Ranking najlepszych książek Stephena Kinga staje się rodzajem testu Rorschacha. To, co ludzie ujawniają jako ulubione, nieuchronnie pokazuje ci, kim są – i czego się najbardziej boją. Rzeczy, które nas przerażają lub niepokoją, stanowią mapę drogową prowadzącą do tego, na czym nam zależy, co cenimy, co kochamy.
Po czterech dekadach publikowania historie Kinga były rytuałem przejścia od pokoleń. Dla wielu są one częścią dorastania, a okradanie jego stron w młodym wieku często wydawało się aktem odwagi i buntu. Historie, które były częścią tego dorastania, zwykle zajmują nieco wyższe pozycje.
Kolejnym wyzwaniem przy kwantyfikacji Kinga jest to, że najlepsze i najgorsze są oczywiste do punktu przewidywalności. The Stand, It i The Shining dżokej na numer jeden, taki jak Superman, Wonder Woman i Batman, rywalizujący o najlepszego superbohatera DC. Te niezgrabne są również oczywiste, nawet dla Kinga, który wydaje się trzymać nos, gdy pojawia się Łapacz snów lub Tommyknockers.
Prawdziwa debata na temat Best of King zaczyna się, gdy miniesz te klasyczne powieści, jego niemal doskonałe wspomnienia o pisaniu i serializowane książki Dark Tower, z których najlepsze (The Drawing of the Three i The Waste Land) są bez reszty nieprzeniknione bez innych. Odłóżmy też na bok jego kolaboracje, takie jak The Talisman i Black House z Peterem Straubem, Sleeping Beauties z jego synem Owenem Kingiem oraz Gwendy’s Button Box z Richardem Chizmarem. Zamierzam też pominąć zbiory opowiadań, ale zachować nowele.
Te podstawowe zasady mogą irytować niektórych Stałych Czytelników, ale chcę skupić się na dłuższych opowieściach o Królu, w których jego wyobraźnia biegnie tak daleko, że mimo strachu przed tym, co czeka na następną stronę, staramy się nadążyć.
Zacznijmy odliczanie od najszczęśliwszej liczby ze wszystkich.
13. Christine
Ta książka z 1983 roku jest prototypową książką King: the Haunted. W tym przypadku jest to cukierki, czerwone jabłko Plymouth Fury z 1958 r., Które ma własny umysł, zdolność samoleczenia się z obrażeń oraz zamiłowanie do doo-wop i zemsty. Jak większość najlepszych filmów Kinga, pod tą niesamowitą przesłanką dzieje się o wiele więcej. Christine opowiada o obsesji. Chodzi także o toksyczną męskość, na długo przed tym, zanim to określenie stało się powszechnie używane.
Głównym bohaterem jest Arnie, dweeb z liceum w 1978 roku, którego życie zmienia się całkowicie po objęciu w posiadanie zniszczonej Christine (lub jest to na odwrót?). Wokół Arniego unosi się atmosfera incel, zgorzkniałość wyrzutka, który w końcu dotyka czegoś, co daje mu poczucie siły, nawet gdy karmi się jego duszą.
Dla niektórych wzmacniająca wrogość pochodzi od czerwony kapelusz; dla Arniego to czerwony samochód.
12. 22.11.63
Królewskie podejście do historii o podróżach w czasie jest wyjątkowe, ponieważ jego metoda zapuszczania się w przeszłość (nadprzyrodzone rozdarcie w strukturze rzeczywistości) jest tak nieprecyzyjna. Nauczyciel szkolny Jake Epping nie może po prostu skoczyć do dnia, w którym zastrzelono Johna F. Kennedyego. Portal umieszcza go za każdym razem w roku 1958, co oznacza, że musi żyć w przeszłości przez pięć lat, aby dotrzeć do przełomowego momentu w historii Ameryki, który jest zdeterminowany, aby zatrzymać.
w logikę narracji Kinga: jeśli Jake powróci do teraźniejszości przez portal, zobaczy fale wprowadzonych przez siebie zmian. Jeśli znowu wejdzie w przeszłość, wróci do 1958 roku i wszystko się zresetuje. Gdy Jake eksperymentuje z poprawkami do przeszłości, jest świadkiem coraz gorszych wyników, ale wtrąca się jak nałogowy hazardzista, który wierzy, że „tym razem to zadziała”. Jeśli istnieje realna konsekwencja, 22.11.63 dotyczy strachu przed spojrzeniem wstecz i byciem uwięzionym w niekończącym się ruminowaniu: Co by było, gdyby tylko…?
