Ontwikkelingsland

De mondiale kwesties die het vaakst door ontwikkelingslanden worden besproken, zijn onder meer globalisering, mondiaal gezondheidsbeheer, gezondheid en preventie. Dit staat in contrast met de problemen die ontwikkelde landen vaak aanpakken, zoals innovaties in wetenschap en technologie.

De meeste ontwikkelingslanden hebben deze criteria gemeen:

• Hoge niveaus van armoede – gemeten op basis van het gemiddelde BNI per hoofd van de bevolking over drie jaar. Als het BNI per hoofd van de bevolking bijvoorbeeld lager is dan US $ 1.025 (vanaf 2018), wordt het land beschouwd als een minst ontwikkeld land.
• Zwakke menselijke hulpbronnen (op basis van indicatoren van voeding, gezondheid, onderwijs en alfabetisering van volwassenen).
• Economische kwetsbaarheid (op basis van instabiliteit van landbouwproductie, instabiliteit van export van goederen en diensten, economisch belang van niet-traditionele activiteiten, exportconcentratie van goederen, handicap van economische kleinheid en het percentage van de bevolking dat is ontheemd door natuurrampen).

Stedelijke sloppenwijken Bewerken

De UN-Habitat meldt dat 43% van de stedelijke bevolking in ontwikkelingslanden en 78% van die in de minst ontwikkelde landen sloppenwijkbewoners zijn.

Sloppenwijken vormen en groeien in verschillende delen van de wereld om veel verschillende redenen. Oorzaken zijn onder meer snelle migratie van platteland naar stad, economische stagnatie en depressie, hoge werkloosheid, armoede, informele economie, gedwongen of gemanipuleerde gettovorming, slechte planning, politiek, natuurrampen en sociale conflicten. Naarmate de bevolking zich uitbreidt in armere landen, trekken plattelandsbewoners bijvoorbeeld naar steden in een uitgebreide stedelijke migratie die resulteert in het ontstaan van sloppenwijken.

In sommige steden, vooral in landen in Zuid-Azië en Sub- Saharaans Afrika, sloppenwijken zijn niet alleen gemarginaliseerde buurten met een kleine bevolking; sloppenwijken zijn wijdverbreid, en herbergen een groot deel van de stedelijke bevolking. Deze worden soms “sloppenwijken” genoemd.

Geweld tegen vrouwen Bewerken

Verschillende vormen van geweld tegen vrouwen komen vaker voor in ontwikkelingslanden dan in andere delen van de wereld. Geweld bij bruidsschat en verbranding van bruiden wordt bijvoorbeeld geassocieerd met Bangladesh en Nepal. Zuur gooien wordt ook geassocieerd met deze landen, evenals in Zuidoost-Azië, inclusief Cambodja. Eerwraak wordt in verband gebracht met het Midden-Oosten en Zuid-Azië. Huwelijk door ontvoering wordt gevonden in Ethiopië, Centraal-Azië en de Kaukasus. Misbruik in verband met de betaling van de bruidsprijs (zoals geweld, mensenhandel en gedwongen huwelijken) houdt verband met delen van Sub-Sahara Afrika en Oceanië.

Het Verdrag van Istanbul verbiedt genitale verminking van vrouwen (artikel 38). Sinds 2016 is VGV in veel Afrikaanse landen wettelijk verboden.

Volgens de feiten en cijfers van UN Women over het beëindigen van geweld tegen vrouwen heeft naar schatting 35 procent van de vrouwen over de hele wereld te maken gehad met fysieke en Seksueel geweld door intieme partners of seksueel geweld door een niet-partner (exclusief seksuele intimidatie) op een bepaald moment in hun leven. Uit gegevens blijkt dat vrouwen die fysiek of seksueel geweld hebben meegemaakt, vaker depressief zijn, een abortus hebben ondergaan en hiv hebben opgelopen, vergeleken met vrouwen die geen fysiek of seksueel geweld hebben meegemaakt.

