Gehoorverlies verklaard
Gehoorverlies is een veel voorkomend probleem bij oudere volwassenen in de Verenigde Staten (VS). Concreet heeft ongeveer een derde van de volwassenen in de VS tussen de 65 en 75 jaar een zekere mate van gehoorverlies. Het percentage stijgt tot 50 bij volwassenen ouder dan 75 jaar.
- Onderdrukken van spraak en andere geluiden
- Moeite met het begrijpen van woorden, vooral tegen achtergrondgeluiden of in een menigte
- Problemen met het horen van medeklinkers
- Anderen vaak vragen langzamer, duidelijker en luider te spreken
- Het volume van de televisie of radio moeten harder worden gezet
- Terugtrekken uit gesprekken
- Het vermijden van bepaalde sociale situaties
Gehoorverlies kan vele oorzaken hebben, en in sommige gevallen kan de specifieke oorzaak de ernst bepalen. Veelvoorkomende oorzaken zijn:
- Schade aan het binnenoor: Blootstelling aan hard geluid kan na verloop van tijd slijtage veroorzaken aan de zenuwcellen in het oor die geluidssignalen naar de hersenen sturen. Wanneer deze zenuwcellen beschadigd zijn, treedt gehoorverlies op.
- Geleidelijke opbouw van oorsmeer: oorsmeer kan de gehoorgang blokkeren en de geleiding van geluidsgolven verhinderen. Deze oorzaak heeft de neiging om een meer tijdelijk probleem te veroorzaken, aangezien het verwijderen van oorsmeer het gehoor kan helpen herstellen.
- Oorontsteking en abnormale botgroei / tumoren: infecties of abnormale gezwellen in het buiten- of middenoor
- Gescheurd trommelvlies (dwz trommelvliesperforatie): luide geluiden van geluid, plotselinge drukveranderingen en het porren van het trommelvlies met een voorwerp kunnen er allemaal toe leiden dat een trommelvlies scheurt en vervolgens het gehoor beïnvloedt.
Gehoorverlies en veteranen
Volgens VA ontvangen momenteel meer dan 2,7 miljoen veteranen een invaliditeitsuitkering voor gehoorverlies of tinnitus (dwz oorsuizen); het werkelijke aantal kan echter nog hoger zijn. Dat wil zeggen, er kunnen extra veteranen met gehoorverlies zijn die geen VA-invaliditeitscompensatie ontvangen.
De Centers for Disease Control and Prevention ontdekten dat veteranen 30 procent meer kans hebben dan niet-veteranen om ernstig gehoorverlies te hebben. . In het bijzonder hebben degenen die na 9/11 hebben gediend vier keer meer kans op gehoorverlies in vergelijking met hun civiele tegenhangers. Gehoorverlies kan de kwaliteit van leven en het dagelijks functioneren van veteranen aanzienlijk beïnvloeden. Het is belangrijk voor veteranen met gehoorverlies om een diagnose te stellen en behandeling te zoeken bij een gezondheidsdeskundige.
Hoe VA-invaliditeitsuitkeringen te ontvangen voor gehoorverlies
Om VA-invaliditeitsuitkeringen te ontvangen voor gehoorverlies moeten veteranen aan VA bewijzen dat hun gehoorverlies het gevolg is van hun diensttijd. Voor een directe serviceverbinding moeten ze de volgende drie elementen vaststellen: (1) een actuele diagnose van gehoorverlies; (2) een gebeurtenis tijdens het gebruik die mogelijk hun gehoorverlies heeft veroorzaakt of ertoe heeft bijgedragen; en (3) een medisch advies dat de gebeurtenis tijdens het gebruik definitief koppelt aan hun gehoorverlies.
Huidige diagnose
Zoals hierboven vermeld, de eerste stap om VA-invaliditeitsuitkeringen voor gehoorverlies te krijgen toont aan dat u momenteel de diagnose van een kwalificerende aandoening heeft. VA is buitengewoon streng over het type diagnose dat het accepteert als het gaat om gehoorverlies.
Over het algemeen wordt er bij u meestal gehoorverlies vastgesteld als er bepaalde decibelniveaus zijn die verloren gaan bij verschillende gehoorfrequenties, die kan worden vastgesteld in een reguliere dokterspraktijk. Voor VA-doeleinden moeten veteranen echter een gehooronderzoek ondergaan door een bevoegde audioloog. De audioloog moet twee afzonderlijke tests uitvoeren om VA uw huidige diagnose van gehoorverlies te laten accepteren:
- Maryland CNC-test: deze test meet gehoorverlies bij veteranen door middel van een 50-woordtest die scoort hoe Nou, je herkent spraak. VA gebruikt de resultaten van deze test om te bepalen of uw gehoorverlies in aanmerking komt voor invaliditeit en, zo ja, om de ernst van uw aandoening te beoordelen.
