Net als elke andere machine gaan satellieten niet eeuwig mee. Of het nu hun taak is om het weer te observeren, broeikasgassen in de atmosfeer te meten of van de aarde af te wijzen om de sterren te bestuderen, uiteindelijk worden alle satellieten oud, verslijten en sterven ze, net als oude wasmachines en stofzuigers.
Dus wat gebeurt er als de tijd van een betrouwbare satelliet is aangebroken? Tegenwoordig zijn er twee keuzes, afhankelijk van hoe hoog de satelliet is. Voor de dichterbij gelegen satellieten zullen ingenieurs het laatste beetje brandstof gebruiken om het te vertragen. Op die manier zal het uit een baan vallen en in de atmosfeer verbranden.
De tweede keuze is om de satelliet nog verder weg van de aarde te sturen. Het kan veel brandstof kosten om een satelliet voldoende langzamer te laten gaan om weer in de atmosfeer te vallen. Dat geldt vooral als een satelliet zich in een zeer hoge baan bevindt. Voor veel van deze hoge satellieten is er minder brandstof nodig om het verder de ruimte in te blazen dan om het terug te sturen naar de aarde.
Verbranding van metaal en “ruimtevaartbegraafplaatsen”
Het verwijderen van de kleinere satellieten in lage banen is eenvoudig. De hitte van de wrijving van de lucht verbrandt de satelliet terwijl deze met duizenden mijlen per uur naar de aarde valt. Ta-da! Geen satelliet meer.
Hoe zit het met grotere dingen zoals ruimtestations en grotere ruimtevaartuigen in een lage baan? Deze objecten zullen mogelijk niet helemaal verbranden voordat ze de grond bereiken. Er is een oplossing: operators van ruimtevaartuigen kunnen de eindbestemming van hun oude satellieten plannen om er zeker van te zijn dat al het puin in een afgelegen gebied valt. Deze plaats heeft zelfs een bijnaam: de Spacecraft Cemetery! Het bevindt zich in de Stille Oceaan en is vrijwel de verste plaats van alle menselijke beschavingen die je kunt vinden.
Begraafplaats voor ruimtevaartuigen in de Stille Zuidzee, ver van waar iedereen leeft.
“Kerkhof banen”
Hoe zit het met die hogere satellieten die we verder weg schieten? Die we in een “kerkhofbaan” sturen. Dit is een baan die bijna 200 mijl verder van de aarde verwijderd is dan de verste actieve satellieten. En het is maar liefst 22.400 mijl boven de aarde!
Is dat dan het einde voor deze verre satellieten? Wat jou en mij betreft wel! Sommige van deze satellieten zullen echter heel, heel lang in een baan om de aarde blijven. Misschien zullen mensen op een dag in de toekomst “ruimteafvalwagens” moeten sturen om deze op te ruimen. Maar voorlopig zullen ze in ieder geval uit de weg zijn.