Sociaal werk is een uitdagend maar lonend beroep. Maatschappelijk werkers hebben doorgaans klanten in alle demografische categorieën met een breed scala aan behoeften. Ze identificeren die behoeften door het gedrag van de klant en de sociale systemen te analyseren die van invloed zijn op de kansen en beslissingen van de klant. Met behulp van een alomvattende aanpak kunnen maatschappelijk werkers cliënten helpen gezonder, veiliger en gelukkiger te leven.
Maatschappelijk werkers zijn vaak een soort geestelijke gezondheidszorg. Ze treden op als adviseurs en helpen klanten bij het navigeren door juridische en sociale ondersteuningssystemen. Daarom moeten ze verschillende theorieën over menselijk gedrag en interactie begrijpen.
Een daarvan is de rationele-keuzetheorie, die gelooft dat mensen beslissingen nemen op basis van hun voorkeuren. Een verwante theorie is de sociale ruiltheorie, die alle menselijke interacties beschouwt als een uitwisseling van waarde waarbij iemand profiteert en iemand een prijs betaalt. Begrijpen hoe iemand beloningen versus kosten bekijkt, evenals hun verwachtingen en voorkeuren voor relaties, kan maatschappelijk werkers helpen de persoonlijke relaties en kijk op het leven van een cliënt te verbeteren.
Wat is de theorie van sociale uitwisseling?
De basisdefinitie van sociale ruiltheorie is dat mensen beslissingen nemen door bewust of onbewust de kosten en beloningen van een relatie of actie te meten, en uiteindelijk proberen hun beloning te maximaliseren. Deze theorie richt zich op face-to-face relaties en is niet bedoeld om gedrag of verandering op maatschappelijk niveau te meten.
Volgens de theorie van sociale uitwisseling zal een persoon de kosten van een sociale interactie afwegen (negatief resultaat) tegen de beloning van die sociale interactie (positief resultaat). Deze kosten en beloningen kunnen materieel zijn, zoals geld, tijd of een dienst. Ze kunnen ook ongrijpbaar zijn, zoals inspanning, sociale goedkeuring, liefde, trots, schaamte, respect, kansen en macht.
Elke persoon wil meer halen uit een interactie of relatie dan ze geven. Wanneer een relatie een persoon meer kost dan dat het hem beloont, beëindigen ze die. Maar als een relatie genoeg beloningen oplevert, gaan ze ermee door. Wat wel of niet genoeg is, hangt af van verschillende factoren, waaronder iemands verwachtingen en vergelijkingen met andere mogelijke interacties en relaties.
Een ander aspect van de theorie van sociale uitwisseling is dat mensen in ruil rechtvaardigheid verwachten. Mensen verwachten een gelijke beloning voor het maken van dezelfde kosten, en als ze dat niet zijn, zijn ze ontevreden.
Geschiedenis van de theorie van sociale uitwisseling
De theorie van sociale uitwisseling is ontwikkeld door George Homans , een socioloog. Het verscheen voor het eerst in zijn essay “Social Behavior as Exchange” in 1958. Homans bestudeerde kleine groepen, en aanvankelijk geloofde hij dat elke samenleving, gemeenschap of groep het best als een sociaal systeem kon worden gezien. Om dat sociale systeem te bestuderen, was het eerst nodig om naar het gedrag van een individu te kijken, in plaats van de sociale structuren die individuen creëerden.
Door het bestuderen van kleine groepen begon Homans de beloningen en straffen te zien die elk lid van de groep kreeg van de groep en andere leden. Hij ontwikkelde een raamwerk van elementen van sociaal gedrag: interactie, gevoelens en activiteiten. Deze elementen moesten allemaal in overweging worden genomen met betrekking tot de interne en externe systemen van een groep. Hij gebruikte dit raamwerk om verschillende groepen te bestuderen – een studie die hij publiceerde in “The Human Group , ”Zijn eerste boek.
