Wat is de Smoot-Hawley Tariff Act?
De Smoot-Hawley Tariff Act van 1930 verhoogde Amerikaanse invoerrechten met als doel de Amerikaanse boeren en andere industrieën te beschermen tegen buitenlandse concurrentie. De wet wordt nu algemeen beschuldigd van het verergeren van de ernst van de Grote Depressie in de VS en de rest van de wereld.
Formeel de United States Tariff Act van 1930 genoemd, de wet wordt gewoonlijk aangeduid als het Smoot-Hawley-tarief of het Hawley-Smoot-tarief. Het werd gesponsord door senator Reed Owen Smoot (R-Utah) en Rep. Willis Chatman Hawley (R-Ore.).
Inzicht in de Smoot-Hawley Tariff Act
De Smoot-Hawley Tariff Act, van kracht in juni 1930, voegde ongeveer 20% toe aan de reeds hoge invoerrechten van de Verenigde Staten op buitenlandse landbouwproducten en gefabriceerde goederen. Een wet die in 1922 werd aangenomen, de Fordney-McCumber Act, had de gemiddelde invoerbelasting op buitenlandse goederen verhoogd tot ongeveer 40%.
Key Takeaways
- The De Smoot-Hawley Act verhoogde de tarieven op buitenlandse import naar de VS met ongeveer 20%.
- Minstens 25 landen reageerden door hun eigen tarieven op Amerikaanse goederen te verhogen.
- De wereldhandel kelderde, wat bijdroeg de nadelige gevolgen van de Grote Depressie.
De oorspronkelijke focus van de Smoot-Hawley-wetgeving was het verbeteren van de bescherming van Amerikaanse boeren, die hadden moeite om te concurreren met de invoer van landbouwproducten uit het buitenland, met name uit de EU touw. Al snel begonnen lobbyisten voor andere sectoren van de Amerikaanse industrie soortgelijke bescherming te eisen voor hun eigen producten.
Effect van de grote crash van “29
De eerste poging het wetsvoorstel slaagde er niet in, begin 1929 gehinderd door gematigde Republikeinen in de Senaat. Met de beurscrash van 1929 nam de aantrekkingskracht van protectionistische en isolationistische gevoelens echter toe. Het wetsvoorstel werd in de Senaat met een kleine marge van 44 tegen 42 aangenomen het zeilde door het Huis van Afgevaardigden met een stem van 222 tegen 153.
President Herbert Hoover tekende de wet op 17 juni 1930, ondanks wijdverbreide oppositie waaronder een petitie ondertekend door meer dan 1000 economen die hem aansporen om er een veto uit te spreken.
De officiële website van de Amerikaanse senaat noemt Smoot-Hawley een van de meest rampzalige handelingen in de geschiedenis van het congres. “
Hoover merkte optimistisch op dat hij onder de wet de bevoegdheid had om specifieke c tarieven met maar liefst 50%, waardoor hij “snelle en effectieve actie kan bespoedigen als zich klachten voordoen”.
Een wereldwijde reactie
Er ontstonden wel degelijk klachten , bijna onmiddelijk. De tariefverhogingen in Smoot-Hawley drukten de economieën van landen die al leden onder de Grote Depressie en de kosten van wederopbouw na de Eerste Wereldoorlog.
Een opmerkelijke verliezer in de handelsoorlogen was Duitsland, dat al worstelde om de oorlogsherstelbetalingen terug te betalen aan de VS en andere naties die als overwinnaar uit de oorlog waren gekomen.
Als de Nobelprijswinnende MIT econoom Paul A. Samuelson merkte in zijn veelgebruikte leerboek Economics op: “Cynici waren opgetogen over het spektakel van een land dat probeert schulden uit het buitenland te innen en tegelijkertijd de invoergoederen buiten bedrijf stelt die als enige de betaling voor die schulden hadden kunnen leveren. “
66%
De hoeveelheid internationale handel daalde wereldwijd tussen 1929 en 1934, mede dankzij de Smoot- Hawley Tariff Act van 1930.
Al snel namen 25 landen wraak door hun eigen tarieven te verhogen. Als gevolg hiervan nam de internationale handel drastisch af, wat resulteerde in een wereldwijde daling van 66% tussen 1929 en 1934. Zowel de Amerikaanse export als de import daalde aanzienlijk.
A Change in Direction
Bij de verkiezingen van 1932 werd president Hoover verslagen door Franklin D. Roosevelt en zowel Smoot als Hawley verloren hun zetels in het Congres. Bij zijn aantreden begon president Roosevelt te werken aan het verlagen van de tarieven.
Het Congres keurde in 1934 de wet inzake wederzijdse handelsovereenkomsten goed. Die wet droeg de bevoegdheid voor het tariefbeleid over aan het Witte Huis, machtiging van de president om met buitenlandse staatshoofden te onderhandelen voor lagere tarieven aan beide kanten.
In de daaropvolgende decennia hebben de Verenigde Staten de internationale handel gestaag aangemoedigd door een leidende rol te spelen in de General Agreement on Tariffs and Trade (GATT), de North American Free Trade Agreement (NAFTA) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO).
Tot op de dag van vandaag verschillen economen over de mate waarin de Smoot-Hawley Act de Grote Depressie verergerde. Sommigen zeggen dat het effect minimaal was omdat internationale handel toen een relatief klein onderdeel was van de Amerikaanse economie.
Maar niemand lijkt te denken dat het een goed idee was. De officiële U.S.De website van de Senaat verwijst naar Smoot-Hawley als “een van de meest rampzalige handelingen in de geschiedenis van het congres”.