Gegevens van multi -land uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika laat zien dat mannen die getuige waren van hun vaders tegen hun moeders, en mannen die als kind een vorm van geweld hebben meegemaakt, vaker melding hebben gemaakt van het plegen van intiem partnergeweld in hun volwassen relaties.

Gezondheidszorg en volksgezondheid Bewerken

De vergelijking in de gezondheidszorg tussen ontwikkelingslanden en ontwikkelde landen is wezenlijk anders. Mensen in ontwikkelingslanden hebben doorgaans een lagere levensverwachting dan mensen in ontwikkelde landen. De last van infectieziekten, moedersterfte, kindersterfte en zuigelingensterfte zijn doorgaans aanzienlijk hoger.

Ondervoeding komt vaker voor in ontwikkelingslanden. Bepaalde groepen hebben meer ondervoeding, waaronder vrouwen – in het bijzonder tijdens zwangerschap of borstvoeding -, kinderen onder de vijf jaar en ouderen. Ondervoeding bij kinderen en groeiachterstand bij kinderen is de oorzaak dat meer dan 200 miljoen kinderen onder de vijf jaar in ontwikkelingslanden hun ontwikkelingspotentieel niet bereiken. Naar schatting hadden in 2013 ongeveer 165 miljoen kinderen een groeiachterstand door ondervoeding.In sommige ontwikkelingslanden begint overvoeding in de vorm van zwaarlijvigheid zich binnen dezelfde gemeenschappen voor te doen als ondervoeding.

De volgende lijst toont de andere belangrijke milieugerelateerde oorzaken of aandoeningen, evenals bepaalde ziekten met een sterke milieucomponent:

• Ziekte / ziekte (malaria, tuberculose, aids, enz.): Ziekte legt hoge en regressieve kosten op aan gezinnen in ontwikkelingslanden.
• Tropische en infectieziekten (verwaarloosde tropische ziekten)
• Onveilig drinkwater, slechte sanitaire voorzieningen en hygiëne
• Binnenluchtvervuiling in ontwikkelingslanden
• Vervuiling (bijv. Luchtvervuiling, waterverontreiniging)
• Botsingen met motorvoertuigen
• Onbedoelde vergiftiging
• Niet-overdraagbare ziekten en zwakke gezondheidszorgsystemen

Water, sanitaire voorzieningen, hygiëne (WASH) Bewerken

Toegang tot water-, sanitaire en hygiënediensten (WASH) is beschikbaar zeer lage niveaus in veel ontwikkelingslanden. In 2015 schatte de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat “1 op de 3 mensen, of 2,4 miljard, nog steeds geen sanitaire voorzieningen heeft”, terwijl 663 miljoen mensen nog steeds geen toegang hebben tot veilig en schoon drinkwater. Volgens de schatting van JMP in 2017 hebben 4,5 miljard mensen momenteel geen veilig beheerde sanitaire voorzieningen. De meerderheid van deze mensen leeft in ontwikkelingslanden.

Ongeveer 892 miljoen mensen of 12 procent van de wereldbevolking beoefenden in 2016 open ontlasting in plaats van toiletten te gebruiken. Zesenzeventig procent (678 miljoen) van de 892 miljoen mensen die in de wereld open ontlasting beoefenen, leven in slechts zeven landen. Landen met een groot aantal mensen die openlijk poepen zijn India (348 miljoen), gevolgd door Nigeria (38,1 miljoen), Indonesië (26,4 miljoen), Ethiopië (23,1 miljoen), Pakistan (19,7 miljoen), Niger (14,6 miljoen) en Soedan ( 9,7 miljoen).

Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 6 is een van de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen die in 2015 door de VN zijn opgesteld. Het roept op tot schoon water en sanitaire voorzieningen voor alle mensen. Dit is met name relevant voor mensen in ontwikkelingslanden.

