Jeff Koons ontpopte zich in de jaren tachtig als een innovatieve beeldhouwer van prachtig vervaardigde objecten, die al snel iconen van de kunstgeschiedenis werden, met als belangrijkste voorbeeld Rabbit, 1986. Ingegoten gepolijst roestvrij staal van een opblaasbare paashaas-nieuwigheid, de spiegelachtige oppervlakken van de sculptuur hebben het griezelige effect dat de kijker wordt opgenomen in hun koele reflecties.
De Broads Koons-collectie is wereldwijd ongeëvenaard en bevat representatief werk uit elke fase van de diverse en steeds veranderende carrière van de kunstenaar. Bij het vieren van consumptiegoederen en het in twijfel trekken van het begrip goede smaak, is Koons kunst kritisch ontvangen als een ironische opmerking over de decadentie van de jaren tachtig en van de kapitalistische cultuur. Koons zelf stelt echter een minder cynische mening, daarbij verwijzend naar zijn relatie met zijn jonge zoon, transcendentie en de eeuwige weerklank van schoonheid als motiverende factoren voor zijn kunst.
In zijn Banality-serie creëerde Koons sculpturen met afmetingen en details monsterlijk en absurd. Deze werken, zoals Michael Jackson en Bubbles, 1988, zijn zowel boeiend als verontrustend in hun formaat en verleidelijke porseleinen oppervlakken. Het dode wit van Jacksons huid en zijn glamoureuze pose met Bubbles in bijpassende kleding roepen een huiveringwekkende reeks vragen op over beroemdheden en beeldvorming.
Celebration, een doorlopende Koons-serie van zestien schilderijen en twintig sculpturen, verheugt zich over de rituelen en afbeeldingen rond verjaardagen, feestdagen en andere feestgelegenheden. Tulips, 1995-2004, is een van de e grootste en technisch meest complexe objecten in de serie, die een perfecte illusie geven van ballonbloemen, gemaakt van naadloos en spiegelglans gepolijst roestvrij staal. Het werk wordt beschouwd als een opvolger van Koons opblaasbare stukken uit de late jaren 70.
Om de wens die vaak gepaard gaat met het adverteren van consumentenproducten te visualiseren en te vertegenwoordigen, heeft Koons voor Triple Hulk Elvis II, 2007 beelden geruimd. uit zijn gigantische collectie fotos en advertenties. De verschillende bronnen werden samengevoegd tot conceptuele schemas en vervolgens op een superrealistische, glanzende manier geschilderd. Hoewel Koons vaak wordt verborgen en gesluierd door speelgoed en weelderige kleuren, neemt hij Elvis Presley als zijn belangrijkste inspiratiebron.