De resolutie van Virginia:
BESLOTEN, Dat de Algemene Vergadering van Virginia ondubbelzinnig een vast voornemen tot uitdrukking brengt om de grondwet van de Verenigde Staten, en de grondwet van deze staat, tegen elke agressie, zowel buitenlands als binnenlands, en dat ze de regering van de Verenigde Staten zullen steunen bij alle maatregelen die door de eerste gerechtvaardigd zijn.
Dat deze vergadering zeer plechtig verklaart een warme gehechtheid aan de Unie van de Staten, die zij al haar bevoegdheden belooft; en dat het voor dit doel hun plicht is om te waken over en zich te verzetten tegen elke schending van die principes die de enige basis vormen van die Unie, omdat alleen een getrouwe naleving ervan haar bestaan en het publieke geluk veilig kan stellen.
Dat deze Vergadering expliciet en dwingend verklaart, dat zij de bevoegdheden van de federale regering beschouwt als voortvloeiend uit het verdrag waarbij de staten partij zijn; zoals beperkt door de duidelijke betekenis en bedoeling van het instrument dat de compact vormt; als niet meer geldig dat ze zijn goedgekeurd door de beurzen die in dat pact worden opgesomd; en dat in geval van een opzettelijke, tastbare en gevaarlijke uitoefening van andere bevoegdheden, niet verleend door het genoemde verdrag, de staten die daarbij partij zijn, het recht hebben en de plicht hebben om tussenbeide te komen om de voortgang van het kwaad te stoppen , en voor het binnen hun respectieve grenzen handhaven van de autoriteiten, rechten en vrijheden die op hen van toepassing zijn.
Dat de Algemene Vergadering ook haar diepe spijt betuigt, dat er in verschillende gevallen een geest is, is geopenbaard door de federale de regering, om haar bevoegdheden te vergroten door gedwongen constructies van het constitutionele handvest dat ze definieert; en dat er implicaties zijn verschenen van een ontwerp om bepaalde algemene uitdrukkingen uit te leggen (die zijn gekopieerd van de zeer beperkte machtiging, in de vorige artikelen van de confederatie het minst vatbaar waren om verkeerd te worden geïnterpreteerd) om de betekenis en het effect van de bijzondere opsomming die noodzakelijkerwijs de algemene zinnen verklaart en beperkt; en om de staten geleidelijk te consolideren tot één soevereiniteit, waarvan de duidelijke tendens en onvermijdelijke consequentie zou zijn om het huidige republikeinse systeem van de Verenigde Staten om te vormen tot een absolute, of op zijn best een gemengde monarchie.
Dat de Algemene Vergadering in het bijzonder protesteert tegen de tastbare en alarmerende overtredingen van de Grondwet, in de twee late gevallen van de “Alien and Sedition Acts” die zijn aangenomen tijdens de laatste zitting van het Congres; de eerste oefent een macht uit waar gedelegeerd aan de federale overheid, en die door wetgevende en gerechtelijke bevoegdheden te verenigen met die van uitvoerende macht, de algemene principes van vrije overheid ondermijnt; evenals de specifieke organisatie en positieve bepalingen van de federale grondwet; en de andere handelt, oefent op dezelfde manier een bevoegdheid uit die niet door de grondwet is gedelegeerd, maar die integendeel uitdrukkelijk en positief wordt verboden door een van de amendementen daarop; een bevoegdheid, die meer dan enig ander, o ught om universeel alarm te veroorzaken, omdat het in strijd is met dat recht om openbare karakters en maatregelen vrijelijk te onderzoeken, en van vrije communicatie tussen de mensen daarop, dat ooit terecht werd beschouwd als de enige effectieve bewaker van elk ander recht.
Dat deze staat bij zijn Conventie, die de federale grondwet bekrachtigde, uitdrukkelijk verklaarde dat, naast andere essentiële rechten, de vrijheid van geweten en van de pers niet kan worden opgeheven, ingekort, beperkt of gewijzigd door enige autoriteit van de Verenigde Staten, ”en uit hun extreme bezorgdheid om deze rechten te beschermen tegen elke mogelijke aanval van drogredenen of ambitie, waarbij ze met andere staten een amendement voor dat doel hadden aanbevolen, welk amendement te zijner tijd aan de Grondwet werd gehecht; het zou een verwijtbare inconsistentie en criminele degeneratie markeren, als er nu een onverschilligheid werd betoond, voor de meest tastbare schending van een van de aldus verklaarde en verzekerde rechten; en tot het scheppen van een precedent dat fataal kan zijn voor de ander.
Dat de goede mensen van dit gemenebest, die ooit de meest oprechte genegenheid voor hun broeders van de andere staten hebben gevoeld en blijven voelen. ; de oprechtste zorg voor het vestigen en bestendigen van de vereniging van allen; en de meest nauwgezette trouw aan die grondwet, die de belofte is van wederzijdse vriendschap en het instrument van wederzijds geluk; de Algemene Vergadering doet alleen een beroep op de soortgelijke beschikkingen van de andere staten, in het vertrouwen dat zij het met dit gemenebest zullen eens zijn door, zoals zij hierbij verklaart, te verklaren dat de voornoemde handelingen ongrondwettig zijn; en dat de nodige en gepaste maatregelen zullen worden genomen door elk, om samen te werken met deze staat, bij het handhaven van de autoriteiten, rechten en vrijheden, respectievelijk verwezen naar de staten, of naar het volk.
Dat de gouverneur wordt verzocht een kopie van de voorgaande resoluties over te brengen aan de uitvoerende autoriteit van elk van de andere staten, met het verzoek hetzelfde aan de wetgevende macht daarvan te melden; en dat een kopie wordt verstrekt aan elk van de senatoren en vertegenwoordigers die deze staat vertegenwoordigen in het Congres van de Verenigde Staten.
