Wat zijn histonen?
Histonen zijn een familie van basiseiwitten die zich associëren met DNA in de kern en helpen het te condenseren tot chromatine, ze zijn alkalisch (basische pH) eiwitten, en hun positieve ladingen stellen ze in staat zich te associëren met DNA. Ze worden gevonden in de kern van eukaryote cellen. DNA en histonen zijn samengepakt om een nucleosoom te zijn, nucleosomen vormen een pakket dat chromatine wordt genoemd, twee chromatine vormen een chromosoom.
Typen histonen
Er zijn vijf soorten histonen geïdentificeerd: H1 (of H5), H2A, H2B, H3 en H4, de kernhistonen zijn H2A, H2B, H3 en H4, en de linkerhistonen zijn H1 en H5. H1 en zijn homologe eiwit H5 zijn betrokken bij hogere-orde structuren van chromatine. De andere vier soorten histonen associëren zich met DNA om nucleosomen te vormen. H1 (of H5) heeft ongeveer 220 residuen. Andere typen histonen zijn kleiner, elk bestaande uit 100-150 residuen.
Functie van histonen
De primaire functies van histonen zijn compacte DNA-strengen en beïnvloeden chromatine-regulatie. Chromatine is een combinatie van DNA en eiwit die de inhoud van een celkern vormt. Zonder histonen zou het niet-afgewikkelde DNA in chromosomen erg lang zijn. Elke menselijke cel heeft bijvoorbeeld ongeveer 1,8 meter DNA, maar gewikkeld op de histonen heeft het ongeveer 90 millimeter chromatine, dat, wanneer gedupliceerd en gecondenseerd tijdens mitose, resulteert in ongeveer 120 micrometer chromosomen. Omdat DNA zich om histonen wikkelt, spelen ze ook een belangrijke rol bij de regulatie van chromatine en bij de regulatie van genexpressie. Een histonmodificatie is een covalente posttranslationele modificatie (PTM) van histoneiwitten die methylering, fosforylering, acetylering, ubiquitylering en SUMOylering omvat. Methylering staat voor de toevoeging van een methylgroep op een substraat, of de substitutie van een atoom (of groep) door een methylgroep. Fosforylering is de toevoeging van een fosfaatgroep aan een molecuul. Acetylering beschrijft een reactie waarbij een acetyl-functionele groep in een chemische verbinding wordt geïntroduceerd. De toevoeging van ubiquitine aan een substraateiwit wordt ubiquitinatie of ubiquitylatie genoemd. SUMOylation is een posttranslationele modificatie die betrokken is bij verschillende cellulaire processen, zoals nucleair-cytosolisch transport, transcriptionele regulatie, apoptose, eiwitstabiliteit, respons op stress en progressie door de celcyclus. De PTMs die tot histonen worden gemaakt, kunnen de genexpressie beïnvloeden door de chromatinestructuur te veranderen of door histon-modificatoren te rekruteren. Histoneiwitten werken om DNA, dat zich om de acht histonen wikkelt, in chromosomen te verpakken. Histon-modificaties werken in diverse biologische processen, zoals transcriptionele activering / inactivering, chromosoomverpakking en DNA-schade / -herstel.
Creative Diagnostics biedt hoogwaardige histonen-gerelateerde eiwitten, antilichamen en antigenen en elisa kits. Alle producten hebben alleen onderzoek gebruikt. Deze wijzigingen vinden plaats via vele andere transcriptionele factoren, zoals HATs, Sirtuins, HDMs, HDAC en HMTs. Ze kunnen het corresponderende gen activeren of uitzetten.
Superfamilie | Familie | Subfamilie | Leden |
Linker | H1 | H1F | H1F0, H1FNT, H1FOO, H1FX |
H1H1 | HIST1H1A, HIST1H1B, HIST1H1C, HIST1H1D, HIST1H1E, HIST1H1T | ||
Core | H2A | H2AF | H2AFB1, H2AFB2, H2AFB3, H2AFJ, H2AFV, H2AFX, H2AFY, H2AFY2, H2AFZ |
H2A1 | HIST1H2AA, HIST1H2AB, HIST1H2AC, HIST1H2AG, HIST1H2AI, HIST1H2AK, HIST1H2AL, HIST1H2AM | ||
H2A2 | HIST2H2AA3, HIST2H2AC | ||
H2B | H2BF | H2BFM, H2BFS, H2BFWT | |
H2B1 | HIST1H2BA, HIST1H2BB, HIST1H2BC, HIST1H2BD, HIST1H2BG, HIST1H2BH, HIST1H2BJ, HIST1H2BK, HIST1H2BN, HIST1H2BO | ||
H2B2 | HIST2H2B E | ||
H3 | H3A1 | HIST1H3A, HIST1H3B, HIST1H3C, HIST1H3D, HIST1H3E, HIST1H3G, HIST1H3H | |
H3A2 | HIST2H3C | ||
H3A3 | HIST3H3 | ||
H4 | H41 | HIST1H4B, HIST1H4D, HIST1H4H, HIST1H4I | |
H44 | HIST4H4 |