Shaker

Shaker, lid van de United Society of Believers in Christ’s Second Appearing, een celibataire duizendjarige groep die in de 18e eeuw gemeenschappelijke nederzettingen vestigde in de Verenigde Staten. Op basis van de openbaringen van Ann Lee en haar visie op het komende hemelse koninkrijk, legde het onderwijs van Shaker de nadruk op eenvoud, celibaat en werk. Shaker-gemeenschappen bloeiden halverwege de 19e eeuw en droegen een kenmerkende stijl van architectuur, meubels en handwerk bij aan de Amerikaanse cultuur. De gemeenschappen gingen achteruit aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw.

De Shakers zijn oorspronkelijk afgeleid van een kleine tak van Engelse Quakers, opgericht door Jane en James Wardley in 1747. Ze hebben wellicht de rituele praktijken van de Franse Camisards overgenomen van schudden, schreeuwen, dansen, wervelen en zingen in tongen. De Shaker-doctrine, zoals die in de Verenigde Staten bekend werd, werd geformuleerd door Ann Lee, een textielarbeider in Manchester. Moeder Ann, zoals ze bekend stond bij haar volgelingen, had een moeizaam huwelijk en had moeilijkheden tijdens haar zwangerschap (ze had vier kinderen, die allemaal jong stierven), en in 1758 bekeerde ze zich tot de Shaking Quakers. Na vervolging en gevangenschap te hebben doorstaan wegens deelname aan luidruchtige erediensten, kreeg ze een reeks openbaringen, waarna ze zichzelf – en zo werd beschouwd door haar volgelingen – beschouwde als het vrouwelijke aspect van Gods tweeledige natuur (bijv. Mannelijk en vrouwelijk) en de tweede incarnatie van Christus. Ze ontwikkelde een uitgebreide theologie en vestigde het celibaat als het hoofdprincipe van de gemeenschap.

In 1774 kwam Moeder Ann naar Amerika met acht discipelen, nadat ze door een nieuwe openbaring was beschuldigd om de duizendjarige kerk in de Nieuwe Wereld te vestigen. . De kleine groep vestigde zich in 1776 in Niskeyuna (nu Watervliet), New York, en profiteerde van een onafhankelijke opwekkingsbeweging die het district overspoelde, en binnen vijf jaar groeide het uit tot enkele duizenden leden.

Na de dood van moeder Ann (1784), kwam de Shaker-kerk onder leiding van ouderling Joseph Meacham en ouderling Lucy Wright. Samen werkten ze het onderscheidende patroon uit van de sociale organisatie van Shaker, die bestond uit celibataire gemeenschappen van mannen en vrouwen die samen in slaapzalen woonden en alle dingen gemeen hadden. De eerste Shaker-gemeenschap, opgericht in New Lebanon, New York, in 1787, behield het leiderschap van de beweging terwijl deze zich verspreidde door New England en westwaarts naar Kentucky, Ohio en Indiana. In 1826 waren er 18 Shaker-dorpen opgericht in acht staten.

Hoewel ze vaak werden vervolgd vanwege pacifisme of vanwege bizarre overtuigingen die hen ten onrechte werden toegeschreven, wonnen de Shakers bewondering voor hun modelboerderijen, ordelijke en welvarende gemeenschappen en eerlijke omgang met buitenstaanders. Hun industrie en vindingrijkheid brachten talloze (meestal niet-gepatenteerde) uitvindingen voort, waaronder onder andere de schroefpropeller, babbitt-metaal, een rotorkopeg, een automatische veer, een turbinewaterrad, een dorsmachine, de cirkelzaag en de gewone wasknijper. Ze waren de eersten die zaden verpakten en op de markt brachten en waren ooit de grootste producenten van geneeskrachtige kruiden in de Verenigde Staten.

Shaker-dansen en -liederen zijn een echte volkskunst en de simpele schoonheid, het functionalisme en het eerlijke vakmanschap van hun kerkgebouwen, schuren en artefacten hebben een blijvende invloed gehad op het Amerikaanse ontwerp. Het grootste voorbeeld van een dergelijke invloed zijn de meubels van Shaker.

De Shaker-beweging bereikte zijn hoogtepunt in de jaren 1840, toen ongeveer 6.000 leden in de kerk waren ingeschreven. Later daalde het echter vanwege veranderingen in de geestelijke behoeften en het vasthouden van de kerk aan het celibaat en haar verzet tegen het krijgen van kinderen. In 1874 maakte de vereniging reclame voor leden, waarbij zowel fysiek comfort als spirituele waarden werden benadrukt. In 1905 waren er slechts 1.000 leden.Aan het begin van de 21e eeuw was er een werkend Shaker-dorp, Sabbathday Lake, nabij New Gloucester, Maine; het had minder dan 10 leden.