Wie is de beste rennende rug aller tijden?

Jesse is een levenslange sportliefhebber met een passie voor het vinden van de feiten. Zijn schrijven is erkend en gepubliceerd door Sports Illustrated.

Wie is de beste rennende rug aller tijden?

Door de geschiedenis heen Emmitt Smith, Jim Brown, Barry Sanders en Walter Payton worden geprezen als de beste rennende rug aller tijden van de ene generatie of de andere. Alle vier hebben of hebben tijdens hun carrière franchise- en NFL-haastrecords gehouden, elk met een ongelooflijke vaardigheid. Hoewel het argument misschien nooit definitief zal worden opgelost, volgen hier een paar vergelijkingen en statistieken die het argument misschien duidelijker kunnen maken. Dit artikel behandelt de algemene statistieken van elke speler, hun gemiddelden, hun impact op hun teams, hun gebruik en de sterkte van elk tijdperk waarin ze speelden, in vergelijking met andere. Hopelijk heb je aan het einde van dit artikel genoeg informatie een weloverwogen argument maken over wie je voelt, is de beste aller tijden.

Welke NFL Running Back heeft het langst gespeeld?

Als we naar rennende backs kijken, lijkt in eerste instantie misschien dat Emmitt Smith de beste rennende rug aller tijden is. Hij leidt de vier backs in meeslepende werven, haastige touchdowns en zelfs recepties. Smith speelde echter 36 meer games dan de volgende leidende rusher en bijna tweemaal zoveel games als Jim Brown. Het gezegde luidt: “Het beste vermogen is beschikbaarheid. “Running backs zijn spelers die meer treffers nemen dan de meeste posities in het voetbal, waardoor ze vatbaarder zijn voor blessures en gemiddeld veel kortere carrières hebben dan andere posities. Hieronder staat het aantal games dat elk van de vier backs heeft gemist:

• Emmitt Smith heeft 14 games gemist in zijn 15-jarige carrière. Omdat elk van zijn seizoenen 16 seizoenen was, miste Smith slechts 5,8% van zijn carrièredames. Deze lange levensduur en gezondheid hebben hem geholpen leidend te zijn in de meeste categorieën, waardoor hij voetbal kon spelen tot de leeftijd van 35 jaar. Hij speelde in totaal 226 wedstrijden in zijn carrière.
• Walter Payton miste slechts 4 wedstrijden tijdens zijn carrière, met een door staking ingekort seizoen van 9 wedstrijden in 1982 en een door staking ingekort seizoen van 15 wedstrijden in 1987. Van zijn 194 mogelijke loopbaanwedstrijden speelde hij in 190, wat betekent dat hij slechts 2,0% van zijn loopbaanwedstrijden miste. Payton speelde tot de leeftijd van 33.
• Barry Sanders miste 7 wedstrijden in zijn NFL-carrière. Van zijn 160 mogelijke games miste hij slechts 4,3% van zijn totale games. Sanders carrière duurde echter maar 10 jaar, zoals hierboven vermeld. Met 73 games minder dan Smith en 37 minder dan Payton, is het ongelooflijk om te zien dat hij slechts 3086 meter verwijderd was van de all-time meeslepende yardage-titel. Sanders ging op 31-jarige leeftijd met pensioen.
• Jim Brown heeft nooit een wedstrijd gemist of zijn hele carrière gestart, met in totaal 118 wedstrijden. Bruin is de belichaming van duurzaamheid en gezondheid, omdat het een complete werkpaardrug is die altijd beschikbaar en klaar was om te spelen. Ondanks het gemiddelde van 262 spelen gemiddeld 13,1 wedstrijden per seizoen over, Brown hoefde nooit uit een wedstrijd te zitten vanwege een blessure. Zijn carrière duurde slechts negen seizoenen, waardoor de wedstrijd net als Sanders op zijn hoogtepunt achterbleef. Hij had net zijn beste statistische seizoen afgesloten en de prijs voor Meest Waardevolle Speler verdiend voordat hij met pensioen ging. Als zijn carrière was doorgegaan, wie weet wat had kunnen zijn?

Het is duidelijk dat alle vier de spelers ongelooflijk duurzaam waren en dat de kortere loopbaan van zowel Sanders als Brown te wijten was aan persoonlijke redenen, geen letsel of verminderde vaardigheid. Emmitt Smith was echter in staat om een verbazingwekkend aantal games meer te spelen dan de andere drie backs, en speelde in maar liefst 226 wedstrijden in 15 seizoenen. In feite staat Smith momenteel op gelijke hoogte met Frank Gore voor de meeste wedstrijden die ooit op de running back-positie zijn gespeeld en zal voor het eerst worden overtroffen nadat Gore het seizoen 2020 begint.

