Sommige honden ervaren een algemeen defect dat bekend staat als cryptorchisme, dat speciale aandacht vereist. Honden met cryptorchide testikels zijn vatbaar voor testiculaire torsie en kanker. Castratie wordt aanbevolen om toekomstige problemen te voorkomen. Cryptorchide honden waarvan beide testikels zijn verwijderd en geen andere defecten hebben, kunnen een normaal leven leiden.
Wat is cryptorchisme?
Cryptorchidisme is een aandoening waarbij de testikels van een reu niet volledig in het scrotum zijn afgedaald. De afdaling naar de uiteindelijke scrotumpositie moet voltooid zijn op de leeftijd van twee maanden. Als de testikels niet zijn afgedaald met zes maanden oud, worden ze beschouwd als cryptorchide of behouden. In de foetus verbindt een structuur genaamd gubernaculum de testikel met het scrotum. Als deze structuur niet goed ontwikkelt, zal de testikel niet afdalen naar het scrotum. wordt meestal aangetroffen in de buik en het lieskanaal (te vinden in de liesstreek).
Welke honden worden aangetast?
Cryptorchisme is een veelvoorkomend defect. Hond De rassen die het meest waarschijnlijk getroffen zijn, zijn onder andere Yorkshire terriër, Pommeren, poedel, Siberische husky, miniatuurschnauzer, Shetland-herdershond, Chihuahua, Duitse herder, teckel en brachycefale rassen. Maar het is gemeld bij bijna alle rassen. Honden van speelgoed- en miniatuurrassen zijn waarschijnlijk worden beïnvloed dan groot er rassen. Duitse herders, boksers en Staffordshire-terriërs lopen echter een groter risico. Deze aandoening heeft enige genetische aanleg, maar de exacte modus is onbekend.
Tekenen van cryptorchidisme bij honden
- Unilateraal cryptorchisme (treedt aan één kant op)
- Bilateraal cryptorchidisme (komt aan beide kanten voor)
- Onvruchtbaarheid
- Acute buikpijn
- Femininerend syndroom
Cryptorchisme kan aan één kant (eenzijdig) of aan beide kanten (bilateraal) voorkomen. Bij eenzijdig cryptorchisme is meestal de juiste zaadbal betrokken. Bilateraal cryptorchide honden zijn meestal steriel omdat de hogere lichaamstemperatuur in de buik voldoende is om de productie van zaadcellen te voorkomen. Ze zullen nog steeds mannelijk gedrag vertonen. Eenzijdige cryptorchidie komt vaker voor, en deze honden kunnen vruchtbaar zijn.
Soms kan er een acuut begin van buikpijn zijn. Dit gebeurt wanneer er torsie van de zaadstreng is. Een aandoening, bekend als feminiserend paraneoplastisch syndroom, is een ander symptoom dat kan optreden. Bij deze honden produceren oestrogeen-uitscheidende Sertoli-celtumoren in vastgehouden testikels feminiserende symptomen, waaronder overmatige ontwikkeling van borsten. Andere symptomen zijn onder meer haarverlies langs de romp en flank, en hyperpigmentatie van de inguinale huid.
Wat is de behandeling voor cryptorchisme?
Chirurgische verwijdering van de normale en behouden testikels is de enige behandeling voor cryptorchidisme. Beide testikels moeten worden verwijderd, zelfs als de hond een eenzijdige cryptorchide is. Een operatie kan ingewikkelder zijn dan normaal, omdat de cryptorchide testikel moeilijk te lokaliseren is. Maar als het eenmaal is gevonden, is het proces vergelijkbaar met een normaal onzijdig.
Het onzijdige proces
Voordat uw hond gecastreerd is, zal een dierenarts een head-to-paw-onderzoek uitvoeren en kan hij ook bloedonderzoek voorstellen om te controleren of alle vitale organen in orde zijn. Neuters worden uitgevoerd onder algemene anesthesie, dus als hij gezond wordt geacht, zal een kalmerend middel en pijnstillers worden gegeven. Als hij eenmaal slaperig is, krijgt hij een injectie die hem in een diepere slaap zal brengen. Gedurende deze tijd is hij zich niet bewust van wat er gebeurt en voelt hij geen pijn. Uw hond zal tijdens de procedure worden geïntubeerd, wat betekent dat een buis die in zijn luchtpijp wordt geplaatst, is verbonden met een machine die hem zal helpen ademen. Sommige dierenartsen kunnen ook een katheter in de ader plaatsen om vocht toe te dienen.
Uw hond is verbonden met machines die zijn hartslag, ademhalingsfrequentie, zuurstofniveaus en temperatuur controleren. Hij wordt op zijn rug gelegd op een warmtekussen om zijn lichaamstemperatuur op peil te houden. Het operatiegebied wordt bijgesneden en schoongemaakt. Er wordt een incisie gemaakt op basis van waar de zaadbal zich bevindt. Nadat de testikels zijn opgehaald, worden ze via de incisie verwijderd en worden de stengels afgebonden. Als de dierenarts bevestigt dat er geen bloeding is, wordt de incisie gesloten. Er worden meestal hechtingen onder de huid geplaatst en huidlijm bovenop. Bij sommige cryptorchide castraties kan het nodig zijn dat hechtingen op de buitenste huidlaag worden aangebracht. Wanneer de procedure is voltooid, wordt de slang die hem helpt te ademen verwijderd. Hij zal tot zijn vrijlating nauwlettend worden gevolgd door het veterinaire team.
Wat te verwachten na een operatie
Sommige honden kunnen op de dag van de operatie naar huis. Sommigen moeten echter mogelijk een nacht in het ziekenhuis blijven. Beperkte activiteit wordt aanbevolen, vooral als het gaat om het openen van de buik. De operatieplaats heeft tijd nodig om te genezen voordat het huisdier terugkeert naar zijn normale activiteit. Pijnstillers worden waarschijnlijk naar huis gestuurd, soms samen met medicijnen om uw hond kalm te houden.
Elizabethaanse halsbanden worden doorgaans aanbevolen om likken of kauwen aan de incisie te voorkomen. Eigenaren dienen de incisie regelmatig te controleren op roodheid en zwelling, wat kan duiden op een postoperatieve infectie of zelftrauma. Als uw hond niet-oplosbare huidhechtingen nodig heeft, moeten deze ongeveer twee weken na de operatie door uw dierenarts worden verwijderd.