EnergyEdit

In 2009 waren ongeveer 1,4 miljard mensen in de wereld leefden zonder elektriciteit. 2,7 miljard was afhankelijk van hout, houtskool en mest (droge dierlijke mestbrandstof) voor de energiebehoefte van het huis. Dit gebrek aan toegang tot moderne energietechnologie beperkt het genereren van inkomsten, remt de inspanningen om aan armoede te ontsnappen, beïnvloedt de gezondheid van mensen als gevolg van luchtvervuiling binnenshuis en draagt bij aan wereldwijde ontbossing en klimaatverandering. Kleinschalige technologieën voor hernieuwbare energie en opties voor gedistribueerde energie, zoals als zonne-energie op locatie en verbeterde fornuizen, bieden huishoudens op het platteland moderne energiediensten.

Hernieuwbare energie kan met name geschikt zijn voor ontwikkelingslanden. In landelijke en afgelegen gebieden kan de transmissie en distributie van energie die wordt opgewekt met fossiele brandstoffen moeilijk zijn en duur. Lokale opwekking van hernieuwbare energie kan een haalbaar alternatief zijn.

Hernieuwbare energie kan rechtstreeks bijdragen aan armoedebestrijding door de energie te leveren die nodig is om bedrijven en werkgelegenheid te creëren. Hernieuwbare energietechnologieën kunnen ook indirect bijdragen aan het verminderen van armoede door energie te leveren voor koken, ruimteverwarming en verlichting.

Kenia is de wereldleider in de aantal geïnstalleerde zonne-energiesystemen per hoofd van de bevolking.

Vervuiling bewerken

Binnenluchtvervuiling Bewerken

Luchtvervuiling binnenshuis in ontwikkelingslanden is een groot gevaar voor de gezondheid. Een belangrijke bron van luchtvervuiling binnenshuis in ontwikkelingslanden is de verbranding van biomassa. Drie miljard mensen in ontwikkelingslanden over de hele wereld vertrouwen op biomassa in de vorm van hout, houtskool, mest en gewasresten, als brandstof voor hun huishoudelijk koken. Omdat veel van het koken binnen wordt gedaan in omgevingen zonder goede ventilatie, lopen miljoenen mensen, voornamelijk arme vrouwen en kinderen, ernstige gezondheidsrisicos.

Wereldwijd werden 4,3 miljoen sterfgevallen toegeschreven aan blootstelling aan IAP tijdens de ontwikkeling landen in 2012, bijna allemaal in lage- en middeninkomenslanden. De regios in Zuidoost-Azië en de westelijke Stille Oceaan dragen het grootste deel van de last met respectievelijk 1,69 en 1,62 miljoen doden. In Afrika vallen bijna 600.000 doden. Een eerdere schatting uit 2000 bracht het dodental tussen de 1,5 miljoen en 2 miljoen doden.

Het vinden van een betaalbare oplossing om de vele effecten van luchtverontreiniging binnenshuis aan te pakken, is complex. Strategieën zijn onder meer het verbeteren van de verbranding, het verminderen van de blootstelling aan rook, het verbeteren van de veiligheid en het verminderen van arbeid, het verlagen van brandstofkosten en het aanpakken van duurzaamheid.

Watervervuiling Bewerken

Waterverontreiniging is een groot probleem in veel ontwikkelingslanden. Het vereist een voortdurende evaluatie en herziening van het waterhulpbronnenbeleid op alle niveaus (internationaal tot aan individuele watervoerende lagen en putten). Er is gesuggereerd dat watervervuiling wereldwijd de belangrijkste doodsoorzaak en ziektes is, en dat het verantwoordelijk is voor de dood van meer dan 14.000 mensen per dag.

India en China zijn twee landen met een hoge mate van waterverontreiniging : Elke dag sterven naar schatting 580 mensen in India aan ziekten die verband houden met watervervuiling (inclusief door water overgedragen ziekten). Ongeveer 90 procent van het water in de steden van China is vervuild. In 2007 hadden een half miljard Chinezen geen toegang tot veilig drinkwater.