Wie heeft de meest meeslepende werven ooit?

Welke running back speelde in het zwaarste tijdperk?

De vier backs speelden in drie verschillende tijdperken van voetbal, met Smith en Sanders in de jaren 90, Smith uitbreidde tot in de jaren 00, Payton in de jaren 70 en 80 en Brown in de jaren 50 en 60. Alle drie de tijdperken hadden verschillende speelstijlen, en er worden vaak argumenten aangevoerd dat dit de claim van elke speler op de GOAT-status versterkt of verkleint. Hieronder staan de gemiddelde yards die passeren versus haasten tijdens de carrière van elke speler, evenals onderscheidingen die ze tijdens hun carrière hebben verdiend. carrière:

• Brown speelde in een tijd waarin het rennen van de bal de competitie domineerde. Tijdens zijn carrière was de competitie gemiddeld 176,8 overgaand werven tot 131,8 meeslepende werven. De competitie haalde ook gemiddeld 26,6 paspogingen tot 32,3 dragers. Dit betekent dat de competitie gemiddeld 58,9 aanvallende acties speelde tijdens de carrière van Brown, waarbij hij 54,8% van de tijd met de bal speelde, goed voor 42,7% van de totale aanval van de competitie. Tijdens zijn negenjarige carrière leidde hij de competitie acht keer in meeslepende werven, vijf keer met touchdowns, zes keer met carry en zes keer voor alle doeleinden. Brown leidde de competitie ook tweemaal in yards per poging.
• Walter Payton kwam in de competitie toen de aanval meer plays begon te spelen. Tijdens zijn carrière, teams gemiddeld 191,3 passerende werven versus 128,8 meeslepende werven en 31,3 passpogingen versus 38,1 haasten pogingen. Dit betekent dat de NFL gemiddeld 69,4 aanvallende acties speelde tijdens Paytons carrière, waarbij ze 54,8% van de tijd de bal lieten lopen, goed voor 40,2% van de totale aanval van de competitie. Tijdens de 11-jarige carrière van Payton leidde hij de competitie vier keer met pogingen, één keer rennen, touchdowns één keer haasten en twee keer een totale afstand.
• Barry Sanders speelde in de jaren 90 toen overtredingen nog meer voorbij gingen vriendschappelijk Tijdens de carrière van Sanders, had de NFL gemiddeld 32,2 paspogingen versus 28,0 haastende pogingen, waarbij haasten slechts 46,5% van de totale play-calls vertegenwoordigde. De NFL was ook gemiddeld 204,1 overgaand werven versus 110,4 meeslepende werven, waarbij het haasten slechts goed was voor slechts 35,1% van alle yardage. De Lions volgden deze trend. Ondanks dat Sanders nooit de competitie leidde in pogingen of totale aanrakingen, leidde hij de competitie vier keer met meeslepende werven, één keer haasten touchdowns, twee keer totale scrimmage yards en twee keer totale touchdowns.
• Emmitt Smith speelde in hetzelfde tijdperk. als Sanders, tot in de vroege jaren 2000. Tijdens zijn carrière had de NFL gemiddeld 32,4 paspogingen versus 24,0 rushpogingen, waarbij haasten goed waren voor 42,4% van alle play-calls. De NFL was ook gemiddeld 205,2 overgaand werven versus 111,3 meeslepende werven, met haasten slechts goed voor 35,1% van alle yardage. In de 15-jarige carrière van Smith leidde hij de competitie drie keer in pogingen, vier keer rennen, touchdowns drie keer, vier keer totaal aantal aanrakingen, twee keer totale scrimmage en drie keer totale touchdowns.

Het is duidelijk dat de NFL in de loop van de jaren steeds meer een passerende competitie is geworden. Brown speelde op een dag dat haasten goed was voor meer dan de helft van de play-calls en 42,7% van de totale aanval van de competitie. De NFL tijdens het tijdperk van Payton zag een identieke uitsplitsing van run-calls, maar de efficiëntie van de rush daalde licht, met slechts 40,2. % van het totale aantal yards afkomstig van lopende plays.Zowel Sanders als Smith zagen de competitie omslaan als eerste optie, maar beiden zagen precies 35,1% van alle yards afkomstig zijn van runs tijdens hun carrière. Sanders scoorde echter gemiddeld 4,1% meer runcalls tijdens zijn tijd, wat betekent dat de competitie minder effectief de bal haastte dan tijdens de hele carrière van Smith.

