Kwaliteit in de eerstelijnszorg

Resultaten: er waren geen statistische verschillen in leeftijd, vitale functies of serum-ferritinespiegels tussen de groepen. Hoofdpijn en vermoeidheid werden vaker gevonden bij IDWA-patiënten. Hun hoofdpijn leek sterk op die van migraine of spanningshoofdpijn. Hoewel hun symptomen volledig waren verlicht na orale ijzersuppletie, kon de diagnose IDWA niet worden afgeleid uit deze klinische presentaties.

Conclusies: deze pilotstudie suggereert dat het evalueren van serumferritine een screeningstool zou kunnen zijn voor patiënten die klagen over hoofdpijn, vooral voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd.

Trefwoorden

Ferritin, hoofdpijn; Bloedarmoede door ijzertekort; IDA; IJzertekort zonder bloedarmoede; IDWA.

Achtergrond

IJzertekort is een van de meest voorkomende voedingstekorten wereldwijd en komt vooral voor bij jonge vrouwen. IJzertekort is een continu proces en wordt ingedeeld in twee fasen: ijzertekort zonder bloedarmoede (IDWA) en bloedarmoede door ijzertekort (IDA). IDWA is de eerste fase van IDA en de wereldwijde prevalentie wordt geschat op ongeveer het dubbele van die van IDA. Desondanks kan IDWA gedurende een langere periode niet herkend worden, aangezien het klinische beeld onduidelijk is en het hemoglobinegehalte (Hb) van dit middel gemiddeld is.

In dit onderzoek werden patiënten met ijzertekort onderzocht en de klinische presentatie tussen IDWA en IDA-patiënten werden retrospectief vergeleken.

Methoden

De patiënten werden gekozen uit degenen die zich tussen januari 2018 en december 2019 presenteerden op de polikliniek algemene geneeskunde van ons ziekenhuis. Het ziekenhuis bevond zich in een provinciestad ( 415.000 inwoners) in Honshuisland, Japan. Het aantal nieuwe poliklinische patiënten van de afdeling bedroeg in deze periode ongeveer 1.700. Een totaal van 30 patiënten bij wie onlangs de diagnose ijzertekort was gesteld, namen deel aan het onderzoek. De inclusiecriteria waren voor patiënten die reageerden op orale ijzertherapie. Patiënten met organische ziekten die tot bloedverlies leidden (zoals maagzweren en baarmoederfibromen) werden uitgesloten van het onderzoek, evenals patiënten met vroegere en huidige chronische bloedingssymptomen (zoals hypermenorroe en aambeien). In totaal werden 14 patiënten ingeschreven en werden ze gedurende zes maanden of langer gevolgd nadat hun ijzervoorraden waren aangevuld.

De medische dossiers van de proefpersoon werden beoordeeld en de patiënten werden onderverdeeld in de IDWA (Hb12≥g / dL, ferritin < 12 ng / mL) group of IDA (Hb < 12 g / dL, ferritin < 12 ng / ml) -groep op basis van de diagnostische criteria van de Japanese Bioiron Society. Leeftijd, fysieke tekenen, laboratoriumgegevens en symptomen van patiënten werden vergeleken tussen de twee groepen. Serumijzergehaltes en totale ijzerbindende capaciteit werden niet geëvalueerd, aangezien deze waarden in sommige gevallen ontbraken.

Gegevens werden geëvalueerd met behulp van de Student t-test en Mann-Whitneys U-test. De Chi-square test werd gebruikt om de prevalentie van symptomen tussen de twee groepen te vergelijken. Een p-waarde van minder dan 0,05 werd als statistisch significant beschouwd.

Deze studie werd goedgekeurd door de ethische beoordelingsraad van het ziekenhuis. Geïnformeerde toestemming werd indirect aanvaard via een aankondiging op het prikbord van het ziekenhuis.

