Thee Olijf

Thee-olijven (Osmanthus-soort) behoren tot de meest zoet geurende planten in zuidelijke tuinen. Hun geur maakt ze ideaal voor aanplant in de buurt van ramen en buitenverblijven waar men gemakkelijk van de bloeiende herfstbloemen kan genieten.

Thee-olijven groeien als dichte, groenblijvende struiken of kleine bomen. Hun bladeren lijken op hulstblaadjes, wat een andere veel voorkomende naam, valse hulst, verklaart. Ze kunnen gemakkelijk worden onderscheiden van hollies door hun tegenoverliggende bladeren, hollies met afwisselende bladeren.

Volwassen hoogte / verspreiding

De hoogte varieert van 6 tot 9 meter hoog, afhankelijk van soort en cultivar. Breedte is vergelijkbaar met hoogte. Kleinere cultivars van hulstthee-olijf (Osmanthus heterophyllus), Fortunes-thee-olijf (O. x fortunei) en Delavay-thee-olijf (O. delavayi) vormen goede heggen en kunnen tot 1,20 meter hoog worden gehouden.

Groeisnelheid

De groeisnelheid van thee-olijven is langzaam tot matig, ongeveer 10 tot 30 cm per jaar. De groeisnelheid wordt sterk beïnvloed door de bodemkwaliteit en het organische stofgehalte, de beschikbare voedingsstoffen en de beschikbaarheid van water.

Sierkenmerken

Bloemen van alle soorten thee-olijven zijn intens geurend, en worden vaak vergeleken met de geur van perziken, oranjebloesem of jasmijn. De meest voorkomende bloemkleur is roomwit, maar kan, afhankelijk van de cultivar, variëren met zuiver wit, bleek tot diep geel of oranje. Hoewel de individuele bloemen klein zijn, zijn de trossen meestal groot en talrijk genoeg om behoorlijk opzichtig te zijn.

Het gebladerte is donker, leerachtig en meestal getand langs de randen. De groeiwijze van de meeste soorten is dicht en recht-ovaal tot rond van vorm.

Landschapsgebruik

De dichte groeiwijze en het donkere groenblijvende blad van thee-olijven maken ze uitstekende keuzes voor heggen, schermen en individuele specimenplanten.

Cultuur

De meeste thee-olijven groeien in de zon tot halfschaduw. Sommige bonte cultivars, zoals ‘Goshiki’, kunnen in de volle zon wat bladverkleuring vertonen. Thee-olijven groeien het beste in vruchtbare, vochtige, goed doorlatende, zure grond. Ze zijn matig droogtetolerant als ze eenmaal zijn gevestigd. Thee-olijven zijn niet zoutneveltolerant, met uitzondering van de inheemse Devilwood (Osmanthus americanus).

Thee-olijven hoeven zelden te worden gesnoeid, omdat ze meestal vanzelf een aangename vorm vormen. Ze kunnen echter selectief worden gesnoeid op vorm, of soorten met kleine bladeren kunnen worden geschoren als formele heggen. Snoei de meeste thee-olijven voordat de groei in de lente begint, aangezien ze bloeien tijdens de groei van het huidige seizoen. De twee voorjaarsbloeiende soorten – O. delavayi en O. americanus – moeten direct na de bloei worden gesnoeid. Houd er rekening mee dat het enkele jaren kan duren voordat thee-olijven die ernstig zijn teruggesnoeid weer in bloei komen.

Problemen

Thee-olijven hebben een lange levensduur en zijn vrijwel ongediertevrij. Incidentele ziekten en insectenproblemen kunnen zich ontwikkelen, voornamelijk onder stressvolle omstandigheden.

Botryosphaeria kanker wordt meestal geassocieerd met droogtestress. Cercospora bladvlekkenziekte en anthracnose zijn incidentele problemen. Phytophthora en Pythium-wortelrot worden geassocieerd met slecht doorlatende of te natte grond. Aaltjes in de bodem kunnen ook een probleem vormen.

Schubben zijn de belangrijkste insectenplaag en kunnen worden bestreden met sprays van 2% tuinbouwolie (5 eetlepels olie per gallon water). Gebruik geen tuinbouwoliën als de temperatuur lager is dan 45 ° F of hoger dan 90 ° F, als een hoge luchtvochtigheid uitdroging verhindert of als er binnen 24 uur regen wordt verwacht. Het is het beste om in de vroege avond te sproeien.

Soorten & Cultivars

Hulst Thee Olijf of Valse Hulst (Osmanthus heterophyllus): Hulst thee-olijven zijn relatief klein in vergelijking met andere thee-olijven, groeien tussen 8 en 3 meter hoog en iets smaller in breedte. Zeer oude planten worden soms 6 meter of meer.

Hulstthee-olijven zijn erg compact en hebben bladeren van slechts 2,5 tot 2,5 cm lang; ze zijn een van de beste keuzes voor een formele afdekking. Thee-olijven hebben zowel juveniele als volwassen bladvormen. De juveniele bladeren van deze soort zijn erg stekelig en lijken op hulst. Volwassen bladeren hebben een gladde rand, met alleen een rug aan het uiteinde.

De bloemen van deze soort zijn minder zichtbaar dan die van andere, maar zijn intens geurend en bloeien van eind september tot begin oktober tot zelfs in november. Hulstthee-olijven zullen in alle regios van South Carolina groeien. Er zijn een aantal cultivars.