Ongeacht de tijd dat elke speler speelde, domineerde niemand de competitie. zoals Jim Brown deed. Ondanks dat elke speler records neerzette en vasthield, leidde Brown meer dan de helft van zijn carrière de competitie in elke belangrijke statistische categorie. In feite leidde Brown de competitie acht keer op yardage en haastte hij touchdowns vijf keer, wat gelijk is aan het totaal. van de andere drie backs gecombineerd in beide categorieën! Omdat de competitie de bal meer dan de helft van de tijd laat rennen en voor minder afstanden gooit dan in enig ander tijdperk, is het veilig om te zeggen dat de verdediging wist dat Brown de bal zou krijgen, waardoor zijn inspanningen nog indrukwekkender.

Welke Running Back heeft de beste statistieken?

Wie heeft de meeste NFL MVPs ?

Elk van de vier backs had een carrière die de Hall of Fame waardig was, records vestigde en veel wedstrijden won. Hun dominantie leidde ertoe dat ze allemaal grote onderscheidingen en onderscheidingen ontvingen tijdens hun carrière. Hieronder vindt u een lijst van de onderscheidingen en NFL-carrière-records van elke speler:

Emmitt Smith (15 seizoenen):

• NFL Rookie of the Year
• 8x Pro Bowler
• 4x First-Team All-Pro
• 1x Bert Bell Award-ontvanger
• 1x NFL MVP
• 3x Super Bowl-kampioen
• 1x Super Bowl MVP
• Hall of Fame
• Pro Football Hall of Fame First-Team All-1990s Team
• NFL 100 All-Time Team
• NFL-record: 18.355 carrière-haastende werven
• NFL-record: 4.409 carrière-haasten pogingen
• NFL-record: 164 carrière-haastige touchdowns

Walter Payton (13 seizoenen):

• 9x Pro Bowler
• 5x First-Team All-Pro
• 1x Walter Payton Man of the Year
• 1x Bert Bell Award-ontvanger
• 1x Offensive Player of the Year
• 1x NFL MVP
• 1x Super Bowl-kampioen
• Hall of Fame
• Pro Football Hall of Fame First-Team All-1970s Team
• Pro Football Hall of FAme First-Team All-1980s Team
• NFL 100 All-Time Team

Barry Sanders (10 seizoenen):

• Rookie of the Year
• 10x Pro Bowler
• 6x First-Team All-Pro
• 2x Bert Bell Award-ontvanger
• 2x aanvallende speler van het jaar
• 1x NFL MVP
• Hall of Fame
• Pro Football Hall of Fame First-Team All-1990s Team
• NFL 100 All-Time Team

Jim Brown (9 seizoenen):

• NFL Rookie of the Year
• 9x Pro Bowler
• 8x First-Team All-Pro
• 1x Bert Bell Award-ontvanger
• 3x NFL MVP
• 1x NFL-kampioen
• Hall of Fame
• Pro Football Hall of Fame First-Team All-1 960s-team
• NFL 100 All-Time Team
• NFL-record: 104,3 yards per wedstrijd

Jim Brown verzamelt de meeste prijzen met 26, versus Sanders 25, Smith s 25 en Payton s 23.Het meest verbazingwekkende hieraan is dat hij de kortste carrière had en nog steeds de meest gedecoreerde achterkant van het stel is. Brown was elk jaar van zijn carrière een Pro Bowler en een First-Team All-Pro alles behalve één seizoen. Hij was 33% van de tijd dat hij speelde de MVP van de competitie en is de enige die teruggaat in de geschiedenis van de NFL met een gemiddelde van meer dan 100 meter per wedstrijd.

Waarom Jim Brown de GEIT is

Hoewel een lange levensduur hielp bij de records van zowel Emmitt Smith als Walter Payton, deed geen speler meer met de bal dan Jim Brown. Brown domineerde zijn competitie als geen ander en verdiende lofbetuigingen als een topspeler voor bijna elk seizoen dat hij ooit speelde. Hij heeft ook evenveel MVPs als de andere drie backs samen. Brown stapte eerder weg van voetbal dan alle andere spelers, maar op basis van zijn gemiddelden had hij records kunnen neerzetten die voor altijd onaangeroerd zouden blijven.