Meer details over waterverontreiniging in verschillende landen, waaronder veel ontwikkelingslanden:

Klimaatverandering Bewerken

Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) heeft bevestigd dat opwarming van het klimaatsysteem menselijke tussenkomst is “ondubbelzinnig”. De effecten van klimaatverandering zullen over de hele wereld voelbaar zijn en zullen resulteren in gebeurtenissen zoals extreme weersomstandigheden, droogtes, overstromingen, verlies van biodiversiteit, ziekten en zeespiegelstijging, die gevaarlijk zijn voor samenlevingen en het milieu. Hoewel ontwikkelingslanden niet de belangrijkste oorzaak van klimaatverandering zijn geweest, lopen ze het meeste risico door de effecten van deze veranderingen en kunnen ze voor uitdagingen komen te staan bij de aanpassing aan de klimaatverandering vanwege de elkaar kruisende problemen van hoge klimaatkwetsbaarheid, lage economische status, beperkte toegang technologie, falende infrastructuur en beperkte toegang tot financiële middelen. Waar een land bijzonder kwetsbaar is voor klimaatverandering, worden ze “zeer klimaatgevoelig” genoemd. Dit geldt voor veel landen in Sub-Sahara Afrika, fragiele staten of falende staten zoals Afghanistan, Haïti, Myanmar en Somalië, evenals voor kleine eilandstaten in ontwikkeling. In de gevallen waarin ontwikkelingslanden slechts kleine hoeveelheden broeikasgasemissies per hoofd van de bevolking produceren, maar zeer kwetsbaar zijn voor de negatieve effecten van de opwarming van de aarde, is de term “gedwongen rijders” in tegenstelling tot de “freeriders” als descriptor gebruikt. Dergelijke landen zijn onder meer de Comoren, Gambia, Guinee-Bissau, São Tomé en Principe, Salomonseilanden en Vanuatu. De kwetsbaarheid van het klimaat is gekwantificeerd in de Climate Vulnerability Monitor-rapporten van 2010 en 2012. Klimaatkwetsbaarheid in ontwikkelingslanden doet zich voor in vier impactgebieden: gezondheid, extreem weer, verlies van leefgebied en economische stress. In een rapport van de Climate Vulnerability Monitor uit 2012 wordt geschat dat klimaatverandering jaarlijks gemiddeld 400.000 doden veroorzaakt, voornamelijk als gevolg van honger en overdraagbare ziekten in ontwikkelingslanden.:17 Deze effecten zijn het ernstigst voor de armste landen ter wereld. erkenning van de discrepantie tussen degenen die klimaatverandering hebben veroorzaakt en degenen die het meest zullen lijden onder klimaatverandering, genaamd “klimaatrechtvaardigheid”. Het is een onderwerp van discussie geweest op enkele van de klimaatveranderingsconferenties van de Verenigde Naties (COP).

Een veranderend klimaat leidt ook tot economische lasten. De economieën in de minst ontwikkelde landen hebben in 2010 gemiddeld 7% van hun bruto binnenlands product verloren, voornamelijk als gevolg van een verminderde arbeidsproductiviteit.:14 Stijgende zeespiegelkosten 1% van het bbp aan de minst ontwikkelde landen in 2010 – 4% in de Stille Oceaan – met jaarlijks 65 miljard dollar verloren aan de wereldeconomie. Een ander voorbeeld is de impact op de visserij: ongeveer 40 tellen ries zijn acuut kwetsbaar voor de impact van broeikasgasemissies op de visserij. Vooral ontwikkelingslanden met grote visserijsectoren worden getroffen.:279 Tijdens de COP16 in Cancún in 2010 beloofden donorlanden via het Green Climate Fund jaarlijks $ 100 miljard aan ontwikkelingslanden om zich aan de klimaatverandering aan te passen. Concrete toezeggingen van ontwikkelde landen zijn echter niet uitgekomen. Emmanuel Macron (president van Frankrijk) zei op de klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Bonn (COP 23) 2017: “Klimaatverandering voegt nog meer onrecht toe aan een toch al oneerlijke wereld”. Economische ontwikkeling en klimaat zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, met name rond armoede, gendergelijkheid en energie.

