Wat het is: een spel op de lagere school dat in een klaslokaal wordt gespeeld, een rustig spel om een klas bezig te houden.
Beste voor: Een klas op school.
Wat je nodig hebt:
- De game werkt het beste wanneer spelers een bureau hebben of tafels om aan te zitten. Verder heb je niets nodig!
Hoe te spelen: (Oké, dit gaat ver terug naar mijn basisschoolherinneringen voor deze …) Let op, zeven hoger is een spel dat vaak in klaslokalen wordt gespeeld als beloning of om extra vrije tijd te vullen. Het is stil en kalm (geweldig voor leerkrachten!) Maar leuk voor de kinderen.
Kies om te beginnen zeven kinderen. We zullen ze de zeven noemen. Ze gaan naar de voorkant van de kamer en staan met hun gezicht naar de klas. De rest van de klas zit op hun bureau. Dan roept de leraar (of degene die de leiding heeft): “Hoofden naar beneden, duimen omhoog!”
Alle leerlingen die in hun bureau zitten, leggen hun hoofd naar beneden en steken een duim in de lucht, zoals dit:
Ze sluiten hun ogen en bedekken hun gezichten zodat ze niet kunnen zien. Ik meen me altijd te herinneren dat de lichten uit waren bij dit punt ook, maar misschien is dat niet nodig. Zeg de kinderen gewoon dat ze niet moeten kijken.
Zodra alle leerlingen in hun bureau hun hoofd naar beneden en hun duim omhoog hebben, geeft de leraar een teken aan de Zeven, die dan zachtjes lopen tussen de klas door. Elk van de Zeven kiest een leerling die gaat zitten en raakt zachtjes zijn uitgestrekte duim aan. De leerling stopt dan zijn duim in zijn vuist, maar blijft stil wachten met gesloten ogen.
Zodra de Zeven alles hebben raakten een duim aan, ze staan achter in de klas. De leraar kondigt aan: “Hoofden, zeven omhoog!” en alle leerlingen in de klas kunnen hun hoofd opheffen en hun ogen openen. De zeven leerlingen van wie de duimen werden aangeraakt, staan op.
Dan krijgen de staande leerlingen elk een kans om te raden welke van de Zeven hun duim heeft aangeraakt. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Michael en Alyssa twee van de staande leerlingen zijn wiens duimen werden aangeraakt. Shelby en Drew zijn twee van de zeven die vooraan in de klas staan. Michaels beurt mag hij raden wie zijn duim heeft aangeraakt. Hij zou kunnen zeggen: “Shelby?” Maar laten we zeggen dat hij ongelijk heeft en dat een van de zeven zijn duim aanraakte. Shelby zegt “nee” en Michael gaat zitten.
Dan is het de beurt aan Alyssa om te raden. Ze zegt: “Drew?” En Drew is degene die Alyssas duim aanraakte. Hij zei “ja” en dan wisselden hij en Alyssa van plek. Drew gaat terug naar zijn stoel en wordt een van de zittende studenten en Alyssa mag zich bij de gelukkige Zeven voegen.
Zodra alle staande studenten de kans hebben gehad om te raden, gaat iedereen behalve de Zeven zitten en de leraar roept “Heads down, thumbs up!” Het spel gaat zo lang door als je wilt!
Om het eerlijk te maken, kan de leraar de volgorde kiezen die de staande leerlingen aannemen wanneer het hun beurt is om te raden. Het is het beste als de leraar het varieert, soms vooraan van de klas naar achteren, soms van rechts naar links, soms van links naar rechts, enz., omdat de leerlingen die het laatst raden een voordeel hebben.
Variaties: je kunt gemakkelijk het heads-up-zeven-tegen-spel spelen met minder dan zeven als je een kleinere groep hebt.