Polyhydramnios is wanneer u te veel vruchtwater heeft. Vruchtwater is de vloeistof die uw baby in uw baarmoeder (baarmoeder) omgeeft. Het is erg belangrijk voor de ontwikkeling van uw baby.
Hoe weet u of u polyhydramnios heeft?
Veel vrouwen met polyhydramnios hebben geen symptomen. Als u veel extra vruchtwater heeft, kunt u buikpijn hebben en moeite hebben met ademhalen. Dit komt doordat de baarmoeder op uw organen en longen drukt.
Uw zorgverlener gebruikt echografie om de hoeveelheid vruchtwater te meten. Er zijn twee manieren om de vloeistof te meten: vruchtwaterindex (AFI) en maximale verticale pocket (MPV).
De AFI controleert hoe diep het vruchtwater is in vier delen van uw baarmoeder. Deze bedragen worden vervolgens bij elkaar opgeteld. Als uw AFI meer dan 24 centimeter is, heeft u polyhydramnios.
De MPV meet het diepste deel van uw baarmoeder om het vruchtwaterpeil te controleren. Als je MPV meer dan 8 centimeter is, heb je polyhydramnios.
Vraag je provider als je vragen hebt over deze metingen.
Welke problemen kunnen polyhydramnios veroorzaken?
Polyhydramnionen kunnen het risico op deze problemen tijdens de zwangerschap vergroten:
- Vroeggeboorte – Geboorte vóór 37 weken zwangerschap
- Voortijdige breuk van de vliezen (PROM) – Wanneer het vruchtwater zak breekt na 37 weken zwangerschap maar voordat de bevalling begint
- Placenta-abruptie – Wanneer de placenta voor de geboorte gedeeltelijk of volledig loskomt van de baarmoederwand
- Doodgeboorte – Wanneer een baby sterft in de baarmoeder na 20 weken zwangerschap
- Bloeding na de bevalling – Ernstige bloeding na de geboorte
- Verkeerde positie van de foetus – Wanneer een baby niet met het hoofd naar beneden ligt en mogelijk geboren moet worden door keizersnede
Wat veroorzaakt polyhydramnios?
In ongeveer de helft van de gevallen weten we niet wat polyhydramnios veroorzaakt. In andere gevallen kunnen we een oorzaak identificeren. Enkele bekende oorzaken zijn:
- Geboorteafwijkingen, vooral die welke het slikken van de baby beïnvloeden. Het slikken van een baby houdt het vocht in de baarmoeder op een constant niveau.
- Diabetes – Te veel suiker in uw bloed hebben
- Er is een verkeerde combinatie tussen uw bloed en het bloed van uw baby, zoals Rh en Ziekten van Kell
- Tweelingtransfusiesyndroom (TTTS) – Als u een eeneiige tweeling draagt, krijgt de ene tweeling te veel bloed en de andere te weinig.
- Problemen met de hartslag van de baby
- Een infectie bij de baby
Hoe worden polyhydramnios behandeld?
Als uit een echo blijkt dat u ook veel vruchtwater, voert uw leverancier een meer gedetailleerde echografie uit om te controleren op geboorteafwijkingen en TTS.
Uw leverancier kan ook een bloedtest voor diabetes en een vruchtwaterpunctie aanbevelen. Vruchtwaterpunctie is een test waarbij wat vruchtwater rond de baby wordt afgenomen om te controleren op problemen, zoals geboorteafwijkingen.
In veel gevallen verdwijnt lichte polyhydramnion vanzelf. Andere keren kan het verdwijnen wanneer het probleem dat het veroorzaakt, is verholpen. Als de hartslag van uw baby het probleem veroorzaakt, kan uw zorgverlener u soms medicijnen geven om het probleem op te lossen.
Als u polyhydramnios heeft, heeft u gewoonlijk wekelijks of vaker echos om het vruchtwaterpeil te controleren. U kunt ook tests ondergaan om de gezondheid van uw baby te controleren.
Als u te veel vruchtwater heeft, kunt u zich ongemakkelijk voelen. Uw leverancier kan u een geneesmiddel geven dat indomethacine wordt genoemd. Dit geneesmiddel helpt de hoeveelheid urine die uw baby aanmaakt te verminderen, zodat het de hoeveelheid vruchtwater verlaagt. Vruchtwaterpunctie kan ook extra vocht verwijderen.
Als u aan het einde van uw zwangerschap lichte polyhydramnios heeft, maar uit tests blijkt dat u en uw baby gezond zijn, heeft u meestal geen behandeling nodig.
Komt polyhydramnion veel voor?
Ongeveer 1 op de 100 (1 procent) zwangere vrouwen heeft te veel vruchtwater. Het gebeurt meestal wanneer vocht langzaam wordt opgebouwd in de tweede helft van de zwangerschap. Bij een klein aantal vrouwen wordt er snel vocht opgebouwd. Dit kan al na 16 weken zwangerschap gebeuren en veroorzaakt meestal een zeer vroege geboorte.
Laatst beoordeeld: juni 2013