Hydrocephalus van koning Karel II van Spanje, de betoverde koning

Samenvatting

Koning van de Spaanse Habsburgse dynastie en soeverein van het overzeese Spaanse rijk, Karel II van Spanje was lichamelijk gehandicapt, misvormd, verstandelijk gehandicapt en bleek machteloos. Hij staat in de geschiedenis bekend als El Hechizado (de betoverde) omdat zowel hij als de mensen geloofden dat zijn mentale en fysieke onvermogen te wijten was aan een “hekserij”. Hoewel verschillende auteurs speculeerden over verschillende ziekten, waarvan de meeste genetisch waren, zoals hypofysehormoondeficiëntie, distale renale tubulaire acidose, Klinefelter-syndroom, fragile X-syndroom of mannelijk XX-hermafroditisme, werd er geen rekening gehouden met de hypothese van hydrocephalus. duidelijke elementen om een bepaalde etiologie van de hydrocephalus van Charles II te veronderstellen; we denken echter dat de herpetische infectie waaraan hij leed na zijn geboorte niet mag worden genegeerd.

© 2019 S. Karger AG, Basel

Karel II van Spanje, Carlos Segundo (1661-1700; Fig. 1) was de laatste koning van de Spaanse Habsburgse dynastie en soeverein van het overzeese Spaanse rijk, van Mexico tot Filippijns. Charles was de enige overlevende zoon van hem. voorganger, Filips IV en zijn tweede vrouw, Mariana van Oostenrijk. Zijn geboorte werd met enthousiasme afgewacht door het Spaanse volk, dat bang was voor het conflict dat zou zijn uitgebroken als Filips IV zonder mannelijke erfgenamen was overleden.

La Gaceta de Madrid verspreid t het woord van zijn geboorte, dat de kroonprins beschrijft als “een robuuste man, erg knap … een evenredig hoofd, zwart haar …”. Interessant is dat niet lang daarna een rapport aan de Franse koning Lodewijk XIV een totaal andere situatie beschreef: “de prins lijkt buitengewoon zwak, hij heeft een herpes op beide wangen. Het hoofd is bedekt met korsten, een soort kanaal of afwatering die druipt onder het rechteroor.

De koning was lichamelijk gehandicapt, misvormd, geestelijk gehandicapt, en hij bleek machteloos, aangezien er geen kinderen werden geboren uit zijn 2 huwelijken. Bovendien heeft hij zijn hele leven lang geleden aan een aantal verschillende ziekten, en hij sprak niet tot de leeftijd van 4 of liep tot de leeftijd van 8-10. In de leeftijd van 6-10 jaar had hij mazelen, varicella, rubella en pokken. Hij werd behandeld als een baby tot de leeftijd van 10 en vreesde dat dit kwetsbare kind overwerkt zou worden, werd hij volledig ongeschoold gelaten. Vanwege zijn onvermogen waren de jaren van het bewind van Karel II jaren van pijn voor Spanje; zijn moeder was het grootste deel van zijn regering regent. / p>

Zoals hierboven vermeld, was de koning niet alleen verstandelijk gehandicapt ed, maar ook lichamelijk gehandicapt en misvormd door een mandibulair prognathisme, een aandoening geërfd van de Habsburgse familie (een extreem voorbeeld van de zogenaamde Habsburgse kaak), die was opgemerkt in zijn voorvader, Karel V, die dezelfde prominente kaak had (Fig . 1). De onderkaak van Karel II was zo ernstig misvormd dat hij nauwelijks kon praten of kauwen, en daarom moest hij zijn voedsel bijna volledig doorslikken, wat hem vaak indigesties en braken veroorzaakte (Fig. 1).

in de geschiedenis bekend als El Hechizado (de betoverde). Zowel hij als de mensen over wie hij regeerde geloofden dat zijn mentale en fysieke onvermogen te wijten was aan een “hekserij-daad”. Desalniettemin bleek uit verder onderzoek dat de sterke voorkeur voor endogamie binnen de Spaanse tak van de Habsburgse koninklijke familie leidde tot de segregatie naar de buurman. gemeenschappen en het ontstaan van bloedverwantschap.