Resultaten

Tabel 1 toont de kenmerken van de patiënten die aan het onderzoek deelnamen. Het laatste cohort omvatte alle vrouwen in de vruchtbare leeftijd; er waren geen statistische verschillen in leeftijd , vitale functies of serumferritinespiegels tussen de twee groepen.

Figuur 1 illustreert de prevalentie van symptomen in elke groep, alle patiënten hadden verschillende symptomen die vaak worden waargenomen bij IDA; hoofdpijn en vermoeidheid werden echter vaker gevonden bij IDWA-patiënten. De prevalentie van vertigo, presyncope en duizeligheid was niet statistisch verschillend tussen de twee groepen.

Figuur 1: Trevalentie van symptomen in zowel de IDWA- als IDA-patiëntengroepen.
Opmerking: “Anderen” omvat diplopie, dysfagie, misselijkheid, vingertremor en kortademigheid. In geval 14 werd een eetstoornis vastgesteld.

Tabel 2 vat de combinatie van de symptomen van elke patiënt samen. Vijf van de zeven IDWA-patiënten klaagden over hoofdpijn als hun grootste probleem. Case01 (48 jaar) klaagde bijvoorbeeld over aparoxysmale, eenzijdige hoofdpijn met misselijkheid, terwijl Case02 (44 jaar) acute hoofdpijn met diplopie had en een neuroloog en een oogarts had bezocht voordat hij onze kliniek raadpleegde. De andere drie patiënten hadden chronische pericraniële hoofdpijn, wat erop duidde dat ze waarschijnlijk spanningshoofdpijn hadden. Allen waren volledig ontlast na vervanging van oraal ijzer.

Discussie

Deze studie heeft enkele belangrijke klinische problemen kunnen identificeren. Ten eerste was het niet zeldzaam dat IDWA-patiënten ziekenhuizen bezochten met klachten van somatische klachten. Hoewel eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat condities van ijzertekort zonder anemie het gedrag, de cognitieve functie en de fysieke prestaties kunnen beïnvloeden, zijn deze effecten meestal gering en kunnen ze daarom niet worden herkend als onderdeel van een groter gezondheidsprobleem dat een behandeling vereist.

Symptomen van bloedarmoede is het gevolg van hypoxisch functioneren; De ernst van de symptomen is echter niet altijd afhankelijk van de mate van anemie. Onlangs werd het percentage hypochrome erytrocyten (% HYPO) beschouwd als een parameter voor het evalueren van de ijzerstatus. IJzergebrek in de IDWA-fase beïnvloedt erythropoëse en resulteert in een toename van% HYPO. Ashypochrome rode bloedcellen hebben een lager vermogen om zuurstof af te geven, een toestand van% HYPO > 10 kan resulteren in de ontwikkeling van bloedarmoede symptomen zonder een zichtbare vermindering van het Hb- en meancorpusculaire volumeniveau. Daarom is% HYPO een veelbelovende parameter die moet worden onderzocht voor de diagnose van ijzertekorten, maar er is een specifieke geautomatiseerde hematologieanalysator nodig om dit te evalueren. Ten tweede versterken de gegevens in deze studie het belang van het meten van serumferritine bij jonge vrouwelijke patiënten. Vijf van de zeven IDWA-patiënten hadden hoofdpijn als hun belangrijkste klachten, en hun symptomen leken sterk op die van migraine of spanningshoofdpijn. Hoewel deze hoofdpijn werd verlicht na orale ijzersuppletie, kon de diagnose van IDWA niet worden afgeleid uit deze klinische presentaties. Om gemiste diagnoses te voorkomen, wordt de toevoeging van een serum-ferritine-niveaumeting aan een screeningstest voor jonge vrouwen die klagen over hoofdpijn aanbevolen.

