Bipolaire stoornis is een geestelijke gezondheidstoestand die wordt gekenmerkt door afwisselende perioden van manie en depressie. Er zijn twee hoofdtypen van bipolaire stoornissen, bipolair I en bipolair II, en elk kan enigszins verschillende criteria voor diagnose hebben.
Bipolair I wordt gekenmerkt door verschillende perioden van manie en depressie, hoewel sommige mensen ook last zullen hebben van symptomen van hypomanie, een toestand van manie waarbij de symptomen milder zijn. Om de diagnose Bipolair I te krijgen, moeten manische symptomen ten minste een week aanhouden en het grootste deel van de dag elke dag optreden of resulteren in ziekenhuisopname. Ongeveer 30% van de mensen bij wie de diagnose bipolaire I is gesteld, ervaart ernstige symptomen.
Bipolaire I wordt meestal gediagnosticeerd rond de leeftijd van 18 jaar. Bij personen met bipolaire I wordt vaak de diagnose gesteld met bijkomende psychische aandoeningen, zoals angst. Om de diagnose Bipolair I te krijgen, moeten mensen ook een periode van aanzienlijke depressie ervaren.
Symptomen van depressie zijn onder meer:
- Constante depressieve stemming
- Minder plezier of interesse in bijna alle activiteiten
- Gewichtsverlies of gewichtstoename
- Slapeloosheid of hyposomnie
- Rusteloosheid of vertraagde activiteit, zoals waargenomen door anderen
- Vermoeidheid
- Waardeloosheid of schuldgevoelens
- Moeite met concentreren of beslissingen nemen
- Gedachten over de dood, zelfmoordgedachten of zelfmoordpogingen
Symptomen van manie zijn onder meer:
- Verhoogd gevoel van eigenwaarde
- Verminderde behoefte aan slaap
- Zeer spraakzame toestand
- Race-gedachten
- Gemakkelijk afgeleid
- Over het algemeen meer activiteit, vooral doelgerichte activiteit
- Toegenomen roekeloos gedrag zoals gokken, uitgeven, sociaal gedrag
Bipolair II komt vaker voor dan bipolair I. Net als bipolair I, het wordt vaak voor het eerst vastgesteld bij jonge mensen. In tegenstelling tot Bipolar I ervaren mensen met Bipolar II echter nooit manische episodes. In plaats daarvan ervaren ze periodes van ernstige depressie samen met periodes van hypomanie. In tegenstelling tot manie zijn de symptomen van hypomanie niet ernstig genoeg om ernstige beperkingen in het sociale en beroepsmatige functioneren te veroorzaken. Dit betekent echter niet dat personen met bipolaire II niet in aanmerking kunnen komen voor een invaliditeitsuitkering.
Bipolaire stoornis is opgenomen in de Social Security Listings of Impairments, wat betekent dat als uw ziekte is gediagnosticeerd door een gekwalificeerde arts en ernstig genoeg is om u ervan te weerhouden te werken, komt u in aanmerking voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Omdat er echter geen medische tests zijn voor deze psychische aandoeningen, is het essentieel dat u een psycholoog of psychiater bezoekt die uw aanvraag kan ondersteunen.
(Bron: DSM-V door de American Psychiatric Association)
Uw kansen op het verkrijgen van socialezekerheidsuitkeringen voor arbeidsongeschiktheid verbeteren
Het is vooral belangrijk om een psycholoog of psychiater te zien die de voortgang van uw ziekte kan documenteren, omdat dit soms het enige officiële verslag van uw depressie kan zijn manie of bipolaire stoornis. Als u met familieleden of vrienden samenwoont of ze vaak ziet, vraag hen dan om ook te documenteren hoe uw gedrag in de loop van de tijd is veranderd. Hoewel manische periodes af en toe aangenaam kunnen zijn, is het erg belangrijk dat u elke behandeling volgt die u krijgt; niet-naleving kan leiden tot het ontkennen van voordelen.
- Houd een gedetailleerd dagboek bij, inclusief een kalender met notities over hoe u zich elke dag voelt.
- Noteer alle gebruikelijke activiteiten die u niet zou kunnen doen op een willekeurige dag.
- Houd een gedetailleerde geschiedenis bij van uw huidige en vroegere medicijnen.
- Ga regelmatig naar een zorgverlener en neem de medicatie die hij / zij u geeft, zodat hij / zij kan uw aanvraag voor uitkeringen ondersteunen.
- Vraag uw arts of andere zorgverlener om het verloop van uw symptomen bij te houden en alle tekenen van vermoeidheid, prikkelbaarheid, vergeetachtigheid, ongebruikelijk gedrag of andere moeilijk te documenteren symptomen.
- Houd bij hoe uw ziekte u tijdens het werk heeft beïnvloed.
- Regelmatig gebruik van marihuana, alcohol of andere substanties kan uw kansen op uw claim voor invaliditeit goedgekeurd.