Rachel Carson, marien bioloog en natuurschrijver, heeft de wereldwijde milieubeweging gekatalyseerd met haar boek Silent Spring uit 1962. Het boek schetste de gevaren van chemische pesticiden, leidde tot een landelijk verbod op DDT en andere pesticiden en leidde tot de beweging die uiteindelijk leidde tot de oprichting van het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA).
Carson, geboren op 27 mei 1907 op een boerderij in Springdale, Pennsylvania, was de jongste van de drie kinderen van Robert en Maria McLean Carson. Ze ontwikkelde een liefde voor de natuur van haar moeder, en Carson werd op 10-jarige leeftijd een gepubliceerde schrijver voor kindertijdschriften. Ze studeerde aan het Pennsylvania College for Women (nu Chatham University) en studeerde magna cum laude af in 1929. Vervolgens studeerde ze aan het oceanografisch instituut aan Woods Hole, Massachusetts en aan de Johns Hopkins University, waar ze in 1932 een masterdiploma in zoölogie behaalde. Gespannen gezinsfinanciën dwongen haar af te zien van een doctoraat en haar moeder en, later, twee weesnichtjes te ondersteunen.
Na het overtreffen van alle andere kandidaten op het ambtelijk examen, werd Carson in 1936 de tweede vrouw die werd ingehuurd door het Amerikaanse Bureau of Fisheries. Ze bleef daar 15 jaar en schreef brochures en ander materiaal voor het publiek. Ze werd gepromoveerd tot hoofdredacteur van alle publicaties voor de Amerikaanse Fish and Wildlife Service.
Ondertussen schreef ze verschillende populaire boeken over het leven in het water, waaronder Under the Sea Wind (1941) en The Sea Around Us (1951). De laatste werd in series vervaardigd in de New Yorker en werd wereldwijd goed verkocht. Ze won een National Book Award, een nationale prijs voor wetenschappelijk schrijven en een Guggenheim-beurs, waardoor ze met de verkoop van het boek in 1953 naar Southport Island, Maine kon verhuizen om zich op het schrijven te concentreren. In 1955 publiceerde ze The Edge of the Sea, een andere populaire verkoper. Ze begon ook een relatie met Dorothy Freeman, een getrouwde zomerbewoner. Hoewel veel van hun correspondentie kort voor Carsons dood werd vernietigd, werd de rest in 1995 door Freemans kleindochter gepubliceerd als Always, Rachel: The Letters of Rachel Carson and Dorothy Freeman, 1952-1964: An Intimate Portrait of a Remarkable Friendship.
Nadat begin 1957 een nichtje stierf, adopteerde Carson haar zoon en verhuisde naar Silver Spring, Maryland, om voor haar bejaarde moeder te zorgen. Een brief van een vriend in Duxbury, Massachusetts over het verlies van vogels na het sproeien met pesticiden, inspireerde Carson tot het schrijven van Silent Spring. Het boek richt zich voornamelijk op de effecten van pesticiden op ecosystemen, maar vier hoofdstukken beschrijven hun impact op mensen, waaronder kanker. Ze beschuldigde de chemische industrie ook van het verspreiden van verkeerde informatie en beschuldigde ambtenaren ervan dat ze claims van de industrie kritiekloos aanvaarden.
Chemische bedrijven probeerden haar in diskrediet te brengen als communistische of hysterische vrouw. Velen haalden hun advertenties op 3 april 1963 uit de tv-special van CBS Reports, getiteld The Silent Spring of Rachel Carson. Toch stemden er ongeveer 15 miljoen kijkers op af, en dat, in combinatie met het Science Advisory Committee Report van president John F. Kennedy, dat het onderzoek van Carson valideerde, maakte pesticiden tot een belangrijk openbaar onderwerp. Carson ontving medailles van de National Audubon Society en de American Geographical Society en werd opgenomen in de American Academy of Arts and Letters.
Carson, ernstig ziek door borstkanker, stierf twee jaar na de publicatie van haar boek. In 1980 ontving ze postuum de Presidential Medal of Freedom. Haar huizen worden beschouwd als nationale historische monumenten en verschillende onderscheidingen dragen haar naam.