11. Needful Things
To jedna z najgorzej recenzowanych powieści Kinga, ale krytycy się mylili. Needful Things wyprzedziło swoje czasy. Ta złowieszcza powieść z 1991 roku jest studium tego, jak społeczeństwo zwraca się gwałtownie przeciwko sobie. w tym przypadku jest to społeczność Castle Rock, która była tłem kilku innych powieści Kinga.Obywatele przypominający Normana Rockwella zmieniają się w istoty z Hieronima Boscha, gdy ich rywalizacja i urazy są wykorzystywane i antagonizowane przez nowego właściciela sklepu z osobliwościami o imieniu Leland Gaunt.
Gaunt to istota nadprzyrodzona, ale jak prawdziwa -Życiowi demagodzy On wie, czego ludzie pragną, wie, jak manipulować ich gniewem i wie, jak odżywiać się i wzmacniać się w następstwie eksplozji. Przerażające jest to, jak łatwo dobrych ludzi można wprowadzić w błąd – i jak znajome wydaje się to wszystko, gdy przyjaciel zwraca się przeciwko przyjacielowi, rodzina zwraca się przeciwko rodzinie, a społeczeństwo raz zjednoczone pogrąża się w nienawiści i nieufności.
10. Długi spacer
Jedna z nielicznych powieści Kinga opublikowanych pod pseudonimem Richard Bachman jest również jedną z jego najbardziej niepokojących. Wydany w 1979 roku The Long Walk jest osadzony w dystopijnej przyszłości, w której ich Super Bowl to sadystyczny „wyścig”, w którym 100 młodych mężczyzn rywalizuje w nieprzerwanym konkursie chodzenia. Pierwszej nagrody już nigdy więcej nie brakuje. Drugą nagrodą jest śmierć. Szwendacze otrzymują trzy ostrzeżenia za spowolnienie, a następnie są rozstrzeliwani przez wojsko, które organizuje ten spektakl. Wyścig kończy się ostatnim żyjącym piechurem.
Ma odcienie „Loterii” Shirley Jackson i zapowiada Igrzyska śmierci Suzanne Collins, badając skrajności kultury o sumie zerowej, w której empatia, miłosierdzie i życzliwość są stopniowo wypierane z rywali na rzecz zwierzęcych instynktów przetrwania.
9. Różne sezony
To jest zbiór czterech nowel i dwóch z nich jest wśród Króla absolutnie najlepsze – „Rita Hayworth and Shawshank Redemption” i „The Body”. Stały się także dwiema z jego najlepszych ekranizacji filmowych, a sam King w rozmowie często nawiązuje do drugiej opowieści tytułem filmu Stand by Me. „Shawshank” to inspirująca opowieść o życiu pełnią życia pomimo niesprawiedliwości i trudności, z rdzeniem nadziei, która odmładza ducha. „The Body” opowiada o konfrontacji ze śmiercią w młodym wieku i przyjaźniach, które pomagają nam przez ból. Obie są słodko-gorzkie, optymistyczne. Po obniżeniu naszej obrony King rzuca nas trzecią historią – ponurym zejściem do szaleństwa i nieludzkości zwanym „Zdolny uczeń”, o młodym chłopcu, który odkrywa, że jego sąsiad jest nazistowskim zbrodniarzem wojennym w ukryciu.
Podobnie jak Christine, „Apt Pupil” skupia się na głównej postaci, która jest niezręcznym dzieciakiem, który wypełnia dziury w sercu trucizną, znajdując siłę w okrucieństwie, którego kulminacją jest już dobrze znana eksplozja przemocy, kiedy uderza świat z pistoletu. King wysyła nas z „The Breathing Method”, bardziej znanym thrillerem o zjawiskach nadprzyrodzonych o zdeterminowanej młodej kobiecie w ciąży, którego dosłownie opowiedziano o huczącym ogniu. Po zagłębieniu się we wzloty i upadki ludzkiej natury, fantazja o strasznej opowieści przy ognisku wydaje się ulga.
8. Niedola
„Różne sezony” to wysiłek Kinga, aby pokazać, że jest kimś więcej niż tylko pisarzem horrorów, a Misery opowiada o tym, co dzieje się z powieściopisarzem romantycznym, który próbuje zrobić to samo. Nie wychodzi to dobrze w przypadku „Number One” Paula Sheldona Fan ”- niepokojąco radosna pielęgniarka Annie Wilkes. Cieszy się, że uratowała go przed śnieżnym wypadkiem samochodowym, ale teraz jest jej więźniem. Jest gotowa uciec się do najbardziej ohydnych tortur, jakie można sobie wyobrazić, by zostać jego nową muzą.
Chociaż oczywiste jest, że King zmagał się z własną karierą, a także powiedział, że Wilkes jest metaforą uzależnienia od narkotyków, z którym walczył w tym czasie, lata ujawniły kolejną proroczą paralelę. Dzisiejsze fandomy coraz bardziej przypominają złośliwą Annie Wilkes Misery, ponieważ media społecznościowe tłumią dzikie marki, takie jak Gwiezdne Wojny, Marvel, Pogromcy Duchów i nie tylko, próbując rozwijać i aktualizować swoje historie. Annie Wilkes była oryginalnym trollem, zdecydowanym raczej zniszczyć pisarza, którego kochała, niż pozwolić mu się zmienić.
