Slokdarm dilatatie, een techniek die vier eeuwen geleden is ontwikkeld, blijft een belangrijke methode om het symptoom van dysfagie te behandelen bij patiënten met luminale vernauwing van de slokdarm. Uitzetting is veilig, met < 0,5% kans op perforatie en bloeding en 0,01% kans op overlijden. Kwikbougienage (Maloney-dilatatoren), holle polyvinyl-dilatatoren (Savary-Guillard) en ballondilatatoren (Through the Scope) zijn de belangrijkste soorten dilatatoren die tegenwoordig worden gebruikt. Weinig onderzoeken hebben de verschillende dilatatiemethoden vergeleken. De resultaten van deze onderzoeken zijn gemengd, en verdere gerandomiseerde onderzoeken zijn nodig om te bepalen of een techniek voordelen heeft wat betreft werkzaamheid en kosten. Hoewel de meeste patiënten die met succes worden behandeld met dilatatie, lijden aan peptische stricturen, kunnen patiënten met niet-peptische stricturen als gevolg van lagere slokdarmslijmvliesringen, corrosieve verwonding en stralingsletsel ook effectief worden behandeld met dilatatie. Door de huidige literatuur te herzien, kunnen effectieve behandelingsalgoritmen worden gebruikt bij patiënten die lijden aan dysfagie als gevolg van verschillende soorten stricturen.