Deze toestand van toegenomen bewustzijn, angst en gevoeligheid voor de omgeving om je heen manifesteert zich vaak als de noodzaak om altijd je omgeving te scannen op mogelijke bedreigingen. Als de hersenbronnen constant alert zijn, kunnen de resultaten ongepaste of zelfs agressieve reacties zijn in alledaagse situaties.
Mensen die hypervigilantie vertonen, kunnen zo betrokken zijn bij hun onderzoek naar wat er om hen heen is, dat ze de neiging hebben om hun familie te negeren en vrienden. Vaak reageren ze overdreven op harde geluiden en knallen, onverwachte geluiden, geuren, enz. Ze kunnen erg geïrriteerd en geïrriteerd raken als ze naar een drukke of lawaaierige omgeving gaan, omdat er te veel is om te onderzoeken.
Zelfs een vertrouwde omgeving en mensen kunnen een probleem zijn, aangezien hyperwaakzaamheid mensen zich scherp bewust kan maken van subtiele details die normaal genegeerd worden – lichaamstaal, de stem en toon van een persoon, hun humeur, hun uitdrukkingen – allemaal dingen die voortdurend worden beoordeeld.
Enkele van de meest voorkomende gedragingen van hypervigilantie zijn:
- Gebrek aan objectiviteit – te veel lezen in situaties
- Een te besef van wat mensen over ons zien of denken
- Op zoek gaan naar anderen om voortdurend te verraden
- Voortdurend bezorgd over anderen
- Zich niet bewust zijn van wat voor anderen duidelijk is
- Overmatig onderzoek / gedrag analyseren situaties
Slaap en hypervigilantie
Vaak heeft hypervigilantie invloed op de slaap, aangezien het kleinste geluid u volledig wakker kan maken, en De adrenalinestoot kan het erg moeilijk maken om weer in slaap te komen. 
De oprichter van PTSD UK, Jacqui Suttie, herinnert zich hoe hyper waakzaamheid haar slaap beïnvloedde, Als ik uiteindelijk in slaap kon komen, werd ik s nachts minstens één keer per uur wakker – het kleinste geluid zou me wakker maken met zon paniek, ik zou zweten, doodsbang en zo bang worden in het donker. Bevroren van angst, zou ik mijn man nodig hebben om op te staan en het huis te controleren – meerdere keren per nacht. Ik zou de volgende dag zo moe zijn, maar te bang om in mijn eentje in huis te slapen – het was zon moeilijke tijd, zelfs met alleen slaapgebrek!
Ongeacht het gebrek slaap, hypervigilantie en de angstniveaus die dit met zich meebrengt, kunnen steevast uitputting veroorzaken. We bespreken meer details over waarom het hebben van PTSS je zo moe maakt in onze blogpost hier.
Achterdocht
Hypervigilantie door PTSD kan resulteren in wantrouwend zijn tegenover mensen en hun motieven. Dit kan leiden tot gevoelens van paranoia bij anderen: Wat denken ze echt over ons? Wat zijn ze van plan met ons te doen?, Waarom zijn ze bij mij?.
Het kan het gevoel hebben dat je wacht op het verraad, kijkend naar de andere persoon op zoek naar aanwijzingen om je erop voor te bereiden. Sommige mensen zijn echter niet bereid om te wachten op het verraad en kunnen een anderszins gezonde relatie beëindigen.
Paranoia
Hypervigilantie door PTSS kan vaak worden aangezien voor paranoia, aangezien het de neiging heeft om overschat de kans op gevaar op een bepaald moment. In tegenstelling tot iemand die aan paranoia lijdt, is iemand die overgevoelig is zich echter bewust van zijn symptomen. Het kan echter een vicieuze cirkel zijn, aangezien ze zich zo bewust kunnen zijn van hun angsten en overgevoeligheid dat ze zichzelf dan als paranoïde beschouwen – maar het is belangrijk om het onderscheid te maken.
Catastroferend
PTSD-paniek kan er vaak voor zorgen dat onze geest een huidige situatie aanneemt en er een extreem negatieve draai aan geeft – waardoor het ons allerlei soorten zorgen en wat als kan meesleuren. Dit kan op zijn beurt weer veel meer negatieve situaties creëren, die kunnen leiden tot een spiraal van twijfel, mislukking en dus verergering van PTSS-symptomen.
Hoe om te gaan met hypervigilantie
Uw symptomen verminderen van hyper-waakzaamheid vereist veel zelfbeheersing en een bewuste inspanning om dingen of incidenten te identificeren die angst oproepen, en om je aandacht af te leiden van dergelijke angstaanwijzingen. Probeer jezelf te betrappen wanneer je merkt dat je door je eigen persoonlijke hypervigilante denkpatronen naar beneden gaat.
Het kan ook helpen om een paar minuten in het moment te zijn – misschien concentreer je je op je inademing en langzaam uit – dit geeft je geest de tijd om zichzelf te kalmeren.
Het opschrijven van je negatieve gedachten kan ook helpen om patronen te zien wanneer je hypervigilantie optreedt en je geest een beetje meer onder controle te houden. Om te zien waarom schrijven kan helpen PTSD in het algemeen kun je onze blogpost hier lezen.
Into the Light noemt ook een handige tactiek: in plaats van te denken “Mijn partner is weer te laat… het is de derde keer deze week… .. misschien is hij verliest interesse in mij of geeft niet meer om mij..Ik vraag me af of hij een affaire heeft … waarom keek hij gisteravond op zijn telefoon? Deze relatie is vrijwel zeker voorbij. “
Probeer misschien iets in de trant van” Mijn partner is weer te laat … het is de derde keer deze week en ik vind dit moeilijk.We moeten samen gaan zitten en een goed communicatieplan uitwerken als hij te laat komt, zodat ik nog steeds kan ontspannen en van mijn avond kan genieten. ”
Het is belangrijk op te merken dat een diagnose erg belangrijk is bij PTSS en hypervigilantie, vooral omdat zorgverleners hebben opgemerkt dat antidepressiva moeten worden vermeden, omdat ze suïcidale neigingen kunnen veroorzaken.