Later begon Homans het meest basale niveau van sociale situaties, elementair sociaal gedrag genaamd, verder uit te leggen, dat wil zeggen dat ten minste twee mensen met elkaar omgaan, waarbij één de ac beloont of straft. tions van de ander. Dit idee weerspiegelt dat Homans de gedragspsychologische theorieën van BF Skinner over menselijk gedrag en de basisprincipes van de economie overneemt.
Homans suggereerde verschillende stellingen die sociaal gedrag theoretiseren als een uitwisseling van materiële en niet-materiële goederen, zoals tijd, geld, moeite, goedkeuring, prestige, macht, enz. Ieder mens beloont en draagt kosten. Mensen verwachten evenveel beloning als ze aan een ander geven en zullen acties kiezen die waarschijnlijk de grootste beloning opleveren.
Homans is niet de enige persoon die theorie over sociale uitwisseling ontwikkelt. Veel sociologen en andere professionals hebben een geavanceerde theorie over sociale uitwisseling. Peter Michael Blau concentreerde zich niet op behaviorisme, en in plaats daarvan concentreerde hij zijn theorie op concepten als voorkeuren, interesses, onverschilligheidscurves en vraag en aanbod. Modernere interpretaties van de theorie van sociale uitwisseling zijn afkomstig van beide mannen en richten zich in het bijzonder op machtsdynamiek. Vanwege deze verscheidenheid is de theorie van sociale uitwisseling niet één gestolde theorie. In plaats daarvan gebruiken verschillende theoretici verschillende concepten en aannames voor hun specifieke toepassing.
Veronderstellingen van sociale uitwisselingstheorie
Verschillende veronderstellingen vormen de theorie van sociale uitwisseling:
- Sociaal gedrag omvat sociale uitwisseling van waarde.
- Mensen zijn gemotiveerd om een bepaalde waarde (beloning) te behouden wanneer ze iets moeten opgeven (kosten).
- Mensen streven sociale uitwisselingen na waarbij ze meer beloningen ontvangen dan hun kosten.
- Beloningen en kosten kunnen materiële of immateriële goederen zijn.
- Mensen verwachten op dezelfde manier te worden beloond als ze dezelfde kosten maken (ruilvoordelen).
- Mensen zullen relaties beëindigen als ze denken dat de kosten groter zijn dan de beloningen.
- Bij het meten van beloning versus kosten, vergelijken mensen met hun verwachtingen, eerdere ervaringen of alternatieven.
- Mensen begrijpen dat “genoeg” beloningen vs. kosten verschillen van relatie tot relatie en binnen dezelfde relatie in de tijd.
Toepassingen van sociale uitwisselingstheorie
Sociale uitwisselingstheorie kan worden toegepast op o veel situaties, waaronder:
- Romantische relaties
- Vriendschappen
- Gedrag op de werkplek
- Organisatiebeheer
- Zakelijke beslissingen
- Sociale macht
- Leiderschap
- Politiek
- Aankoopbeslissingen van consumenten
- Beslissingen over televisiekijken
Hoe is sociale uitwisselingstheorie van toepassing op maatschappelijk werk?
Maatschappelijk werkers kunnen de theorie van sociale uitwisseling gebruiken om hun cliënten te helpen positieve interacties en gedragingen te herhalen. Ten eerste moeten maatschappelijk werkers begrijpen dat iedereen op zoek is naar beloningen binnen een relatie. Cliënten willen meer positieve uitkomsten van hun relatie met de maatschappelijk werker dan negatieve uitkomsten. Ze willen dat de beloningen die ze ontvangen groter zijn dan de kosten. Maatschappelijk werkers kunnen interacties creëren waarbij de cliënten enig voordeel ontvangen. Wanneer een persoon beloningen ontvangt voor bepaalde acties, hebben ze de neiging deze te herhalen. Maar wanneer een persoon steeds weer dezelfde beloning ontvangt, wordt deze minder effectief. Maatschappelijk werkers moeten dit in gedachten houden en hun interacties met hun cliënten variëren.
