Gevangenen die nauwe banden onderhouden met echtgenoten, partners en familieleden, hebben een grotere kans om met succes de samenleving opnieuw binnen te gaan na vrijlating en minder kans om meer misdaden te plegen. Een aantal onderzoeken ondersteunt deze conclusie op basis van gezond verstand. Ondanks dit bewijs is de trend om echtelijke bezoeken af te schaffen. Nu staan slechts een handvol staten hen toe.
Wat is een “echtelijk bezoek?”
Doorgaans mag een persoon die in de gevangenis of gevangenis zit geen privétijd doorbrengen met een echtgeno (o) t (e) of partner. Historisch en op dit moment hebben bepaalde staten programmas opgezet om bepaalde gevangenen in staat te stellen “uitgebreide familiebezoeken” te krijgen. Een “uitgebreid familiebezoek” kan voor de gevangene een gelegenheid zijn om tijd door te brengen met zijn of haar familieleden en kinderen, maar het wordt ook gebruikt als een eufemisme voor echtelijke bezoeken.
Een echtelijk bezoek is privétijd die een gevangene kan doorbrengen met een echtgenoot of, in Californië, een geregistreerde binnenlandse partner. Het idee achter een dergelijk bezoek is om gedetineerden in staat te stellen intiem contact te hebben, dat wil zeggen seks, met hun echtgenoten. Afhankelijk van het uitgebreide familiebezoekprogramma van de staat, echtelijk of uitgebreid familiebezoek kan slechts een uur duren (in Mississippi) tot 48 uur (in Washington).
Staten die echtelijke bezoeken toestaan, erkennen het voordeel voor de gevangene en de samenleving in het algemeen waarin de gevangene wordt vrijgelaten na het uitzitten van zijn of haar straf. Een gevangene die naaste familie en relaties met echtgenoot of partner heeft onderhouden, zal na zijn vrijlating een sterkere gemeenschap hebben om naar terug te keren, waardoor de kans op een succesvolle terugkeer in de samenleving groter wordt en de aantrekkingskracht van meer criminelen al activiteit minder krachtig. Studies tonen ook aan dat gevangenen die echtelijke bezoeken en familiebezoeken zijn toegestaan, minder vatbaar zijn voor geweld en ander wangedrag tijdens hun detentie.
Zes staten staan echtelijke bezoeken toe
In 1993 hadden 17 staten echtelijke bezoekprogrammas. Dat aantal is gestaag afgenomen tot zes. Momenteel staan alleen Californië, Connecticut, Mississippi, New Mexico, New York en Washington echtelijke bezoeken toe.
In sommige staten kunnen andere familieleden, zoals kinderen en kleinkinderen, voor langere tijd op bezoek komen. Washington en Californië bieden zelfs trailers of stacaravans op gevangenisterreinen voor echtelijke bezoeken met echtgenoten en uitgebreide familiebezoeken met andere gezinsleden.
Op één na beperken alle staten echtelijke bezoeken aan heteroseksuele echtgenoten
Van de zes staten die echtelijke bezoeken toestaan, heeft Californië alleen het privilege verleend aan geregistreerde binnenlandse partners van hetzelfde geslacht. In 2007 volgde Californië de leiding van verschillende andere landen en kondigde het aan dat de staat echtelijke bezoeken aan huiselijke partners van hetzelfde geslacht zou toestaan. Mexico, Brazilië, Canada en België behoren tot de landen die echtelijke bezoeken door partners van hetzelfde geslacht van gevangenen toestaan.
Connecticut staat partners van hetzelfde geslacht in burgerlijke unies toe om familiebezoeken te brengen, maar alleen als het paar een kind over wie ieder wettelijke ouderlijke rechten heeft, en het kind is aanwezig tijdens het bezoek.
Echtelijke bezoeken is een voorrecht, geen recht
Echtelijke bezoeken worden beschouwd als een voorrecht voor gevangenen die zich tijdens hun detentie goed hebben gedragen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof en verschillende federale rechtbanken hebben geoordeeld dat gevangenen geen grondwettelijk recht hebben op echtelijke bezoeken.
Uitdagingen op basis van privacy en andere grondwettelijke rechten
Gevangenen en hun echtgenoten hebben aangifte gedaan rechtszaken in verschillende federale en staatsrechtbanken, waarin wordt beweerd dat het weigeren van echtelijke bezoeken in strijd is met:
- het grondwettelijk verbod op wrede en ongebruikelijke straffen
- rechten van gevangenen en echtgenoten op de privacy van het huwelijk
- het recht om zich voort te planten, en
- het eerste amendement op godsdienstvrijheid.
Rechtbanken in deze zaken hebben al deze argumenten afgewezen en vonden geen grondwettelijk recht op een echtelijk bezoek.
Na de goedkeuring door Californië van een partnerprogramma voor echtgenoten van hetzelfde geslacht en de beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof tot schrapping van statuten die sodomie tussen instemmende volwassenen verbieden, is het waarschijnlijk dat gevangenen en / of partners zal uitdagingen indienen voor heteroseksuele huwelijksprogrammas voor echtgenoten. Deze uitdagingen kunnen berusten op het grondwettelijke recht op gelijke bescherming onder de wet.
Visitatieprivilege is sterk gereguleerd
De meeste staten die echtelijke bezoeken toestaan:
- eisen dat de gevangene die dergelijke bezoeken wenst, een goed strafblad heeft van goed gedrag en geen geweld
- bezoek van gevangenen die vastzitten wegens kindermishandeling of huiselijk geweld verbieden, en
- bezoeken aan gevangenen beperken in gevangenissen met een lage of middelzware beveiliging; Echtelijke bezoeken worden niet toegestaan aan gevangenen in zwaarbeveiligde faciliteiten of in de dodencel.
Sommige staten weigeren echtelijke bezoeken aan gevangenen die hiv of andere seksueel overdraagbare aandoeningen hebben of een risico lopen.
Bezoekersvereisten
Naast de regels die gelden voor de gevangene die echtelijke bezoeken zoekt, moet de bezoekende echtgenoot of (in Californië) huisgenoot ook aan bepaalde normen voldoen. Familieleden moeten bijvoorbeeld een antecedentenonderzoek ondergaan voordat ze een bezoek mogen brengen. Bezoekers kunnen ook worden afgewezen als ze geen geschikte kleding dragen. Staten die kinderen toestaan gevangenen te bezoeken, beperken de gebieden binnen de faciliteit die kinderen mogen betreden. En alle gevangenisbezoekers (of ze nu aankomen voor een echtelijk of ander soort bezoek) moeten zich onderwerpen aan een fysieke zoektocht naar wapens en andere smokkelwaar. Bezoekers mogen zeer weinig en sterk gereguleerde items de gevangenis binnenbrengen. Drugs of alcohol zijn nooit toegestaan, noch zijn mobiele telefoons of andere elektronische apparaten toegestaan. Er kunnen andere beperkingen zijn, waaronder regels over eten of geschenken die zijn toegestaan of verboden.
De meeste huwelijksbezoekprogrammas van de staat vereisen dat de gevangene na het bezoek op drugs wordt getest.
Wetten variëren; Neem contact op met een advocaat
Als u vragen heeft over echtelijke bezoekrechten in uw land, raadpleeg dan een advocaat die ervaring heeft met de wetten in uw regio.