Dit vormt echter een apart probleem omdat de gewenste ferritine-afkapwaarde voor diagnose van ijzertekort blijft Sommige richtlijnen gebruiken een afkapwaarde van 12 tot 15 ng / ml, terwijl andere een 30 ng / ml gebruiken. Op basis van de tot nu toe gevonden gegevens kan de afkapwaarde van 30 ng / ml te gevoelig zijn voor de Japanse vrouwelijke bevolking, aangezien dit ertoe zou kunnen leiden dat veel asymptomatische vrouwen worden geclassificeerd als kandidaten voor behandeling.

Deze studie heeft enkele beperkingen. Ten eerste is de omvang klein en werd het uitgevoerd op een enkele polikliniek. Ten tweede werden niet alle poliklinische patiënten met hoofdpijn tijdens deze periode geëvalueerd op hun serum-ferritine- en Hb-waarden. Daarom moet de statistische significantie van deze studie zorgvuldig worden beoordeeld.

Conclusies

Concluderend suggereert deze pilotstudie dat het evalueren van serumferritine een screeningstool zou kunnen zijn voor patiënten die klagen over hoofdpijn, met name voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Deze aanvullende screening kan helpen bij de diagnose en behandeling van patiënten bij wie de oorzaak van de symptomen ijzertekort is, ook al hebben ze mogelijk geen anemie. Verdere epidemiologische onderzoeken moeten worden uitgevoerd om het klinische beeld van IDWA te verduidelijken.

1. https://www.unscn.org/web/archives_resources/files/rwns4.pdf
2. Soppi E. IJzertekort zonder anemie- vaak, belangrijk, verwaarloosd. Clin Case Rep 2019; 5: 1-7.
3. Johnson S, Lang A, Sturm M, OBrien SH. IJzertekort zonder bloedarmoede: een veel voorkomende maar onvoldoende erkende diagnose bij jonge vrouwen met zware menstruatiebloedingen. J PediatrAdolesc Gynecol 2016; 29: 628-631.
4. https://www.spg.pt/wp-content/uploads/2015/11/2011-bsg_ida.pdf
5. Sawada T, Konomi A, Yokoi K. IJzergebrek zonder bloedarmoede wordt geassocieerd met woede en vermoeidheid bij jonge Japanse vrouwen. Bio Trace Elem Res 2014; 159: 22-31.
6. Houston BL, Hurrie D, Graham J, Brittany Perija, EmilyRimmer. Werkzaamheid van ijzersuppletie op vermoeidheid en lichamelijke capaciteit bij niet-anemische volwassenen met ijzertekort: asystematische review van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. BMJOpen 2018; 8: 1-9.
7. Halterman JS, Kaczorowski JM, Aligne CA, Auinger P, Szilagyi PG. IJzertekort en cognitieve prestaties bij schoolgaande kinderen en adolescenten in de Verenigde Staten Pediatrics 2001; 107: 1381-1386.
8. Clénin GE. De behandeling van ijzertekort zonder bloedarmoede (bij verder gezonde personen). Swiss Med Wkly.2017; 14 7: 14434.
9. Amir N, Noor SM, Subbiah I, Osman M. Percentage hypochrome rode bloedcellen als een mogelijke screeningstest om de ijzerstatus bij bloeddonoren te beoordelen. Int J Lab Hematol2019; 41: 418-423.
10. Franceschi LD, Iolascon A, Taher A, Cappellini MD Klinische behandeling van bloedarmoede door ijzertekort bij volwassenen: systemische review van vorderingen in diagnose en behandeling. Eur J Intern Med 2017; 42: 16-23.
11. Kusumi E, Shoji M, Endou S, Yukiko Kishi, Taro Shibata Prevalentie van bloedarmoede bij gezonde vrouwen in 2 grootstedelijke gebieden van Japan. Int J Hematol 2006; 84: 217-219.
12. Uchida T, Tanaka T, Umino M, Shichishima T, KokubunR. Prevalentie en oorzaken van ijzertekort bij Japanse vrouwen. J Jpn Soc Int. Med 1976; 70: 39-45.