7.Lisey’s Story
Ta powieść z 2006 roku należy do mniej znanych Kinga, chociaż cytuje ją jako swoją ulubioną. On ma rację. Liseys Story tam jest, chociaż jest delikatniejsza, subtelniejsza i bardziej przebiegła niż emocjonalne thrillery, które zachwycają jego fanów. To także jedna z jego najbardziej osobistych historii, choć zamaskowana w nadprzyrodzonym. I zabija się na długo przed rozpoczęciem historii.
Tytułowy bohater jest wdową po autor, zdobywca nagrody Pulitzera, a opowieść została częściowo zainspirowana bliską śmiercią Kinga w 1999 roku, kiedy został potrącony przez furgonetkę i ciężko ranny podczas spaceru wiejską drogą. Podczas rekonwalescencji wyobraził sobie swoją żonę Tabithę, zajmującą się jego przepełnionym biurem, zastanawiając się, co zrobi ze szczątkami i co zostanie, gdy to wszystko zniknie.
Jest szalony prześladowca. Jest inny wymiar. Ale przede wszystkim jest głęboka i trwała miłość do kobiety, która pomogła nadać kształt i formę historii życia gawędziarza. To jest jego prezent z powrotem i uprzejmie udostępnił go również czytelnikom.
6. „Salems Lot
Druga powieść Kinga to Our Town z ostrymi jak brzytwa zębami i pazurami, która na nowo wyobraża gotycką opowieść o wampirach rozgrywającą się w dowolnym miejscu w USA. Och, jak mieszkańcy Jerozolimy Lotu pasują do archetypów życia codziennego. Jest wypełniony ludźmi, których znamy, a to potęguje czynnik pełzania, ponieważ są dosłownie pochłaniani przez niewysłowione zło. King gra tutaj hity, dając nam latające dziecko wampira drapiącego się po oknie w nocy, złowieszczy nawiedzony dom, który jest bazą wypadową Zamku Draculi dla krwiożerczych drapieżników oraz garbusa podobnego do Igora, który zabija szczury w mieście. zrzuca i jest potworny nawet przed ugryzieniem.
Jednak jeden z najbardziej traumatycznych momentów w historii nawet nie wiąże się ze śmiercią. To wtedy, gdy miejscowy ksiądz zdaje sobie sprawę, że jego własna wiara i przekonanie po prostu nie są wystarczająco silne przeciwko diabłom, które przybyły do jego miasta, wycofuje się ze wstydu. W „Salems Lot” jest zło, ale jednym z powodów, dla których rozprzestrzenia się ono tak szybko, jest to, że niewielu ma odwagę stawić mu czoła, gdy się pojawi.
5. Lśnienie
Na tym polega moc Stephena Kinga. Daje nam ucieczkę, jednocześnie sprytnie przekierowując nas do konfrontacji z rzeczami, których się boimy. Prawie nikt nie wie, jak to jest być zagrożonym przez duchy w nawiedzonym hotelu, ale wiele osób aż za dobrze rozumie, jak to jest być bezradnym dzieciakiem uwięzionym z niekontrolowanym rodzicem. Wszyscy rodzice wiedzą, jak to jest, gdy nasze własne nastroje wybuchają niepokojąco, nawet jeśli kolidują ze wszystkim, co cenimy.
Zastanów się, kiedy Jack Torrance sabotuje ich skuter śnieżny, podejmując w ten sposób decyzję, że rodzina pozostanie uwięziona w pogłębiającej się wrogości Hotelu Overlook, w pełni poświęcając się śmierci tych, których najbardziej kocha. Wraca do hotelu, a King rzuca nam to na bok: „Po drodze zatrzymał się i stoczył bitwę na śnieżki z Dannym”.
Każdy ma swój ulubiony przerażający moment w Lśnieniu, ale King udaje mu się wycisnąć chłód nawet z chwili ciepła.
4. Martwa strefa
King pochłania wiele bzdur na temat swoich zakończeń, ale ta powieść z 1979 roku o tragicznym młodym mężczyźnie ze zdolnościami parapsychicznymi ma jedną, która zaskakuje swoją doskonałością. Johnny Smith ( nie ma punktów za imiona postaci) budzi się ze śpiączki ze zdolnością czytania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości ludzi poprzez dotyk. Rozprawia się z seryjnym mordercą, katastrofalnym wypadkiem i złamanym sercem utraconej miłości, która żyła bez niego gdy jego historia splata się z historią tyrańskiego polityka, który wciąż się nie kończy pable dojście do władzy. Ten człowiek, Greg Stillson, pewnego dnia zostanie prezydentem, a po uściśnięciu jego ręki na wiecu Johnny wie, że sprowokuje również globalną wojnę nuklearną.
