Verschil # 1 – De orthodoxe kerk heeft geen pausfiguur
Verschil # 2 – De betrokkenheid van de kinderen
Verschil # 3 – Wat gebeurt er na de dood
Verschil # 4 – Liturgische herziening
Verschil # 5 – Ascetisme en vasten
Afschrift:
Verschil # 1 – De orthodoxe kerk heeft geen pausfiguur
Waarschijnlijk het grootste en meest voor de hand liggende verschil tussen de orthodoxe kerk en de rooms-katholieke kerk, is dat de orthodoxe kerk geen pausfiguur heeft. Voor rooms-katholieken is de paus niet alleen oppermachtig, dat wil zeggen, hij heeft onmiddellijke jurisdictie in elke kerk in de hele wereld, maar hij is ook onfeilbaar onder bepaalde omstandigheden. De orthodoxe kerk is het met geen van deze doctrines eens. We zien geen enkele bisschop als de allerhoogste over de hele wereld, en we zien ook niet dat een van hen onfeilbaar door God wordt bewaard, wanneer ze spreken over geloof en moraal. We hebben in wezen een college van bisschoppen, en ze nemen samen beslissingen en ze hebben doorgaans een patriarch of primaat met een andere titel die hun vergaderingen voorzit, maar niet de absolute heerser van allemaal. Voor ons zijn alle bisschoppen fundamenteel gelijk, ook al hebben sommigen misschien wat meer positionele autoriteit dan anderen. Geen van hen heeft zon theologische plaats die de paus voor de rooms-katholieke kerk heeft.
Verschil # 2 – De betrokkenheid van de kinderen
Voor de orthodoxe kinderen zijn onze kinderen volledig inbegrepen. Rooms-katholieke kinderen worden gedoopt, maar ze kunnen pas later volledig deelnemen, afhankelijk van waar je het over hebt, of het nu gaat om communie of bevestiging. Terwijl orthodox-christelijke babys volledig sacramenteel bezig zijn met het hele leven van de congregatie en kinderen opgroeien met de communie vanaf hun vroegste herinneringen, omdat ze letterlijk als babys worden gecommuniceerd.
Verschil # 3 – Wat gebeurt er na de dood
De rooms-katholieke leer over het vagevuur en dan ook het systeem van aflaten. De orthodoxen geloven daar niet in. We geloven niet dat er zon soort tussenstop is waar we moeten wachten en moeten lijden om alle tijdelijke gevolgen van de zonde weg te vagen en ervoor te betalen. Vagevuur en aflaten maken gewoon helemaal geen deel uit van het orthodox-christelijke leven.
Verschil # 4 – Liturgische herziening
Niet alleen het Tweede Vaticaans Concilie, maar toen was er deze grote liturgische herziening. was een grote verandering in het normale eredienstleven van uw gemiddelde katholiek. De mis was totaal veranderd en er werden ook veel andere dingen veranderd in het aanbiddingsleven. Voor de Orthodoxe Kerk hebben we nog nooit zoiets meegemaakt. Zowel Oost als West hebben door de eeuwen heen liturgische veranderingen doorgemaakt, maar die veranderingen waren doorgaans erg traag. Als er hervormingen waren, waren ze lang niet zo belangrijk als wat katholieken meemaakten in de late jaren 60 en vroege jaren 70. Wat het normale katholieke leven was vóór de jaren zestig, is niet langer dan het normale katholieke leven na deze periode. Voor de orthodoxe christenen is er heel, heel weinig verschil. De vraag is voor ieder van ons eigenlijk, hoeveel we eigenlijk deelnemen aan het normale orthodoxe christelijke leven.
Verschil # 5 – Ascetisme en vasten
Vroeger hadden rooms-katholieken een redelijk strenge vastentraditie voor hen. De enige verplichting voor de meeste katholieken is nu grotendeels dat je tijdens de vastentijd geen vlees eet op vrijdag. De orthodoxe christen die echt volgt wat van ons wordt verwacht, we vasten bijna de helft van de dagen van het jaar. Dat betekent niet dat alle orthodoxe christenen zo goed zijn in vasten. Sommigen zijn er redelijk goed in, en sommigen zijn er niet zo goed in, maar desalniettemin zijn de verwachtingen voor de orthodoxen echt niet veel veranderd. Door de geschiedenis heen kunnen we hier en daar wat aanpassingen zien, maar er was een grote verandering in de 20e eeuw voor katholieken waar het vasten bijna volledig opzij werd gezet. Wat je in het dagelijks leven meemaakt, als katholiek, is aanzienlijk veranderd in termen van wat je wel of niet moet eten. Terwijl we voor de orthodoxen nooit echt die grote verandering hebben gehad.