Toen Brown stopte met het spel, had hij net zijn derde MVP verdiend . Tijdens dat seizoen leidde Brown de competitie in pogingen, meeslepende yards, meeslepende touchdowns, yards per game, totaal aantal aanrakingen, totaal aantal yards van scrimmage en totaal touchdowns. Hij leidde ook de competitie in geschatte waarde. Hoewel we nooit helemaal zeker kunnen zijn in de kwestie van “wat als”, is het veilig om te zeggen dat hij in staat was om lange tijd op een hoog niveau te spelen, aangezien hij nog nooit een wedstrijd had gemist of in zijn carrière was begonnen. / p>

Hoewel het argument zal blijven voortwoeden, denk ik dat het veilig is om te zeggen dat Jim Brown de beste is met Barry Sanders die ooit zo licht achterop loopt. Hoe dan ook, deze vier ruggen zullen voor altijd legendes in de voetbalgeschiedenis blijven.

De beste rennende rug aller tijden

Andere artikelen door de auteur

• De best lopende ruggen in Detroit Lions Teamgeschiedenis
  Dit artikel behandelt de grootste running backs in de geschiedenis van Detroit Lions. Het gaat over statistieken, onderscheidingen, de status van de Hall of Fame en hun impact op het team in het verleden.
• Top 10 Cleveland Browns-spelers aller tijden
  Dit artikel behandelt de top 10 van beste Cleveland Browns-spelers aller tijden. De Browns hebben veel Hall of Fame-spelers en dynastieën die zich over meerdere decennia uitstrekken. In dit artikel worden de beste spelers getoond die hebben bijgedragen aan het bouwen van de historische Browns.
• 10 beste running backs in de geschiedenis van Cleveland Browns
  De Cleveland Browns hebben enkele van de beste running backs in de geschiedenis van de NFL. Hier is een lijst met de beste running backs die ooit de b rood en oranje!

© 2020 Jesse Unk

Jesse Unk (auteur) uit Ohio op 26 mei 2020:

Shawn,

Ik waardeer het dat je de tijd neemt om te lezen! Ik ben het ermee eens dat Barry het dichtst bij Jim staat, maar het is Jim helemaal voor mij!

Shawn Story uit Holley op 26 mei 2020:

Goodjob bij het samenstellen, veel onderzoek . Wat betreft wie de beste running back ooit is, dat is simpel. Barry Sanders, hij had een vreselijke o-line en hij speelde in onzin teams. Hij had een veel beter talentniveau in de verdediging terwijl hij in tegenstelling tot Brown speelde.

Matt op 21 mei 2020:

Jesse,

Ik ben blij dat je deze dingen weet !!

Jim Brown was als een man onder jongens. Als je hem nu bekritiseert vanuit de normen van een RB, kunnen mensen zeggen dat hij de bal niet ving, niet blokkeerde of behendigheid had bij het veranderen van richting. Hij koos er echter voor om door je heen te rennen in plaats van om je heen. om rekening mee te houden.

Jesse Unk (auteur) uit Ohio op 21 mei 2020:

Matt,

Akkoord. Mensen praten over atletiek van het tijdperk , maar vergeet niet dat hij een volledig Amerikaan was in lacrosse en voetbal en dat vele anderen toen ook net zo atletisch waren. Het spel verliep langzamer van opzet, maar mensen speelden nog steeds hard!

Jesse Unk (auteur) uit Ohio op 21 mei 2020:

Film Freak,

Ik waardeer de vriendelijke woorden!

Evan Pol op 21 mei 2020:

Lamar Jackson. Beste RB

Matt op 21 mei 2020:

Jim Brown. Zonder twijfel. Hij was dominant tegen iedereen en iedereen. Als hij nu zou spelen, zou hij wees de meest dominante running back in de game.

The Film Freak op 21 mei 2020:

Een veel uitgebreider artikel van het begin van het gesprek u noemde het eerder, en het bracht zon onderhoudende lezing voort. Je brengt niet alleen statistieken en uitkijkpunten ter sprake waar ik in dit debat nooit aan heb gedacht, maar je verdeelt ze ook grafisch op een manier die ze gemakkelijk te begrijpen maakt voor sportfans van elk toewijdingsniveau. Niets voelt als fandom ondanks je keuze, en ik hield absoluut van het uiteenvallen van elke respectieve generatie. Je talent is buitengewoon grenzeloos, mijn man.Ik ga het zeker delen