In 1994 ontdekten archeologen die aan het graven waren in het Atapuerca-gebergte in Noord-Spanje de versteende overblijfselen van een archaïsche groep mensen die nog nooit eerder was gezien. De botten waren doorgesneden en gebroken, en leken te zijn gekannibaliseerd. Het grootste skelet fragmenten – die afkomstig waren van ten minste zes individuen en gedateerd op minstens 800.000 jaar geleden – deelden enkele overeenkomsten met de moderne mens (Homo sapiens), plus andere nu uitgestorven menselijke familieleden zoals Neanderthalers en Denisovans, maar waren net anders genoeg om classificatie als elke bekende soort.
Onderzoekers noemden de voorheen onbekende mensachtigen uiteindelijk Homo antecessor, waarbij ze het Latijnse woord voor voorganger leenden. Omdat de botten tot de oudste homofossielen behoorden die ooit in Europa zijn gevonden , speculeerden sommige onderzoekers dat H. voorganger was mogelijk de ongrijpbare gemeenschappelijke voorouder van Neanderthalers, denisovamanen en moderne mensen. Nu beweert een nieuwe studie van het DNA van H. antecessor – het oudste monster van menselijk genetisch materiaal dat ooit is geanalyseerd – dat dat waarschijnlijk niet het geval is.
In de studie, die op 1 april in het tijdschrift Nature werd gepubliceerd, bepaalden onderzoekers de sequentie van de oude eiwitten in het glazuur van een 800.000 jaar oude H. antecessor-tand, waarbij ze de eiwitten gebruikten om het deel van de genetische code te ontcijferen dat heeft ze gemaakt. Na het vergelijken van die code met genetische gegevens van recentere menselijke tandmonsters, concludeerde het team dat het DNA van H. antecessor te verschillend was om op dezelfde tak van de evolutionaire boom te passen als mensen, Neanderthalers en Denisovans.
In plaats daarvan, zo schreef het team, was H. antecessor waarschijnlijk een “zustersoort” van de gedeelde voorouder die leidde tot de evolutie van de moderne mens en onze uitgestorven mensachtige neven.
Gerelateerd: Wat maakte oude mensachtigen tot kannibalen? Mensen waren voedzaam en een gemakkelijke prooi.
“Ik ben blij dat de eiwitstudie het bewijs levert dat de Homo antecessor-soort mogelijk nauw verwant is aan de laatste gemeenschappelijke voorouder van Homo sapiens, Neanderthalers, en Denisovans, “studeerden co-auteur José María Bermúdez de Castro, wetenschappelijk mededirecteur van de opgravingen in Atapuerca, in een verklaring.” De kenmerken die Homo antecessor met deze mensachtigen gemeen heeft, zijn duidelijk veel eerder verschenen dan eerder werd gedacht. ” p>
Om deze resultaten te bereiken, gebruikten de onderzoekers een methode genaamd paleoproteomics – letterlijk, de studie van oude eiwitten . Met behulp van massaspectrometrie, die de massa van alle moleculen in een monster weergeeft, kunnen wetenschappers de specifieke eiwitten in een bepaald fossiel identificeren. Onze cellen bouwen eiwitten volgens de instructies in ons DNA, met drie nucleotiden, of letters, in een reeks DNA die codeert voor een specifiek aminozuur. Strengen aminozuren vormen een eiwit. Dus de aminozuurketens die de unieke eiwitsequentie van elke persoon vormen, onthullen de patronen van nucleotiden die de genetische code van die persoon vormen, vertelde hoofdauteur Frido Welker, een moleculair antropoloog aan de Universiteit van Kopenhagen, aan Haaretz.com. / p>
Het bestuderen van oude eiwitten opent daarom een venster op ons genetisch verleden op een manier die DNA-analyse niet kan. DNA degradeert relatief snel en wordt binnen enkele honderdduizenden jaren onleesbaar. Volgens een Nature-studie uit 2016 was het oudste menselijke DNA ooit waarvan de sequentie is bepaald ongeveer 430.000 jaar oud (ook ontdekt in Spanje). Eiwitten kunnen ondertussen miljoenen jaren in fossielen overleven. Wetenschappers hebben eerder vergelijkbare methoden voor eiwitsequentiebepaling gebruikt om de genetische code te bestuderen van een 1,77 miljoen jaar oude neushoorn die werd gevonden in Dmanisi, Georgia, en een 1,9 miljoen jaar oude uitgestorven aap in China.
Hoewel eiwitanalyse onderzoekers in staat stelt veel verder in het verleden te kijken dan andere methoden voor genetische sequentiebepaling, zijn de bevindingen nog steeds beperkt door de kwaliteit en het aantal beschikbare exemplaren om te bestuderen. Omdat het huidige onderzoek alleen gebaseerd is op een enkele tand van een enkel H. antecessor-individu, geven de resultaten slechts een “beste schatting” van waar de soort op de menselijke evolutionaire boom terechtkomt, schreven de auteurs. Verschillende soorten cellen produceren veel verschillende soorten eiwitten, dus dit glazuurproteoom is verre van een volledig genetisch profiel. Er is meer fossiel bewijs nodig om deze resultaten uit te werken.
Natuurlijk is de kwaliteit van die fossiele monsters ook van belang. Als onderdeel van deze studie onderzochten de onderzoekers ook een 1,77 miljoen jaar oude kies uit een fossiele Homo erectus (een oude menselijke voorouder die 2 miljoen jaar geleden leefde) die eerder in Georgië was ontdekt; de eiwitsequentie was echter te kort en beschadigd om nieuwe inzichten over het DNA van het specimen te bieden.Onze menselijke stamboom zal voorlopig een verwarde, rommelige struik moeten blijven.
- Top 10 mysteries van de eerste mensen
- Voeding van kannibalen en zelfcolonoscopieën winnen lofbetuigingen bij de Ig Nobels
- Fotos: pas gevonden oud menselijk familielid ontdekt in de Filippijnen
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
AANBIEDING: Bespaar ten minste 53% met onze nieuwste tijdschriftdeal!
Met indrukwekkende opengewerkte illustraties die laten zien hoe dingen werken, en verbluffende fotografie van s werelds meest inspirerende spektakels, vertegenwoordigt How It Works het toppunt van boeiend, feitelijk plezier voor een mainstream publiek dat graag op de hoogte wil blijven van de nieuwste technologie en de meest indrukwekkende verschijnselen op de planeet en daarbuiten. Geschreven en gepresenteerd in een stijl die zelfs de meest complexe onderwerpen interessant en gemakkelijk te begrijpen maakt, wordt How It Works genoten door lezers van alle leeftijden.
Bekijk deal