Wrijvingswerkloosheid

Wat is wrijvingswerkloosheid?

Wrijvingswerkloosheid is het resultaat van vrijwillige werkovergangen binnen een economie. Wrijvingswerkloosheid komt van nature voor, zelfs in een groeiende, stabiele economie. Werknemers die ervoor kiezen hun baan op te geven op zoek naar nieuwe, en werknemers die voor het eerst aan de slag gaan, vormen frictiewerkloosheid. Het omvat niet de werknemers die hun huidige baan behouden totdat ze een nieuwe hebben gevonden, aangezien ze uiteraard nooit werkloos zijn.

Wrijvingswerkloosheid is altijd aanwezig in de economie. Het draagt bij aan het algemene werkgelegenheidsbeeld en maakt deel uit van de natuurlijke werkloosheid, het minimale werkloosheidscijfer in een economie als gevolg van economische krachten en beweging van arbeidskrachten. Natuurlijke werkloosheid weerspiegelt ook het aantal werknemers dat onvrijwillig werkloos is, hetzij door een gebrek aan vaardigheden of door vervanging door technologie.

Wrijvingswerkloosheid begrijpen

Het frictiewerkloosheidspercentage wordt berekend door de werknemers die actief op zoek zijn naar werk te delen door de totale beroepsbevolking. De werknemers die actief op zoek zijn naar een baan, worden doorgaans in drie categorieën ingedeeld: werknemers die hun baan hebben verlaten, mensen die terugkeren naar het personeelsbestand en nieuwkomers.

Pas afgestudeerden van school en anderen eerst werkzoekenden die een baan zoeken, kunnen de middelen of efficiëntie missen om het bedrijf te vinden dat een beschikbare en geschikte baan voor hen heeft. Het resultaat is dat ze geen ander werk aannemen, maar tijdelijk vasthouden aan de beterbetaalde baan. Tijdelijke overgangen, zoals verhuizen naar een andere stad of stad, zullen ook bijdragen aan de wrijvingswerkloosheid, aangezien er vaak een tijdsverschil zit tussen het moment waarop werknemers hun baan opzeggen en een nieuwe vinden.

Werknemers die hun baan opzeggen om een beter loon te zoeken, dragen bij aan de wrijvingswerkloosheid. In andere gevallen kunnen werknemers ontslag nemen om weer naar school te gaan of een nieuwe vaardigheid te leren omdat ze denken dat ze die vaardigheid nodig hebben om meer inkomen te verdienen. Anderen verlaten de beroepsbevolking om persoonlijke redenen, zoals om voor een familielid te zorgen, ziekte, pensionering of zwangerschap. Wanneer de werknemers terugkeren naar de beroepsbevolking om een baan te zoeken, worden ze meegeteld als onderdeel van de frictiewerkloosheid.

Het fenomeen van mensen die hun baan opzeggen zonder een andere te hoeven verhuizen in to is een indicatie dat zij “geloven” dat de economie robuust genoeg is om niet bang te zijn voor werkloosheid. In de afgelopen jaren is het een nauwlettend gevolgde indicator van het consumentenvertrouwen geworden, de zogenaamde stoppercentage.

Om dit te illustreren, bereikte de stoppercentage in 2019 het hoogste niveau sinds het Bureau of Labor Statistics het in 2000 begon te volgen. Gallup meldde dat 2,3% van de werknemers dat jaar hun baan opzegde. Vanaf het einde van het eerste kwartaal van 2020 sloeg de COVID-19-pandemie toe en daalde het nationale stoppercentage. tot 1,4%

Werkloosheidsuitkeringen die door de overheid worden betaald, kunnen soms leiden tot frictiewerkloosheid omdat het inkomen werknemers in staat stelt selectief te zijn bij het vinden van hun volgende baan, waardoor hun tijd zonder werk nog verder toeneemt. Het kan ook gebeuren doordat bedrijven zich onthouden van aanwerving omdat ze menen dat er niet genoeg gekwalificeerde personen beschikbaar zijn voor de baan.

Voordelen van wrijvingswerkloosheid

Wrijvingswerkloosheid bestaat altijd in een economie met een vrij bewegende arbeid kracht en is eigenlijk gunstig omdat het een indicator is dat individuen door middel van hun keuze naar betere posities zoeken. Het helpt bedrijven ook omdat het hen een bredere selectie van mogelijk hooggekwalificeerde kandidaten biedt die solliciteren naar functies. Het is van korte duur en legt dus weinig beslag op de overheidsmiddelen.

Wrijvingswerkloosheid wordt verminderd door potentiële werkzoekenden snel te matchen met vacatures. Dankzij internet kunnen werknemers sociale media en vacaturesites gebruiken om naar banen te zoeken, wat kan leiden tot snellere doorlooptijden bij het vinden van een baan.

Wrijvingswerkloosheid vs.Cyclische werkloosheid

Wrijvingswerkloosheid is niet zo zorgwekkend als cyclische werkloosheid, die tijdens een recessie overheerst en veroorzaakt wordt door het ontslaan van werknemers door bedrijven. In een recessie waarin de werkloosheid stijgt, neemt de wrijvingswerkloosheid in feite af, omdat werknemers meestal bang zijn hun baan op te geven om een betere te zoeken.

Bijzondere overwegingen

Wrijvingswerkloosheid is de enige vorm van werkloosheid die grotendeels niet wordt beïnvloed door economische stimulansen van de overheid. In slechte economische tijden kan de Federal Reserve Bank bijvoorbeeld de rentetarieven verlagen om lenen aan te moedigen. De hoop is dat het extra geld de uitgaven van consumenten en bedrijven zal stimuleren, wat zal leiden tot groei en een afname van de werkloosheid. Extra geld pakt de oorzaken van frictiewerkloosheid echter niet aan, behalve misschien door sommige werknemers de moed te geven werkloos te worden terwijl ze op zoek zijn naar een nieuwe baan. Toch, zoals hierboven opgemerkt, zou het uitdagende economische landschap dat de pandemische stimulans heeft gegenereerd waarschijnlijk een dergelijke keuze voorkomen.