Akkoord gegaan door de Senaat, 24 december 1798.
De Kentucky Resolutie:
Resoluties in de Algemene Vergadering
DE vertegenwoordigers van de goede mensen van dit gemenebest in de algemene vergadering kwamen bijeen, nadat ze de antwoorden van verschillende staten in de Unie rijp hadden overwogen, op hun resoluties aangenomen tijdens de laatste sessie, met inachtneming van bepaalde ongrondwettelijke wetten van het Congres, gewoonlijk de vreemdelingenwetten en opruiingswetten genoemd, zouden inderdaad trouweloos zijn voor henzelf en voor degenen die ze vertegenwoordigen, als ze in stilte zouden instemmen met principes en doctrines die in al die wetten zouden worden gehandhaafd. antwoorden, alleen dat van Virginia uitgezonderd. Om opnieuw het veld van de argumentatie te betreden en vollediger of met geweld proberen om de ongrondwettigheid van die onaangename wetten bloot te leggen, zou, wordt beschouwd als even onnodig als niet beschikbaar.
We kunnen echter niet anders dan klagen, dat in de de bespreking van die interessante onderwerpen, door diverse wetgevers van onze zusterstaten, ongegronde suggesties en onoprechte insinuaties, die het ware karakter en de principes van de goede mensen van dit gemenebest afwijzen, zijn vervangen in plaats van een eerlijke redenering en deugdelijke argumenten. Onze opvattingen over die alarmerende maatregelen van de algemene regering, samen met onze redenen voor die opvattingen, werden met fatsoen en humeur gedetailleerd en onderworpen aan de discussie en het oordeel van onze medeburgers in de hele Unie. Of het fatsoen en het humeur nu in acht zijn genomen in de antwoorden van de meeste van die staten die de grote waarheden in die resoluties hebben ontkend of geprobeerd te ondervangen, we hoeven ons nu alleen maar aan een openhartige wereld te onderwerpen. Trouw aan de ware principes van de federale unie, zich niet bewust van enig plan om de harmonie van die unie te verstoren, en alleen maar bezorgd om aan de slagtanden van het despotisme te ontsnappen, zijn de goede mensen van dit gemenebest ongeacht afkeuring of laster.
In ieder geval moet het stilzwijgen van dit gemenebest worden opgevat als een instemming met de doctrines en principes die naar voren zijn gebracht en geprobeerd te worden gehandhaafd door de genoemde antwoorden, of in ieder geval die van onze medeburgers in de hele Unie, die zo sterk van ons verschillen in die belangrijke onderwerpen, moeten worden misleid door de verwachting, dat we zullen worden afgeschrikt van wat we onze plicht voorstellen; of terugdeinzen voor de principes vervat in die resoluties: daarom.
BESLOTEN, Dat dit gemenebest de federale unie, op de voorwaarden en voor de doeleinden gespecificeerd in het late pact, beschouwt als bevorderlijk voor de vrijheid en het geluk van de verschillende staten: dat het nu ondubbelzinnig verklaart dat het gehecht is aan de Unie, en aan dat verdrag, dat instemt met de duidelijke en werkelijke bedoeling ervan, en zal als een van de laatsten zijn om ontbinding ervan te zoeken: dat als degenen die de algemene regering besturen, de grenzen van dat verdrag mogen overschrijden, met een totale veronachtzaming van de bijzondere machtsdelegaties die daarin zijn vervat, de vernietiging van de deelstaatregeringen, en de bouw op hun ruïnes van een algemene geconsolideerde overheid, zal het onvermijdelijke gevolg zijn: dat het principe en de constructie waar door verschillende deelstaatwetgevers voor werd gestreden, dat de algemene regering is de exclusieve rechter over de omvang van de aan haar gedelegeerde bevoegdheden, laat niets minder dan despotisme; aangezien de discretie van degenen die de regering besturen, en niet de grondwet, de maatstaf zou zijn van hun bevoegdheden: dat de verschillende staten die dat instrument vormden, soeverein en onafhankelijk zijn, het onbetwistbare recht hebben om te oordelen over de overtreding ervan; en dat een nietigverklaring, door die soevereiniteiten, van alle ongeoorloofde handelingen verricht onder de kleur van dat instrument, de rechtmatige remedie is: dat dit gemenebest bij de meest opzettelijke heroverweging verklaart, dat de genoemde vreemdelingen- en opruiingswetten naar hun mening tastbaar zijn schendingen van de genoemde grondwet; en hoe opgewekt hij ook geneigd is om zijn mening over te geven aan een meerderheid van zijn zusterstaten in zaken van gewoon of twijfelachtig beleid; toch, in gedenkwaardige voorschriften zoals de huidige, die de beste rechten van de burger zo ernstig schonden, zou het een stille berusting als hoogst crimineel beschouwen: dat hoewel dit gemenebest als partij bij het federale verdrag; zal buigen voor de wetten van de Unie, maar tegelijkertijd verklaart het dat het nu, noch ooit hierna, zal ophouden zich op grondwettelijke wijze te verzetten tegen elke poging uit welke hoek dan ook om dat verdrag te schenden: / p>
EN TOT SLOT, opdat er geen voorwendsels of argumenten mogen worden ontleend aan een veronderstelde instemming van dit gemenebest met de grondwettigheid van die wetten, en daardoor worden gebruikt als precedenten voor soortgelijke toekomstige schendingen van het federale verdrag; dit gemenebest treedt nu tegen hen op, zijn ENIGE PROTEST.
Goedgekeurd op 3 december 1799.