- Puretone audiometrische test: deze test bepaalt uw niveau van algemeen gehoorverlies door het meten van de zwakste tonen die u kunt oppikken. Met andere woorden, u draagt doorgaans een koptelefoon en steekt uw hand op wanneer u een pieptoon hoort.
Nogmaals, VA vereist deze specifieke tests om een diagnose van gehoorverlies vast te stellen ter compensatie. Uw huisarts heeft wellicht een diagnose van gehoorverlies gekregen, maar dit telt niet als bewijs voor uw claim.
In-service-gebeurtenis
Het tweede deel van het instellen van directe service verbinding houdt in dat u bewijs moet indienen van een gebeurtenis tijdens het gebruik die mogelijk uw gehoorverlies heeft veroorzaakt of heeft bijgedragen. Veelvoorkomende gebeurtenissen tijdens het gebruik die tot gehoorverlies leiden, zijn onder meer gevechtsdienst, blootstelling aan artillerievuur en handvuurwapens en bepaalde militaire beroepsspecialiteiten (MOS) waarbij mechanisch werk betrokken is, zoals aan voertuigen of vliegtuigen.
Medische Nexus-mening
Het verkrijgen van een medische nexus-mening die uw in-service-evenement en uw huidige, gediagnosticeerde gehoorverlies verbindt, is cruciaal bij het tot stand brengen van een directe serviceverbinding. Gewoonlijk zal een positieve medische nexus-mening aangeven dat uw gehoorverlies “minstens zo waarschijnlijk als niet” is vanwege uw tijd in dienst.
Hoe beoordeelt VA gehoorverlies?
Zodra de serviceverbinding tot stand is gebracht, kent VA een handicapclassificatie toe op basis van de ernst. In het bijzonder neemt VA de resultaten van veteranen zuivere toondrempeltest en middelt deze voor elk oor. Om dit te doen, gebruikt VA een rastergrafiek met verschillende frequenties en brengt de drempels op één lijn, met behulp van de Numerieke aanduiding van gehoorstoornis op basis van Puretone-drempelgemiddelde en spraakdiscriminatie , om te bepalen een Romeinse cijferaanduiding (I tot en met XI) voor slechthorendheid op basis van een combinatie van het percentage spraakdiscriminatie (dwz horizontale rijen) en het puretone-drempelgemiddelde (dwz verticale kolommen). Het Romeinse cijfer bevindt zich op het punt waar het percentage spraakdiscriminatie en het gemiddelde puretondrempel elkaar kruisen.
Veteranen kunnen de bovengenoemde kruising vinden met behulp van de onderstaande tabel. Om dit te doen, moeten veteranen eerst het Romeinse cijfer aan de linkerkant vinden voor het oor dat een grotere auditieve functie heeft. Vervolgens moeten veteranen het Romeinse cijfer van het oor met minder auditieve werking lokaliseren, dat bovenaan de tafel te vinden is. Ten slotte moeten veteranen de classificatie lokaliseren waar de twee Romeinse cijfers elkaar kruisen.Let erop dat VA beide oren samen beoordeelt, wat resulteert in slechts één classificatie voor gehoorverlies.
Daarom kunnen veteranen tot 100 procent invaliditeitsclassificatie krijgen voor gehoorverlies; dit is echter nogal ongebruikelijk. Meestal krijgen veteranen een beoordeling van 10 procent voor gehoorverlies. Nogmaals, invaliditeitsclassificaties zijn gebaseerd op specifieke gehoortests, waardoor een zeer letterlijke toepassing van het beoordelingsschema wordt aangeroepen. Dat wil zeggen, het is erg moeilijk voor veteranen om een handicapclassificatie voor gehoorverlies te krijgen die hoger is dan de score die alleen op basis van hun testresultaten is toegekend.
Desalniettemin kunnen veteranen aanvullend bewijs indienen ter ondersteuning van het feit dat hun gehoorverlies rechtvaardigt een hogere handicapclassificatie. Veteranen kunnen bijvoorbeeld een lekengetuigenis van familieleden overleggen waarin ze de noodzaak beschrijven om luid te spreken, dingen constant te herhalen of andere gehoorgerelateerde problemen waarvan ze getuige zijn geweest tijdens de veteranenervaring sinds de dienst.