Ondanks de populaire misvatting steken struisvogels hun kop niet in het zand. Deze mythe is ontstaan in het oude Rome en is zo alomtegenwoordig dat het wordt gebruikt als een algemene metafoor voor iemand die zijn problemen vermijdt. Men denkt dat dit geloof begon na het observeren van struisvogels die nestelden en werden achtervolgd door roofdieren. Ten eerste moet worden opgemerkt dat hoe majestueus struisvogels ook zijn, ze zeer kleine hoofden hebben in vergelijking met hun lichaam, dus het is misschien gemakkelijk in te zien waarom zoveel mensen dachten dat hun hoofd gewoon ondergronds verdween. Bovendien bouwen deze vogels geen nesten zoals andere kippen, maar kiezen ze ervoor om hun eieren in een gat in het zand te begraven. Ze gebruiken routinematig hun snavel om hun eieren te controleren en om te draaien, wat de indruk kan wekken dat ze hun kop recht in het vuil steken. Ten slotte zullen struisvogels, wanneer ze met gevaar worden geconfronteerd, hun hoofd op de grond laten zakken in een poging op te gaan in hun omgeving en een minder doelwit te worden, een gedrag dat zeker meer dan één persoon voor de gek hield door te denken dat hun hoofd er helemaal niet was. / p>
Als je meer wilt weten over struisvogels, bekijk dan deze Animal Planet-documentaire!
@AdaMcVean