Als we onze nieuwsgierigheid naar hoe dieren in het wild omgaan met de koude wintertemperaturen voortzetten, heb je je ooit afgevraagd wat kikkers en padden in de winter doen?
Kikkers en padden zijn koudbloedig, dus hun lichaamstemperatuur neemt de temperatuur van de omgeving om hen heen aan. Tijdens de winter gaan ze in een winterslaap, en sommige kunnen worden blootgesteld aan temperaturen onder het vriespunt.
Waterkikkers, zoals onze eigen zuidelijke luipaardkikker (Rana pipiens), brengen de winter meestal door op de bodem van een vijver of ander water. Maar ze graven niet in de modder. Op de bodem hangen kikkers, soms zelfs langzaam zwemmend of bewegend.
Kikkers en padden die het grootste deel van hun tijd op het land doorbrengen, kunnen zich meestal onder de vorstgrens ingraven in holen of holtes die hibernacula of overwinteringsruimte worden genoemd. Sommige kikkers, waaronder verschillende soorten boomkikkers, zoals springpeepers (Hyla crucifer), zijn niet erg goed in graven. Ze gaan zo diep als ze kunnen of persen zich in holtes, spleten en boomstammen. In dit geval zal de kikker soms echt vastvriezen!
Het gevaar bij bevriezing is de vorming van ijskristallen die cellen en organen doorboren. Maar deze kikkers hebben hoge concentraties glucose, of suiker, wat een natuurlijk antivriesmiddel is. Verbazingwekkend genoeg stopt hun hart eigenlijk met kloppen. Ze stoppen met ademen en lijken allemaal dood te zijn.
Zodra het weer warm wordt en de dingen beginnen te ontdooien, zal de kikker ook ontdooien. Zijn hart en longen beginnen op wonderbaarlijke wijze weer te werken, en de kikker komt weer tot leven.
Wil je enkele van deze verbazingwekkende amfibieën van dichtbij zien? Stop bij Creature Cavern om onze kikkers en padden te ontmoeten.