In Ierland hebben door de eeuwen heen een aantal officiële en niet-officiële vlaggen gehangen. Een van de eerste, die eind 15e eeuw in gebruik was, was blauw met een gouden harp; tegenwoordig is het de presidentiële norm van Ierland. In de 17e eeuw werd het Kruis van St. Patrick – later opgenomen in het Britse Union Jack – op grote schaal gebruikt. Wit met een rood diagonaal kruis, werd het zowel geassocieerd met het familiewapen van de Fitzgeralds als met het Spaanse kruis van Bourgondië (een rood diagonaal kruis dat in Spanje wordt gebruikt sinds de 8e eeuw). In het midden van de 17e eeuw werd een groene vlag met een gouden harp, toegeschreven aan de provincie Leinster, erkend als de vlag van Ierland, hoewel het eiland onder Engelse heerschappij stond. Dit was een van de vlaggen die werden gevlogen tijdens de Paasopstand van 1916, die zes jaar later leidde tot de oprichting van de Ierse Vrijstaat.
In de 19e eeuw werden verschillende driekleurige vlaggen en linten symbolisch voor het Ierse nationalisme . Velen van hen omvatten de kleuren groen (voor de rooms-katholieken), oranje (voor de protestanten) en wit (voor vrede tussen hen). De eerste bekende verticale driekleurenvlag van oranje-wit-groen dateerde van maart 1848, maar het duurde tot 1917 voordat hij wijdverspreid populair werd. De driekleur in zijn moderne vorm (groen-wit-oranje) werd op 29 december 1937 door de grondwet erkend en werd niet gewijzigd toen de Republiek Ierland op 18 april 1949 haar deelname aan het Britse Gemenebest stopte. Het is vaak onjuist beweerde dat de derde streep geel of goud is in plaats van oranje.