P-38

P-38, ook wel Bliksem genoemd, jacht- en jachtbommenwerper in dienst van de Amerikaanse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was een groot en krachtig vliegtuig en diende als bommenwerperescorte, tactische bommenwerper en fotoverkenningsplatform.

Van de drie uitstekende legerstrijders van de oorlog (de anderen zijnde de P-47 Thunderbolt en de P-51 Mustang), was de P-38 de eerste die bijna twee en een half jaar vloog. Gebouwd door de Lockheed Aircraft Company, werd het ontworpen volgens een specificatie uit 1937 waarin werd opgeroepen tot een interceptor op grote hoogte met zware bewapening en een hoge klimsnelheid. Geen enkele Amerikaanse motor die toen beschikbaar was, produceerde voldoende vermogen om aan de eis te voldoen, en ontwerpers Hall Hibbard en Kelly Johnson ontwierpen de P-38 rond een paar vloeistofgekoelde inline Allison-motoren, met turbocompressor voor prestaties op grote hoogte. Voor het casco kozen ze voor een unieke twin-boom-configuratie, waarin piloot en bewapening in een centrale capsule waren ondergebracht en de motoren waren gemonteerd in middenvleugelgondels die zich uitstrekten tot in de staartarmen die dubbele roeren hadden gemonteerd en die werden vergezeld door een horizontale tail.

De P-38 vloog voor het eerst in januari 1939 en bleken uitzonderlijke prestaties te leveren, maar in die tijd lag de nadruk van het leger bij de aanschaf van jagers op de goedkopere (en veel minder capabele) P-39 en P-40. in dienst toen Amerika in december 1941 de oorlog inging. De eerste P-38 die in grote hoeveelheden verkrijgbaar was, het F-model, uitgerust met zelfdichtende brandstoftanks en bepantsering, ging in november 1942 in dienst. De P-38J, in dienst tegen de lente van 1944, had een topsnelheid van 414 mijl ( 666 km) per uur en een plafond van 44.000 voet (13.400 meter); het was bewapend met een 0,8 inch (20 mm) automatisch kanon en vier 0,50 inch (12,7 mm) machinegeweren.

De P-38 was een van de eerste vliegtuigen die te maken kreeg met stoten veroorzaakt door schokgolven die ontstaan bij duiken op grote hoogte wanneer de lokale luchtstroom de geluidssnelheid nadert. Het werd voor het eerst ingezet om te vechten in Noord-Afrika ter tactische ondersteuning van grondtroepen, waar het werd gedwongen om op lage hoogte te vechten en buiten zijn element leed onder de handen van de wendbare Duitse Me 109s en Fw 190s. Deels als gevolg daarvan en deels omdat veel jachtpiloten werden geïntimideerd door de grootte en complexiteit van de Lightning, waren de luchtmacht van het leger ambivalent over de P-38 en slaagden ze er niet in agressief gebruik te maken van zijn superieure bereik en prestaties op grote hoogte toen het de enige jager in Europa was in staat om bommenwerpers tot diep in Duitsland te begeleiden. Omgekeerd grepen de luchtmachtleiders in het Pacifische theater het beslissende hoogtevoordeel ten opzichte van Japanse jagers dat werd behaald door de turbomotoren van de Lightning. Een aanzienlijk deel van de productie van de P-38 ging naar de Stille Oceaan, waar het uitzonderlijke bereik bijzonder waardevol was. De meeste van de beste legerazen in de Stille Oceaan vlogen met Lightnings.

Het lange bereik en het hoge plafond van de Lightning maakten het een natuurlijke manier voor fotoverkenning, en cameras vervingen wapens in de F-5-versie, die na de Britse Mosquito de tweede plaats innam als een werkpaard van geallieerde fotografische intelligentie. Een beperkt aantal P-38s was uitgerust met een bombardierspositie in de neus van de centrale capsule; hangende snoots genoemd, deze werden gebruikt om formaties van P-38s te leiden die elk twee bommen van 900 kg droegen, waarbij de hele formatie op bevel van de bombardier viel. Een paar hangende snoots waren uitgerust met radar voor bombardementen door wolken heen en in de laatste dagen van de oorlog in de Stille Oceaan werd een handvol Bliksemschichten uitgerust met een lucht-onderscheppingsradar voor gebruik als nachtjagers.

Alleen vervaardigd door Lockheed, was de P-38 gebouwd in aanzienlijk kleinere aantallen dan de P-47 of P-51; er werden iets meer dan 9.900 Bliksemschichten van alle modellen geproduceerd. De P-38 werd uit dienst genomen na het einde van de oorlog in 1945.