Een analyse van misleidende overtuigingen tijdens ICC Cricket Worldcup 2019
The Cricket Worldcup heeft miljarden mensen vermaakt sinds 1975. Ik ben misschien niet de grootste fan van Cricket , maar de ICC World-Cup 2019 was absoluut een gedenkwaardige voor mij, zij het niet om de redenen die je misschien denkt. Voor mij was deze Worldcup een goede les in logisch en gezond denken; een voorbeeld van post hoc ergo propter hoc en andere drogredenen.
Cricket is een van de populairste sporten ter wereld. Het aantal kijkers voor sommige games kan oplopen tot een miljard mensen, wat een bewijs is van het feit dat de sport zeker niet toevallig is. Decennialang heeft het een diepe verdeeldheid zaaiende en verenigende impact gehad op landen en een invloed die zich zelfs uitstrekt tot in de politieke sfeer. (Kijk op: Cricket Diplomacy)
Vorig jaar werd Pakistan om een ongebruikelijke reden even het middelpunt van de schijnwerpers; en nee, het had niets te maken met de feitelijke prestaties van het team. Het was eerder de griezelige overeenkomst tussen het winnende optreden van de Worldcup van 1992 en de wereldbeker van 2019 die de aandacht trok. Op de 7e – van de 9 geplande wedstrijden – explodeerden nieuwskanalen, sociale-mediasites en online artikelen met ongelooflijke beweringen die een logische misvatting ondersteunden. Om de nieuwsruimte te beschrijven, zouden de volgende trending koppen het geval moeten zijn:
- De griezelige symmetrie van Pakistan met het WK 1992 nadat de overwinning in Nieuw-Zeeland Shashi Tharoor heeft verbluft – Nieuws 18
- 1992 helemaal opnieuw terwijl Pakistan hetzelfde WK-pad inslaat – Dawn
- Herhaalt Pakistan de geschiedenis van de cricketwereldbeker uit 1992? – SBS
- ICC Wereldbeker 2019: de resultaten van Pakistan in 2019 waren griezelig vergelijkbaar met de WK-winnende campagne van 1992 – Hindustan Times
- Wereldbeker 2019: Pakistan bevond zich in vergelijkbare positie na zes wedstrijden in Wereldbeker 1992 – Indian Express
- Zal de geschiedenis zich herhalen? De resultaten van het WK 2019 van Pakistan lijken griezelig veel op die van 1992 – The News Minute
- De griezelige overeenkomsten tussen 1992 en 2019 voor Pakistan – ESPN
- Pakistan doet het op dezelfde manier als in 1992 – The Nieuws
- De geschiedenis staat bij het mercuriale Pakistan dit WK – de Golf
Ik was er niet in 92, maar ik kan begrijpen hoe speciaal deze Worldcup zou zijn geweest worden voor al die fanatici die getuige waren van de historische dag.
Game “analisten” en “complottheoretici” begonnen hun vooroordelen te versterken door nog meer parallellen te zoeken tussen de twee wereldbekers. Weersomstandigheden, locatie, soort overwinningen en zelfs de voornamen van de spelers werden vergeleken om hun verhaal te versterken.
“Als Pakistan de Wereldbeker wint, in Twintig jaar lang zou cricketkapitein Sarfaraz Ahmed premier van Pakistan worden , peinsde een vriend, terwijl hij de cricketkapitein van de wereldbeker 2019, Sarfaraz Ahmed, vergeleek met de aanvoerder van het cricketteam van 92, Imran Khan – die momenteel de premier van Pakistan is.
Wat er gebeurde na de 7e game is met recht een goed voorbeeld van een logische denkfout genaamd Post Hoc Ergo Propter Hoc. Vertaald betekent het “hierna, daarom, daarom”. Het is een misvatting om te concluderen dat de ene gebeurtenis wordt veroorzaakt door de andere, louter omdat het de andere volgt.
Pakistan won, net als in 1992, de resterende spellen, maar …
… kwalificeerde zich nog steeds niet voor de halve finales.
Het team verdiende gewoon niet genoeg punten om haal de top 4.
Het team kwam heel dicht bij wat ze deden in 92, maar ze verloren nog steeds, wat het einde van hun tour markeerde. Als er een zilveren randje aan het verlies zat, dan was het dat een ramp in logisch denken crashte voordat het veranderde in een belachelijk bijgeloof.
Het winnen van de wereldbeker zou geweldig zijn geweest. Het zou een opbeurend effect hebben gehad op de bevolking van Pakistan die onder de slechte sociaaleconomische omstandigheden te lijden had onder bezuinigingen. Maar tegelijkertijd zouden de inspanningen van het Pakistaanse team ook zijn ondermijnd door deze belachelijke calims.
Door het te analyseren, zou de Worldcup twee logische drogredenen hebben veroorzaakt:
1A) Tijdens het toernooi— Post Hoc Ergo Propter Hoc:
Premisse 1: Pakistan won hun games in een bepaalde volgorde in 92
Vooronderstelling 2: Pakistan wint hun games in deze volgorde in 19
Hypothetisch voorwaardelijk uitgangspunt: als Pakistan wint in de volgorde van 92, dan wint Pakistan de Worldcup
Antecedent: Pakistan wint in de volgorde van 92
Conclusie: Pakistan wint de Worldcup
Het bovenstaande argument is onvolledig.Er zijn aannames die de zaak versterken en verzwakken, maar deze worden niet expliciet genoemd. Deze aannames zijn.
