In de wereldwijde strijd tussen pythons en krokodillen, moet je er eentje opeisen voor de slangen. Een gruwelijke nieuwe serie fotos toont een olijfpython (Liasis olivaceus) die een Australische zoetwaterkrokodil (Crocodylus johnstoni) afbrandt.
De fotos zijn afkomstig van GG Wildlife Rescue Inc., een non-profitorganisatie in Australië, die ze op 31 mei deelde op haar Facebook-pagina. De fotos zijn gemaakt in de buurt van Mount Isa, Queensland, door kajakker Martin Muller.
Pythons staan bekend om hun voedingsambitie. De grote slangen zijn gevonden met de overblijfselen van alles – van herten groter dan zijzelf en impalas tot stekelige stekelvarkens – in hun buik. Deze slangen eten elkaar ook graag, zoals in mei in West-Australië te zien was. In zeer zeldzame gevallen zullen sommige pythonsoorten zelfs mensen aanvallen en opeten.
Van pythons is ook bekend dat ze het opnemen tegen krokodillen en alligators. In een berucht geval in 2005 werd een Birmaanse python in het Everglades National Park in Florida opengebarsten en dood aangetroffen met een Amerikaanse alligator (Alligator mississippiensis) die uit zijn darm stak. Birmese pythons (Python bivittatus), die zo groot kan worden als 18,8 voet (5,74 meter) lang, is een invasieve soort in Florida.
De olijfpython daarentegen is inheems in Australië en komt alleen daar voor. Deze soort kan wel 4 meter hoog worden. (4 m) lang. Botsingen met “s” freshies “(de lokale bijnaam voor zoetwaterkrokodillen) komen vaak voor. In 2014 werd een video-opname gemaakt van een olijfpython waarbij een zoetwaterkrokodil werd gedood en gegeten bij Lake Moondarra, in de buurt van Mount Isa. In dat geval kostte het de slang vijf uur om langzaam zijn kaken rond de ingesnoerde krokodil te strekken.
Pythons kunnen verbazingwekkende slikprestaties leveren dankzij hun elastische kaken. De onderkaakbeenderen van de slangen zijn verdeeld in twee delen, verbonden door een elastisch ligament, waardoor de botten uit elkaar kunnen spreiden. Wanneer een python een prooidier onderdrukt, loopt de slang er eerst overheen, een proces dat de pterygoïde wandeling wordt genoemd. Vervolgens gebruikt de slang zijn kaak om zich vast te houden aan de prooi terwijl hij zijn spieren samendrukt en rond het gedempte dier glijdt totdat de maaltijd is verzwolgen.
Pythons hebben ook een aantal genetische aanpassingen die hen helpen in één keer enorme maaltijden te verteren. Uit onderzoek dat in 2013 in het tijdschrift Proceedings van de National Academy of Sciences werd gepubliceerd, bleek dat Birmese pythons hun metabolisme snel veranderen nadat ze gegeten hebben, en zelfs de omvang van hun interne organen (inclusief de darmen, alvleesklier, hart en nieren) om de instroom van calorieën aan te kunnen.
- Beestachtige feesten: geweldige fotos van dieren en hun prooi
- In afbeeldingen : Hongerige python eet stekelvarken in zijn geheel
- In fotos: een vogelspin-eet-slangenwereld
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.