Veel maatschappelijk werkers streven ernaar om hun cliënten te helpen hun persoonlijke relaties te verbeteren, of het nu gaat om echtgenoten, ouders en kinderen, andere familieleden, vrienden of collegas. Maatschappelijk werkers kunnen met hun klanten bespreken hoe ze ervoor kiezen om met anderen om te gaan en waarom. De werkers kunnen cliënten helpen hun gedrag nader te bekijken, inclusief waarom ze relaties nastreven of beëindigen.
In de theorie van sociale ruil hebben mensen de neiging om vergelijkingen te maken, vaak onbewust. Ze vergelijken hun relatie met hun verwachtingen, eerdere vergelijkbare relaties en alternatieve relaties. Het punt van vergelijking is om een persoon te helpen beslissen wanneer hij genoeg netto voordeel ontvangt. Maar als iemand geen gezonde relaties heeft om mee te vergelijken, kunnen ze ongezonde of onveilige relaties blijven nastreven. Maatschappelijk werkers kunnen cliënten helpen bij het navigeren door hun verwachtingen en vergelijkingen op zoek naar veilige, gezonde en gelukkige relaties.
Maatschappelijk werkers kunnen ook de theorie van sociale uitwisseling gebruiken om hun interacties met hun cliënten te begrijpen. Door de intrinsieke beloningen te identificeren die ze ontvangen door hun klanten te helpen, worden werknemers gemotiveerd om door te gaan met hun werk.
Kritiek op de theorie van sociale uitwisseling
Er zijn verschillende beperkingen of zwakke punten verbonden aan sociale uitwisseling theorie. De theorie kan overdreven simplistisch lijken. Wat mensen uit relaties halen versus wat de relaties hen kosten, kan complex zijn. Hoewel de theorie iemand kan helpen een relatie breed te bekijken, zijn er veel meer factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het voortzetten of beëindigen van de relatie.
Het heeft geen betrekking op onbaatzuchtigheid of altruïsme. Er zijn momenten waarop mensen zullen handelen op een manier die een ander ten goede komt, tegen hoge kosten voor henzelf, zonder een toekomstig voordeel in ruil daarvoor te verwachten. De theorie houdt geen rekening met mensen die niet het grootste voordeel in een relatie zoeken of die relaties voortzetten waarin er netto kosten voor henzelf zijn in plaats van een netto beloning.
Social exchange theory gelooft mensen gedragen zich op een bepaalde manier om vertrouwen en intimiteit te creëren. Deze veronderstelling is het meest gerelateerd aan romantische relaties. Maar niet elke relatie heeft deze doelen. Als twee mensen niet bezig zijn met het opbouwen van vertrouwen en intimiteit, roept dat de vraag op hoe ze de baten en kosten voor zichzelf of hun motivaties voor de interactie meten.
Bovendien gaat de theorie van sociale uitwisseling ervan uit dat relaties een lineaire structuur. In werkelijkheid vorderen relaties, trekken ze zich terug, slaan ze fasen over of herhalen ze bepaalde fasen.
Samenvatting van bronnen voor verder leren
Toekomstige maatschappelijk werkers leren over verschillende theorieën en oefenmethoden terwijl ze een bachelor behalen. Afgestudeerd in sociaal werk (BSW) en een master in sociaal werk (MSW).Hun programmas omvatten wellicht het leren van meer over de sterke en zwakke punten van theorieën over sociale uitwisseling en andere theorieën over rationele keuze. Het begrijpen van deze theorieën kan maatschappelijk werkers helpen de vroegere en huidige relaties van hun cliënt te begrijpen, evenals hun eigen relaties met hun cliënten.
Bent u geïnteresseerd in een carrière in maatschappelijk werk? Misschien wilt u een online graad in maatschappelijk werk overwegen.
Laatst bijgewerkt: juli 2020