Het aanpakken van klimaatverandering is alleen mogelijk als de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDGs) worden gehaald, in het bijzonder Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 13 inzake klimaatactie.

Klimaatstress draagt waarschijnlijk bij aan bestaande migratiepatronen in ontwikkelingslanden en daarbuiten, maar zal naar verwachting niet geheel nieuwe mensenstromen genereren.: 110 In een rapport van de Wereldbank uit 2018 wordt geschat dat ongeveer 143 miljoen mensen in drie regios (Sub-Sahara Afrika, Zuid-Azië en Latijns-Amerika) gedwongen zouden kunnen worden om binnen hun eigen land te verhuizen om te ontsnappen aan de langzame gevolgen van het klimaat. verandering. Ze zullen migreren vanuit minder levensvatbare gebieden met een lagere waterbeschikbaarheid en lagere gewasproductiviteit en uit gebieden die worden getroffen door zeespiegelstijging en stormvloeden.

Ondanks de cumulatieve stressfactoren en uitdagingen waarmee ontwikkelingslanden worden geconfronteerd bij het aanpassen aan de effecten van klimaatverandering zijn er wereldleiders zoals Bangladesh. Bangladesh heeft in 2009 een nationaal programma opgezet dat zich richt op de manier waarop het land zich zou aanpassen aan klimaatverandering (het eerste land dat dit doet). Het heeft een fonds opgericht om deze plannen te ondersteunen en geeft hieraan gemiddeld $ 1 miljard per jaar uit.

Bevolkingsgroei Bewerken

In de afgelopen decennia is de groei van de wereldbevolking grotendeels gedreven door ontwikkelingslanden, die vaak hogere geboortecijfers (hogere vruchtbaarheidscijfers) hebben dan ontwikkelde landen. Volgens de Verenigde Naties kan gezinsplanning helpen om de bevolkingsgroei te vertragen en de armoede in deze landen te verminderen.

De gewelddadige conflicten tussen herders en boeren in Nigeria, de aanvallen van maart 2019 op Fulani-herders in Mali, de Soedanese nomadische conflicten en andere conflicten in de landen van de Sahel-regio zijn verergerd door klimaatverandering, bodemdegradatie en bevolkingsgroei. Droogte en voedseltekorten zijn ook in verband gebracht met het conflict in Noord-Mali.

Slecht bestuurEdit

Veel ontwikkelingslanden worden door vrijheidsindices zoals de Democratie-index beschouwd als onvrije of gebrekkige democratieën. Vrijheid in de wereld en index van vrijheid in de wereld en na dekolonisatie en onafhankelijkheid hebben elites vaak oligarchische controle gehad over de regering.

De oprichting van een gezonde democratische staat wordt vaak uitgedaagd door wijdverbreide corruptie en vriendjespolitiek en een laag vertrouwen in en deelname aan het democratische proces. Politieke instabiliteit en politieke corruptie zijn veelvoorkomende problemen.

Anderen Bewerken

• Verhoogde en geïntensiveerde industriële en agrarische productie en uitstoot van giftige chemicaliën rechtstreeks in de bodem, lucht en water.
• Niet-duurzaam energieverbruik middelen.
• Hoge afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen voor levensonderhoud, wat leidt tot niet-duurzame uitbuiting of uitputting van die hulpbronnen
• Kindhuwelijken
• Schuldenlast (zie Schulden van ontwikkelingslanden)
• Slecht functionerend ambtenarenapparaat (zie hervorming van het ambtenarenapparaat in ontwikkelingslanden)
• Voedselonzekerheid
• Analfabetisme
• Werkloosheid

De economieën van veel ontwikkelingslanden worden geprobeerd om primaire producten te maken en een meerderheid van hun export gaat naar geavanceerde landen. Wanneer geavanceerde landen te maken krijgen met economische neergang, kunnen ze snel doorgeven aan de handelspartners van hun ontwikkelingslanden, zoals blijkt uit de wereldwijde economische neergang van 2008-2009.