Johnny decyduje, że musi go zakończyć, nawet jeśli oznacza to koniec jego własnego życia i bycie oczernianym przez historię. Albo odniesie sukces, albo nie. Świat będzie żył albo umrze. To są stawki, ale King znajduje eleganckie trzecie rozwiązanie, które zapewnia jeszcze bardziej oczyszczający finał. Dead Zone to jedna z najbardziej przejmujących książek Kinga.Wbrew wszystkiemu jest to również jeden z jego największych nadziei.
3. To
Kings epos. Znasz tę historię. Grupa dzieciaków „przegranych”. Zmiennokształtny klaun-zabójca. Miasto, w którym złe rzeczy żywią się strachem i cierpieniem, nękane niewypowiedzianą, być może niewypowiedzianą historią konfliktów, zastraszania i bigoterii. Freudowska impreza na temat dorastania i chwiejnego pomostu między dzieciństwem a dorosłością. To rozległa, nieustająca historia. Paliwo na tysiąc koszmarów, jeden na prawie każdą stronę.
2. Banda
Jak zauważyłem w innym miejscu, King nie nazwał tej książki Plagą. Znacznie bardziej chodzi o to, co powstaje wśród ocalałych w następstwie pandemii zabijającej świat, która służy jako incydent podżegający Ta powieść z 1978 r. (Ponownie wydana w rozszerzonej formie w 1990 r.) Bada, co dzieje się, gdy restrykcje soci ety zniknie na zawsze. Żadnych praw, żadnego porządku, nic. Czy nadal staramy się zachowywać przyzwoicie, szukając jedności jako społeczeństwo, troszcząc się o siebie nawzajem w obliczu trudności? A może oddajemy się naszej samolubnej, zwierzęcej stronie? W popiele cywilizacji pozostaje odrobina nadziei. Podobnie jest z perspektywą dalszej destrukcji.
Stand to odyseja, która pozostaje niezrównana i coraz bardziej aktualna cztery dekady później.
1. Sematarium dla zwierząt
Jak na ironię, najlepsza powieść Kinga to taka, która mu się najmniej podoba. To zbyt beznadziejne, mówi, i ma rację. Nieubłagany koniec nadchodzi dla nas wszystkich, ale Pet Sematary wie, że nasza własna śmierć martwi nas o wiele mniej niż widok wszystkiego, co kochamy. Od pierwszego doświadczenia małego dziecka ze stratą po śmierci zwierzaka, przez starca żegnającego się z miłością swojego życia, po to, co nie do pomyślenia – rodzic zakopujący dziecko – King wpatruje się w oczy śmierci, a potem przeciwstawia się temu . Wtedy zaczyna się prawdziwa udręka.
Pozornie, Pet Sematary daje nam dreszczyk przerażenia ruiny w lesie, dobroduszny stary sąsiad, który zna zbyt wiele sekretów i nieziemskie królestwo, które jest ukryte tylko poza zasięgiem wzroku, ale wystarczająco blisko, by dotknąć. Za blisko.
Wiele z tego, co wydarzyło się podczas tworzenia tej historii, faktycznie przydarzyło się Kingowi i jego rodzinie, a realizacja najgorszego scenariusza tych incydentów sprawia, że jest to naturalnie historia, która nadal niepokoi autora.
Żadna książka Kinga nie traktuje śmierci tak poważnie jak Pet Sematary. Żadna książka Kings nie jest tak pełna żalu i smutku. Żadna książka Kings nie prześladuje cię tak, jak ta, podczas gdy wiecznie szeptasz prawdę o nieuniknionym.
Więcej wspaniałych historii z Vanity Fair
– Listopadowa okładka Gal Gadot jest w swojej własnej lidze
– Pierwsze spojrzenie na Dianę i Margaret Thatcher w The Crown Four
– Celebs Roast Trump in Rhyme dla książki Johna Lithgow Trumpty Dumpty
– Przygotuj się na apokaliptyczny film Georgea Clooneya The Midnight Sky
– Najlepsze programy i filmy nadawane w październiku
– Wewnątrz Najnowsza niesamowita ucieczka Netflixa, Emily w Paryżu
– Młode gwiazdy Korony o księciu Karolu i księżniczce Di
– Z archiwum: Jak hollywoodzkie rekiny, mafia Kingpins i kinowi geniusze ukształtowali ojca chrzestnego
– Nie subskrybent? Dołącz do Vanity Fair, aby uzyskać pełny dostęp do VF.com i pełnego archiwum online.