Het Peter Pan-syndroom beschrijft het onvermogen om te geloven dat ze ouder zijn of om gedrag te vertonen dat gewoonlijk wordt geassocieerd met volwassenheid. Dit syndroom treft mensen die niet willen of voelen niet in staat om op te groeien, mensen met het lichaam van een volwassene maar de geest van een kind. Ze weten niet hoe of willen ze niet ophouden met kind te zijn. De term komt van het fictieve kinderpersonage Peter Pan, die nooit ouder wordt . Hoewel het vaker aan mannen wordt toegeschreven, kan het ook vrouwen treffen.
Illustratie van Peter Pan die op de pijpen speelt, door FD Bedford van Peter en Wendy
- Overbezorgd ouderschap
- Gebrek aan levensvaardigheden
Enkele kenmerken van de stoornis zijn de onvermogen van individuen om verantwoordelijkheden op zich te nemen, zich te committeren of beloften na te komen, buitensporige zorg voor hun uiterlijk en persoonlijk welzijn en hun gebrek aan zelfvertrouwen, ook al lijken ze dat niet te laten zien en komen ze eigenlijk over als precies het tegenovergestelde. Ze zijn ook constant wisselende partners en op zoek naar jongere. “Telkens wanneer de relatie om een hoge mate van toewijding en verantwoordelijkheid vraagt, worden ze bang en breken ze het op. Relaties met jongere vrouwen hebben het voordeel dat ze zonder zorgen overdag kunnen leven, en ze brengen ook minder toekomstplannen met zich mee. , dus minder verantwoordelijkheden. ”
Mensen die deze kenmerken vertonen die verband houden met het Peter Pan-syndroom, worden soms Peter Panners genoemd. Humbelina Robles Ortega, hoogleraar Persoonlijkheid, Evaluatie en Psychologische Behandeling aan de Universidad de Granada, brengt het syndroom in verband met overbezorgde ouders en het gebrek aan levensvaardigheden die angst veroorzaken op volwassen leeftijd.
Hoewel ze op dezelfde manier worden gepresenteerd, zijn er duidelijke verschillen tussen het Peter Pan-syndroom en puer aeternus.
Het concept van volwassenen die zichzelf beschouwen als jongeren of adolescenten staat bekend als transageisme (ook wel respectievelijk juvenilisme en adolescentilisme genoemd), dat is gemodelleerd naar transgenderisme. Transageïsme – dat veel controverse heeft opgeleverd – wordt niet vermeld in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, en evenmin het erkend door de American Psychiatric Association als een specifieke psychische stoornis. Evenzo worden noch transageisme, noch het Peter Pan-syndroom erkend door het World Health Organ ization.