John Doe of Jane Doe
Een fictieve naam die eeuwenlang in de wet wordt gebruikt wanneer een specifieke persoon is niet bij naam bekend.
De naam John Doe kan in een hypothetische situatie worden gebruikt als argument of illustratie. De uitwerpactie kan bijvoorbeeld in sommige staten worden gebruikt door een persoon die een perceel grond in bezit heeft, maar enige twijfel wil wegnemen over zijn of haar recht om het te bezitten. In plaats van te wachten tot iemand anders een rechtszaak aanspant om zijn of haar recht op het land aan te vechten, kan die persoon een actie tot uitzetting instellen tegen een fictieve verdachte, ook wel een toevallige uitwerper genoemd. John Doe wordt traditioneel gebruikt voor de naam van deze niet-bestaande partij, maar hij wordt ook wel Goodtitle genoemd.
John Doe kan worden gebruikt voor een specifieke persoon die bekend is maar niet bij naam kan worden geïdentificeerd. Het formulier Jane Doe wordt vaak gebruikt voor anonieme vrouwen, en Richard Roe wordt vaak gebruikt als er meer dan één onbekende of fictieve persoon wordt genoemd in een rechtszaak.
De traditie van fictieve namen komt van de Romeinen, die ook had namen die ze vaak gebruikten voor fictieve partijen in rechtszaken. De twee meest gebruikte namen waren Titius en Seius.