Vanaf de vroegste jaren van zijn leven werd Karel II uitgedreven in een poging hem te genezen, en alle exorcisten uit het koninkrijk werden opgeroepen om de demonen die ze vroeger hadden te ondervragen. Bovendien werden de relikwieën van St. Isidorus en St. Iago naar het koninklijk paleis gebracht, waar ze zes maanden verbleven, in de hoop dat de koning genezen zou worden. Hij herstelde gedeeltelijk van deze ziekte, maar hij bleef in een staat van mentale zwakheid, melancholie en lethargie tot het einde van zijn leven: ook zijn geest was een constante prooi van een verterende melancholie, die in grote mate lijkt te zijn voortgebracht door de meest onedele en vrouw ish / bijgeloof ”.

Bovendien leed hij aan toenemende aanvallen in de laatste jaren van zijn leven. De Amerikaanse historici Will en Ariel Durant beschreven Charles II als “kort, kreupel, epileptisch, seniel en volledig kaal voor 35, hij stond altijd op de rand van de dood, maar bracht het christendom herhaaldelijk in verwarring door te blijven leven”. leven, begon de kwetsbare gezondheid van Charles nog meer te verslechteren, wat leidde tot zijn dood op 38-jarige leeftijd in Madrid.

Wat de ziekte van Charles II betreft, die moest nog worden uitgezocht.Toch speculeerden verschillende auteurs over verschillende ziekten, waarvan de meeste genetisch waren, zoals hypofysehormoondeficiëntie en distale renale tubulaire acidose, Klinefelter-syndroom, fragiel X-syndroom of mannelijk XX-hermafroditisme geassocieerd met een fragiel X-syndroom. Wat zijn onderliggende ziekte ook is, we suggereren dat Charles symptomen en tekenen, zoals macrocefalie, late groei en mentale ontwikkeling, evenals de frequente episodes van braken en epileptische crisis vanaf zijn kinderjaren verband hielden met hydrocephalus.

Onze hypothese wordt bevestigd door het post-mortemonderzoek, waarin werd geconcludeerd dat het lijk van de keizer geen enkele druppel bloed bevatte; zijn hart was zo groot als peperkorrels; zijn longen verroest; zijn darmen waren verrot en gangreen; hij had er een testikel, zwart als steenkool, en zijn hoofd zat vol met water. “De obductie merkte op dat de ventrikels van de hersenen gevuld waren met cerebrospinale vloeistof, zoals bij hydrocephalus. We hebben geen duidelijke elementen om een bepaalde etiologie van Charles II te veronderstellen hydrocephalus; we denken echter dat de herpesinfectie waaraan hij leed na zijn geboorte, niet mag worden genegeerd, temeer daar herpesinfecties hydrocephalus kunnen veroorzaken.

Openbaarmakingsverklaring

De auteurs hebben geen conf wet of belangen. De auteurs hebben geen financieel belang.

Auteurscontacten

Artikel / Publicatiedetails

Copyright / Medicijndosering / Disclaimer

Copyright: Alle rechten voorbehouden Niets uit deze publicatie mag worden vertaald in andere talen, gereproduceerd of gebruikt in welke vorm of op welke manier dan ook, elektronisch of mechanisch, inclusief fotokopiëren, opnemen, microcopiëren, of door een systeem voor het opslaan en ophalen van informatie, zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
Medicijndosering: de auteurs en de uitgever hebben alles in het werk gesteld om ervoor te zorgen dat de selectie van geneesmiddelen en de dosering die in deze tekst worden uiteengezet in overeenstemming zijn met de huidige aanbevelingen en praktijk op het moment van publicatie. Echter, met het oog op lopend onderzoek, veranderingen in overheidsregelgeving en de constante informatiestroom met betrekking tot medicamenteuze therapie en medicatiereacties, wordt de lezer dringend verzocht de bijsluiter van elk medicijn te controleren op eventuele wijzigingen in indicaties en dosering en op extra waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen. Dit is vooral belangrijk wanneer het aanbevolen middel een nieuw en / of niet vaak gebruikt medicijn is.
Disclaimer: De verklaringen, meningen en gegevens in deze publicatie zijn uitsluitend die van de individuele auteurs en bijdragers en niet van de uitgevers en de redacteur (s).Het verschijnen van advertenties en / of productreferenties in de publicatie is geen garantie, goedkeuring of goedkeuring van de geadverteerde producten of diensten of van hun effectiviteit, kwaliteit of veiligheid. De uitgever en de redacteur (s) wijzen de verantwoordelijkheid af voor enig letsel aan personen of eigendommen als gevolg van ideeën, methoden, instructies of producten waarnaar wordt verwezen in de inhoud of advertenties.