Bijen maken propolis, die ze gebruiken om de materialen van hun bijenkorven aan elkaar te lijmen door bijenwas en andere afscheidingen te mengen met harsen uit de toppen van naald- en populieren. Die harsen hebben natuurlijke kiemdodende eigenschappen. Eeuwenlang hebben mensen propolis op wonden gebruikt en als remedie tegen aandoeningen variërend van acne tot kanker, osteoporose, jeuk en tuberculose. Tegenwoordig wordt propolis gebruikt bij de vervaardiging van kauwgom, cosmetica, crèmes, zuigtabletten en zalven en wordt het onderzocht als een tandheelkundig afdichtmiddel en tandglazuurverharder. In een aantal onderzoeken is de doeltreffendheid ervan bij mens en dier getest als behandeling voor brandwonden, kleine wonden, infecties, ontstekingsziekten, tandpijn en genitale herpes. Hoewel veelbelovend, zijn de resultaten van deze onderzoeken voorlopig. (Sommige onderzoeken waren te klein en te slecht opgezet om significante bevindingen op te leveren.)
Propolis doet dat wel hebben bewezen antibiotische en antiseptische eigenschappen en kunnen ook antivirale en ontstekingsremmende effecten hebben. Ik beschouw het als veilig en nuttig als huismiddeltje. Je kunt het in verschillende vormen vinden in natuurvoedingswinkels of het rauwe spul van imkers halen. Ik raad het aan als een goede plaatselijke behandeling voor ongecompliceerde wonden en, bij gebruik als gorgeldrank of in sprayvorm, als remedie tegen zweren en irritaties in de mond. Ik gebruik propolis in tinctuurvorm om aften en keelpijn te behandelen.
Als je een allergische of overgevoeligheidsreactie hebt gehad op bijensteken of bijenproducten (inclusief honing), zou je op dezelfde manier op propolis kunnen reageren . Een geschiedenis van reacties op zwarte populaire populierenknop of balsem van Peru kan ook wijzen op het risico op reacties op propolis. Bij sommige personen kan frequent gebruik van propolis ook leiden tot reacties, zoals zwelling, vochtophoping, roodheid, branderig gevoel, eczeem en koorts.
Andrew Weil, MD