Paus Paulus VI overhandigt de orthodoxe metropoliet Meliton van Heliopolis een decreet tijdens de sessie van december 1965 van de rooms-katholieke oecumenische raad in Vaticaanstad. Het decreet annuleert excommunicaties die negen eeuwen eerder leidden tot de breuk tussen de rooms-orthodoxe kerken. AP verberg onderschrift
wissel onderschrift
AP
Paus Paulus VI handelt orthodox Metropolitan Meliton of Heliopolis een decreet tijdens de zitting van december 1965 van de Rooms-Katholieke Oecumenische Raad in Vaticaanstad. Het decreet annuleert excommunicaties die negen eeuwen eerder leidden tot de breuk tussen de Romeinse en orthodoxe kerken.
AP
Toen paus Johannes XXIII de oprichting van het Tweede Vaticaan aankondigde Concilie (ook bekend als Vaticanum II) in januari 1959, het schokte de wereld. Er was in bijna 100 jaar geen oecumenisch concilie geweest – een vergadering van rooms-katholieke religieuze leiders die bedoeld waren om leerstellige kwesties op te lossen.
“Veel mensen hielden vol dat met de definitie van pauselijke onfeilbaarheid in 1870, concilies waren niet langer nodig. Het was dus een grote verrassing “, zegt professor ds. John W. O van Georgetown University”, zegt Malley.
De raad riep tussen de 2.000 en 2.500 bisschoppen en duizenden waarnemers, auditors, zusters, leken en leken bijeen. sessies in de Sint-Pietersbasiliek tussen 1962 en 1965. Culturele veranderingen in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog leidden tot een noodzaak om kerkpraktijken te heroverwegen. Deze bijeenkomsten deden precies dat – er kwamen in totaal 16 documenten uit, die een basis legden voor de kerk zoals we die vandaag kennen.
O “Malley zegt dat een thema van de documenten verzoening was. In overeenstemming daarmee lieten ze katholieken toe om met andere christelijke denominaties te bidden, moedigden ze vriendschap met andere niet-christelijke religies aan en openden ze de deur voor talen naast het Latijn die tijdens de mis zouden worden gebruikt. Andere nieuwe posities hadden betrekking op onderwijs, de media en goddelijke openbaring. / p>
Het meest opvallend, zegt Peter A. Huff van de Xavier University, benadrukte de raad de bereidheid van de kerk om te opereren in het hedendaagse rijk.
“Prior tot op dat moment werd de kerk bijna gezien als een fort, zeer bezorgd over haar eigen interne stabiliteit en integriteit en het betrekken van de wereld in termen van missionaire activiteit ”, zegt Huff. “Paus Johannes wilde dat missionaire mandaat versterken, maar hij wilde ook een omgeving van dialoog creëren, waar de kerk zou deelnemen aan alle krachten van de moderne wereld.”
Vandaag wordt het concilie gecrediteerd met in wezen vormgeven aan de moderne katholieke kerk. Maar sommige katholieken kijken nog steeds met veel plezier naar de oude dagen, en anderen maken zich zorgen over de interpretatie van de erfenis van het concilie. Paus Benedictus benadrukt bijvoorbeeld zorgvuldig dat Vaticanum II geen veroordeling was van de kerk van vóór het concilie. / p>
“Hij wil Vaticanum II zien als een raad van hervorming, maar een raad die” in continuïteit is met het katholieke verleden dat eraan voorafging “, zegt Huff.
Vijftig jaar sinds de raad, O “Malley zegt dat de meeste jonge katholieken weinig weten over deze revolutionaire periode. Maar hij hoopt dat de verjaardag daar verandering in zal brengen.
” Het gaat van ervaring en herinnering over in de geschiedenis. Je moet doorgaan. het woord voor de volgende generatie “, zegt hij.