Verondersteld uitgangspunt 1: De twee cricket Worldcups zijn vergelijkbaar
Verondersteld uitgangspunt 1a: aantal teams in 19 is hetzelfde als in 92
Veronderstelde uitgangspunt 1b: aantal wedstrijden in 19 is hetzelfde als in 92
Veronderstelde premisse 2: winnen wordt bepaald op basis van gewonnen en verloren games
De eerste premisse is gedeeltelijk correct, terwijl de tweede premisse feitelijk onjuist is. Voor 1b waren er 9 in plaats van 8 wedstrijden in ‘19. En voor 2 zou het team met het hoogste aantal punten het toernooi winnen.
Op basis van deze twee feiten wordt het hoofdargument om twee redenen afgebroken:
- De inzet moet rekening houden met één extra spel om een eerlijke vergelijking te maken, wat een fout maakt de eerste vergelijking, aangezien de teams enorm verschillende prestaties kunnen leveren in deze extra game. Er is ook geen afgesproken methode om de volgorde van 8 spellen in 9 slots te bestellen om de vergelijking te maken. En zelfs als we veronderstellen dat overwinningen chronologisch gerelateerd zijn en we liefdadig de extra 9e game aan Pakistan geven (wat het in werkelijkheid wel heeft gewonnen), kunnen we verondersteld uitgangspunt 1b verdisconteren.
- Aangezien winnen zelf wordt bepaald door de som van de punten verdiend in elk spel, zelfs na het matchen van de overwinningen van 92, bestaat er een zeer groot aantal mogelijkheden binnen het bereik van het totale aantal verdiende punten dat tot meerdere resultaten leidt. Daarom zou de reeks een onbeduidende link moeten spelen naar het winnen van de wereldbeker.
Hierbij moet worden opgemerkt dat er ook een probleem is met het correct gebruik van inductie. Het antecedent “Pakistan wint in de orde van 92, dus Pakistan zal de wereldbeker winnen” was gebaseerd op een zich ontvouwende trend die ongegrond was. Het argument was duidelijk niet gebaseerd op een sterk gerechtvaardigd geloof, aangezien de trend zelf nog steeds aanwezig was. / p>
Laten we omwille van de argumenten het scenario nemen dat Pakistan uiteindelijk het toernooi won. Wat zou dat betekend hebben?
Twee verschillende argumenten zouden in dit scenario naar voren zijn gekomen:
1b) Na het toernooi – Post Hoc Ergo Propter Hoc (als Pak had gewonnen)
Vooronderstelling 1: Pakistan won hun wedstrijden in een bepaalde volgorde in 92
Vooronderstelling 2: Pakistan won hun spellen in deze volgorde in 19
Conclusie: Pakistan won de wereldbeker omdat het elke wedstrijd won in de volgorde van 92
Subconclusie: Pakistan wint de wereldbeker als het dezelfde patronen heeft als zijn 92 wereldbeker
Zoals vermeld in het laatste argument, zijn er bepaalde premissen die worden verondersteld in dit soort argumenten. Naast deze wordt er nog een verondersteld uitgangspunt voor dit scenario:
Verondersteld uitgangspunt 3: er is een duidelijk vastgesteld oorzakelijk verband tussen de patronen van het winnen van de spellen in een wedstrijd en het winnen van het toernooi.
Dit veronderstelde uitgangspunt is ook niet correct. Het winnen van het toernooi hangt af van de punten en niet van de spellen zelf. In de context van ons scenario dat Pakistan het toernooi in ’19 won omdat het een vergelijkbare reeks gebeurtenissen had in ’92, zijn de ondersteunende uitgangspunten erg zwak vanwege het ontbreken van een gevestigde theorie die dit ondersteunt. Bovendien is de steekproefomvang niet groot genoeg om een causaal kader te creëren en te testen. Die gegevens bestaan simpelweg omdat er in de afgelopen 44 jaar niet genoeg toernooien (vooral wereldbekers) zijn geweest.
Het tweede argument zou zijn:
2) Na het toernooi – Historische denkfout (als Pak wint)
Vooronderstelling 1: Pakistan won hun spellen in een bepaalde volgorde in 92
Vooronderstelling 2: Pakistan won hun spellen in dezelfde volgorde in 19 vanaf 92
Uitgangspunt 3: Ik herkende het patroon al vroeg in het toernooi
Conclusie: ik heb altijd geweten dat Pakistan de Wereldbeker zou winnen
Deze denkfout komen we vaak tegen in ons dagelijks leven, vooral als we inzetten. Filosoof John Dewey wordt gecrediteerd om deze psychologische logische denkfout in 1896 te formaliseren. De denkfout in de context van ons argument stelt dat de argumenter ten onrechte aanneemt dat zijn daad van het herkennen van patronen ervoor zorgde dat hij wist dat Pakistan de wereldbeker zou winnen, hoewel alleen deze bewering kwam naar voren nadat Pakistan had gewonnen.
Hier is een goed voorbeeld van hoe deze drogreden er in eenvoudiger bewoordingen uitziet:
“Een man heeft zijn portemonnee verloren, maar kan verschillende plaatsen bedenken waar hij Als hij het in de eerste plaats vindt dat hij kijkt, gaat hij er ten onrechte van uit dat hij al die tijd wist waar de portefeuille was. Zijn fout is te veronderstellen dat een stand van zaken voortkomt uit het proces van kijken (weten waar de portefeuille is) was in feite de oorzaak van het proces. ”