Constitutioneel kader
Saoedi-Arabië is een monarchie die wordt geregeerd door de Āl Saʿūd, een familie waarvan de status werd bepaald door de nauwe banden met en steun voor het religieuze establishment van Wahhābī. De islamitische wet, de Sharīʿah, is de belangrijkste bron van wetgeving, maar de daadwerkelijke afkondiging van wetgeving en de uitvoering van beleid wordt vaak verzacht door meer alledaagse factoren, zoals politieke opportuniteit, de innerlijke politiek van de heersende familie en de invloed van interstamale politiek. , die sterk blijven in het moderne koninkrijk.
Het koninkrijk heeft nooit een geschreven grondwet gehad, hoewel de koning in 1992 een document uitvaardigde dat bekend staat als de basiswet van de regering (Al-Niẓām al-Asāsī li al- Ḥukm), die richtlijnen geeft voor hoe de overheid moet worden bestuurd en de rechten en plichten van burgers uiteenzet. De koning combineert wetgevende, uitvoerende en gerechtelijke functies. Als premier zit hij de Raad van Ministers voor (Majlis al-Wuzarāʾ). De raad is verantwoordelijk voor uitvoerende en administratieve zaken als buitenlands en binnenlands beleid, defensie, financiën, gezondheid en onderwijs, die hij beheert via tal van afzonderlijke agentschappen. Benoeming in en ontslag uit de raad zijn de prerogatieven van de koning. De basiswet van de regering baande in 1993 de weg voor de oprichting van een nieuw quasi-wetgevend orgaan, de Adviesraad (Majlis al-Shūrā), waarin veel technische experts zitten; alle leden worden benoemd door de koning. De Adviesraad heeft de bevoegdheid om wetgeving op te stellen en, samen met de Raad van Ministers, deze ter goedkeuring van de koning te promoten.
Uiteindelijk worden echter alle belangrijke beleidsbeslissingen genomen buiten deze formele apparaten om. Beslissingen worden genomen op basis van een consensus van mening die voornamelijk wordt gezocht binnen de koninklijke familie (bestaande uit de talrijke afstammelingen van de oprichter van het koninkrijk, Ibn Saud), van wie velen gevoelige regeringsposten bekleden. Evenzo wordt rekening gehouden met de opvattingen van belangrijke leden van de ʿulamāʾ (religieuze geleerden), vooraanstaande sjeiks van de stam en hoofden van vooraanstaande commerciële families.