• Goshiki betekent “vijf kleuren” in het Japans. Jonge bladeren zijn roze, rijpend tot gevlekt groen, grijsgroen, goud en crème. Deze cultivar groeit het beste in halfschaduw.
• Gulftide is een compacte, rechtopstaande vorm met zeer stekelige, glanzende bladeren.
• Ogon heeft goudgele nieuwe bladeren die verkleuren naar geelgroen. is langzaam groeiend en wordt het best gekweekt in halfschaduw.
• Sasaba heeft uniek gedraaide en extreem stekelige bladeren en groeit als een rechtopstaande piramide. De textuur is interessant en aantrekkelijk, maar de plant moet met zorg worden behandeld.
• Variegatus heeft opvallende donkergroene bladeren met roomwitte randen. Verkleurt niet in de volle zon. Variegatus is rechtopstaand, langzaam groeiend en kleiner dan de soort.
• 

  Afgeronde bladeren van Rotundifolius hulstthee-olijf (Osmanthus heterophyllus).
  Foto door Joey Williamson, © 2013 HGIC, Clemson-extensie

  Rotu ndifolius heeft leerachtig, niet-stekelig blad. Het heeft geurige bloemen en is een langzaam groeiende dwerg tot 4 of 5 voet lang. Zaailingen die van deze cultivar worden gekweekt, hebben extreem stekelige bladranden.

Fortunes Tea Olive (Osmanthus x fortunei): Deze thee-olijf is een hybride tussen O. heterophyllus en O. fragrans. Het is tussen die soorten in de meeste eigenschappen. De thee-olijf van Fortune wordt 15 tot 20 voet lang, met een vergelijkbare breedte. Het heeft een dichte groei in een ovale ronde vorm. Witte, sterk geurende bloemen duren enkele weken van oktober tot november. De thee-olijf van Fortune zal in alle regios van South Carolina groeien.

• ‘Fruitlandii’ bloemen zijn bleek crèmegeel en zijn compacter en koud winterhard dan O. x fortunei.
• San Jose-bladeren zijn iets langer en smaller dan de soort, met meer en langere stekels.

Geurige thee-olijf (Osmanthus fragrans): dit is de meest geurige soorten van een groep die als geheel bekend staat om hun voortreffelijke geur. Geurige thee-olijven kunnen bij de kust wel 20 tot 30 voet hoog worden, hoewel ze meestal kleiner zijn, vooral in de Piemonte. De hoogte is vaker in het bereik van 10 tot 12 voet met een breedte van 8 voet. Planten staan rechtop als ze jong zijn, maar kunnen zich op volwassen leeftijd in een kleine vaasvormige boom verspreiden.

Geurige thee-olijven zullen overal in South Carolina groeien, maar kunnen koude schade oplopen in de bovenste Piemonte of de bergen als de temperatuur in een erg koude winter nadert 0 ° F of als tijdens een warme winter de temperatuur snel daalt tot 20 ° F.

Geurige thee-olijf heeft een uitzonderlijk lange bloeiperiode, vaak gedurende 2 maanden tijdens de herfst, met verspreide bloei gedurende de winter en in de lente. De bloemen zijn opzichtig en worden in clusters langs de stelen gehouden. De soort heeft kleine witte bloemen, maar er zijn meerdere cultivars, meestal gekozen vanwege de afwijkende bloemkleur. Hoewel sommige nog steeds ongebruikelijk zijn, zijn ze de zoektocht zeker waard.

• O. fragrans f. aurantiacus heeft licht tot fel oranje overvloedige bloemen in de herfst. Hoewel de bloemen slechts één tot twee weken meegaan, bloeit deze vorm uitzonderlijk zwaar. Het is meer winterhard dan de soort, tolereert temperaturen tot -8 ° F met weinig schade.
• Conger Yellow heeft botergele bloemen.
• Fudingzhu is lang bloeiend, met uitzonderlijk overvloedige, zeer geurige roomwitte bloemen.
• O. f. var. thunbergii is vergelijkbaar met O. f. f. aurantiacus, maar met lichtgele bloemen.

Delavay Tea Olive (Osmanthus delavayi): Dit is een van de weinige lente-bloeiende thee-olijven, bloeit in april. Bloemen zijn opzichtig, overvloedig, wit en geurig. Het groeit uit tot een boogvormige heuvel van 6 tot 10 voet lang en 6 tot 10 voet breed, maar kan gemakkelijk kleiner worden gehouden. De bladeren zijn kleiner dan die van andere thee-olijven, slechts 2,5 cm lang en 2,5 cm breed. Ze zijn glanzend, getand en donkergroen. Delavay-thee-olijf zal in heel Zuid-Carolina groeien.

Devilwood (Osmanthus americanus): Dit is de enige inheemse thee-olijf die in het wild groeit langs moerasranden en beken in de Kustvlakte. Het groeit uit tot een kleine, rechtopstaande groenblijvende boom, 20 tot 25 voet lang. De bladeren zijn glanzend, olijfgroen, langwerpig, 2 tot 4½ inch lang, met een gladde rand. Planten kunnen goed worden gesnoeid en kunnen desgewenst als haag worden onderhouden.

De bloemen van devilwood zijn relatief klein in vergelijking met andere thee-olijven, maar gaan heel vroeg in de lente open en hebben de typische zoete geur van thee-olijven.

Devilwood groeit in heel South Carolina. Het groeit in de zon of halfschaduw. Devilwood geeft de voorkeur aan vochtige, goed doorlatende, zure grond, maar past zich aan verschillende grondsoorten aan, verdraagt langdurige overstromingen en is ook tolerant voor zoutnevel.