De hulstfamilie (Ilex spp.) Omvat een diverse groep struiken en bomen. Je zult planten vinden die slechts 46 cm hoog worden, maar ook bomen die wel 18,2 meter hoog kunnen worden. De bladeren kunnen hard en stekelig zijn of zacht aanvoelen. De meeste zijn donkergroen, maar je kunt ook paarse tinten en bonte vormen vinden. Met zoveel variatie in hulstvariëteiten, zult u er zeker een vinden die aan uw landschapsbehoeften voldoet. Laten we eens kijken naar enkele van de verschillende soorten hollies.
Hulstplantvariëteiten
Er zijn twee gangbare soorten hulstcategorieën: groenblijvend en bladverliezend. Hier zijn enkele populaire soorten hulststruiken die in het landschap kunnen groeien.
Evergreen Hollies
Chinese Hulst (I. cornuta) – Deze groenblijvende struiken hebben donkergroene bladeren met uitgesproken stekels. Chinese hulststruiken verdragen hoge temperaturen, maar lopen winterschade op in gebieden die kouder zijn dan USDA-planthardheidszone 6. De verschillende soorten hollies in deze groep omvatten ‘Burfordii’, een van de meest populaire cultivars voor heggen, en ‘O. Lente, ’een bonte soort met onregelmatige gele banden op de bladeren.
Japanse hulst (I. crenata) – Japanse hollies zijn over het algemeen zachter van textuur dan Chinese hollies. Ze zijn er in verschillende vormen en maten met eindeloze toepassingen in het landschap. Deze hollies doen het niet goed in gebieden met hete zomers, maar ze verdragen koudere temperaturen dan de Chinese hollies. ‘Sky Pencil’ is een indrukwekkende zuilvormige cultivar die tot wel 3 meter hoog en minder dan 0,6 meter breed kan worden. Compacta is een nette, bolvormige groep Japanse hollies.
Amerikaanse hulst (I. opaca) – Deze Noord-Amerikaanse inboorlingen worden wel 18 meter lang en volwassen. exemplaar is een landschapsschat. Hoewel dit soort hollies veel voorkomt in bosrijke omgevingen, wordt Amerikaanse hulst niet vaak gebruikt in woonlandschappen omdat het erg langzaam groeit. Old Heavy Berry is een krachtige cultivar die veel fruit draagt.
Inkberry Holly (I. glabra) – Net als bij Japanse hollies, onderscheiden inktbessen zich door hun zwarte bessen. Soorten soorten hebben meestal kale lagere takken omdat ze hun onderste bladeren laten vallen, maar cultivars zoals Nigra hebben een goede lagere bladretentie.
Yaupon Hulst (I. vomitoria) – Yaupon is een groep hulstplantvariëteiten met kleine bladeren die op jonge leeftijd een paarsachtige tint hebben. Enkele van de meer interessante soorten hebben witte bessen. De bladeren op ‘Bordeaux’ hebben een diepe, bordeauxrode tint die in de winter donkerder wordt. Pendula is een sierlijke, treurhulst die vaak als specimenplant wordt gebruikt.
Bladverliezende hollies
Possumhaw (I. decidua) – in de vorm van een meerstammige struik of kleine boom, buidelrat groeit tot een hoogte van 20 tot 30 voet (6 tot 9 m.). Het zet een zware lading donkeroranje of rode bessen aan die op de takken achterblijven nadat de bladeren vallen.
Winterberry Hulst (I. verticillata) – Winterberry lijkt erg op de buidelrat, maar wordt slechts 8 voet lang . Er zijn verschillende cultivars om uit te kiezen, waarvan de meeste eerder vruchten afwerpen dan de soort.