Natuurlijke zoutpannen of zoutvlakten zijn vlakke stukken grond bedekt met zout en andere mineralen, die meestal wit glanzen onder de zon. Ze komen voor in woestijnen en zijn natuurlijke formaties (in tegenstelling tot zoutverdampingsvijvers, die kunstmatig zijn).
Zoutpan bij Lake Karum in Ethiopië
Cono de Arita in Salar de Arizaro, Salta (Argentinië)
Door verdamping vormt zich een zoutpan van een waterpoel zoals een meer of vijver. Dit gebeurt in klimaten waar de waterverdampingssnelheid hoger is dan de neerslagsnelheid, dat wil zeggen in een woestijn. Als het water niet in de grond kan wegvloeien, blijft het aan de oppervlakte totdat het verdampt, waarbij mineralen achterblijven die zijn neergeslagen uit de in het water opgeloste zoutionen. Gedurende duizenden jaren hopen de mineralen (meestal zouten) zich op aan het oppervlak. Deze mineralen reflecteren de zonnestralen (door straling) en verschijnen vaak als witte gebieden.
Zoutpannen kunnen gevaarlijk zijn. De zoutkorst kan een modderpoel verbergen dat een vrachtwagen kan overspoelen. De Qattara Depressie in de oostelijke Sahara-woestijn bevat veel van dergelijke vallen die tijdens de Tweede Wereldoorlog als strategische barrières dienden.
Devils Golf Course, Death Valley National Park, Verenigde Staten