Wiele z powyższe style są również ruchami związanymi z określonym okresem czasu. To odzwierciedlenie faktu, że sztuka jest artefaktem czasu i kultury, która ją stworzyła. Poniższa oś czasu wskazuje przybliżone daty ruchów związanych z powyższymi stylami.

Holenderski Złoty Wiek

Ruch	Okres (przybliżony)	Powiązane z
Sztuka starożytna	Przed 476	Wielkie cywilizacje w historii, takie jak starożytny Rzym.
Renaissance	1300-1600	Włochy Francja Niemcy
Barok	1600 – 1750	Początkowo sponsorowany przez Kościół katolicki w ramach kontrreformacji.
1620-1672	Republika Holenderska
Ukiyo-e	1661 – 1868	Japonia ery Edo Popularne grafiki klasy kupców pojawiły się po raz pierwszy około 1661 roku.
Neoklasycyzm	1760 – 1900	Szeroki nurt sztuki, architektury, literatury, mody i muzyki. Zaczęło się od sztuki około 1760 roku i kontynuowane w architekturze do XX wieku.
Romantyzm	1790 – 1850	Europa Stany Zjednoczone
Sztuka współczesna	1800 – 1970	Sztuka współczesna to zdefiniowane przez swój czas i niekoniecznie zgodne z ideologią modernizmu.
Realizm	1840 – 1900	Francja Stany Zjednoczone
Impresjonizm	1860 – 1900	Francja Claude Monet Eugène Delacroix JMW Turner
Japonizm	1860 – 1890	Europa Stany Zjednoczone
Neoimpresjonizm	1886 – 1910	Francja Georges Seurat
Symbolizm	1890 – 1918	Gustav Klimt
Ekspresjonizm	1893 – 1930	Niemiecki ruch, który był w dużej mierze inspirowany przez norweskiego malarza Edvarda Muncha.
Fauvism	1904-1910	Francja Henri Matisse
Kubizm	1907-1918	Pablo Picasso Georges Braque
Futuryzm	1909-1930	Włochy Druga fala futuryzmu miała miejsce w latach 60.
Dada	1914 – 1922	Uważany za antysztukę, która mimo to była postrzegana jako wysokiej kultury.
Surrealizm	1917 – 1950	Co ciekawe, surrealizm pojawił się także w pracach Hieronima Boscha w XV wieku.
Ekspresjonizm abstrakcyjny	1946 – 1970	Nowy Jork
Pop Art	1950 ~	Ameryka Andy Warhol
Sztuka współczesna	1970 ~	Żywi artyści
Sztuka postmodernistyczna	1970 ~	Stosowana głównie do dzieł współczesnych i artystów. Jednak artyści tacy jak ekspresjoniści przyjęli pewne postmodernistyczne ideały już pod koniec XIX wieku, udowadniając, że artyści często wyprzedzają szerokie trendy kulturowe.
Stuckism	1999 ~	Wielka Brytania

Przegląd: style artystyczne
Typ	Sztuka
Definicja	Zestaw charakterystycznych cech, które są wspólne dla dzieł sztuki.
Pojęcia pokrewne