HYDRA LERNAIA

Griekse mythologie > > Bestiarium > > Draken > > Lernaean Hydra (Hydra Lernaia)

HYDRA LERNAIA (Lernaean Hydra) was een gigantische negenkoppige waterslang, die de moerassen van Lerna. Herakles (Heracles) werd gestuurd om haar te vernietigen als een van zijn twaalf werken, maar voor elk van haar hoofden dat hij onthoofde, kwamen er nog twee tevoorschijn. Dus met de hulp van Iolaos (Iolaus) bracht hij brandende brandwonden aan op de afgehakte stronken, schroei de wonden dicht en verhinderde de regeneratie. In de strijd verpletterde hij ook een gigantische krab onder zijn hiel die de Hydra was komen helpen. De Hydra en de Krab werden daarna door Hera tussen de sterren geplaatst als de sterrenbeelden Hydra en Kreeft.

FAMILIE VAN DE HYDRA

OUDERS

TYPHOEUS & EKHIDNA (Hesiod Theogony 313, Hyginus Pref & Fab 30 & 151)
EKHIDNA (Ovid Metamorfosen 9.69)

ENCYCLOPEDIE

HYDRA. Dit monster was, net als de leeuw, het nageslacht van Typhon en Echidna, en werd grootgebracht door Hera. Het verwoestte het land van Lernae bij Argos, en woonde in een moeras bij de bron van Amymone: het was formidabel door zijn negen koppen, waarvan het midden onsterfelijk was. Heracles jaagde met brandende pijlen op het monster en met zijn knots of een sikkel hakte hij de kop ervan af; maar in de plaats van het hoofd dat hij afhakte, groeiden er elke keer twee nieuwe, en een gigantische krab kwam de hydra te hulp en verwondde Heracles. Met de hulp van zijn trouwe dienaar Iolaus verbrandde hij echter de hoofden van de hydra en begroef de negende of onsterfelijke onder een enorme rots. Nadat hij aldus het monster had overwonnen, vergiftigde hij zijn pijlen met zijn gal, waardoor de wonden die ze hadden toegebracht ongeneeslijk werden. Eurystheus verklaarde de overwinning onwettig, aangezien Heracles die had gewonnen met de hulp van Iolaus. (Hes. Theog. 313, & c .; Apollod. Ii. 5. § 2; Diod. Iv. 11; Eurip. Herc. Fur. 419, 1188, Ion, 192 ; Ov. Met. Ix. 70; Virg. Aen. Viii. 300; Paus. Ii. 36. § 6, 37. § 4, v. 5. § 5; Hygin. Fab.30.)

Bron: Woordenboek van Griekse en Romeinse biografie en mythologie.

KLASSIEKE LITERATUURCITATIES

HYDRA DE TWEEDE ARBEID VAN HERACLES

Hesiodus, Theogony 313 ev (trans. Evelyn-White) (Grieks epos 8e of 7e v.Chr.):
“En ten derde droeg ze weer de griezelig ingestelde Lernaian (Lernaean) Hydra, die de godin Hera witarmde gevoed vanwege haar onwankelbare wrok tegen de sterke Herakles (Herakles). Toch doodde hij, Herakles, zoon van Zeus, van de lijn van Amphitryon, naar ontwerp van Athene de spoiler en met hulp van de oorlogszuchtige Iolaos, dit beest met de meedogenloze bronzen sw ord. “

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2. 77 – 80 (vert. Aldrich) (Griekse mythograaf 2e n.Chr.):
“Voor zijn tweede werk kreeg Herakles de opdracht om de Lernaïsche (Lernaeïsche) Hydra te doden. Het beest werd gekoesterd in de moerassen van Lerna, vanwaar ze naar het vlakke land zou trekken om te plunderen kuddes en verwoestte het land. De Hydra was enorm groot, met acht sterfelijke hoofden, en een negende in het midden die onsterfelijk was. Terwijl Iolaos (Iolaus) reed, reed Herakles een wagen naar Lerna, en daar stopte hij de paarden, hij vond de Hydra op een heuvelrug naast de bronnen van Amymone waar ze nestelde. Door vlammende speren naar haar te gooien, dwong hij haar naar buiten te komen, en terwijl ze dat deed, kon hij zich vasthouden. Maar ze hing zich aan hem vast door zich om een van zijn voeten, en hij was niet in staat de zaken te helpen door haar met zijn knots te slaan, want zodra een hoofd eraf werd geslagen, groeiden er twee andere op zijn plaats. Toen kwam een gigantische krab langs om de Hydra te helpen, en beet Herakles op Hiervoor doodde hij de krab, en riep namens zichzelf naar Iolaos om hulp p. Iolaos maakte enkele fakkels door een deel van het aangrenzende bos in brand te steken, en door deze te gebruiken om de knoppen van de koppen te verbranden, zorgde hij ervoor dat ze niet groeiden. Toen hij dit probleem had overwonnen, sneed Herakles het onsterfelijke hoofd af, dat hij begroef en bedekte met een zware kei aan de kant van de weg die door Lerna naar Elaios (Elaeus) loopt.Hij sneed het lichaam van de Hydra open en doopte zijn pijlen in het gif. “

Strabo, Geography 8. 6. 6:
” Het meer van Lerna, het toneel van het verhaal van de Hydra, ligt in Argeia en het Mykenese (Myceense) grondgebied. “

Pausanias, Beschrijving van Griekenland 2. 37. 4 (vert. Jones) (Grieks reisverslag 2e n.Chr.):
” Aan de bron van de Amymone groeit een plataan, waaronder, naar men zegt, de Hydra (waterslang) groeide. Ik ben bereid te geloven dat dit beest superieur was aan andere waterslangen en dat zijn gif iets zo dodelijk in zich had dat Herakles de punten van zijn pijlen met zijn gal behandelde. Het had naar mijn mening echter één hoofd en niet meerdere. Het was Peisander van Kamiros (Camirus) die de Hydra met zijn vele koppen vertegenwoordigde om de beat erger te laten lijken en zijn poëzie opmerkelijker te maken. “

Pausanias, Beschrijving van Griekenland 5. 17. 11:
“Heracles, met Athena naast hem, schiet op de Hydra, het beest in de rivier Amymone.”

Pausanias, Beschrijving van Griekenland 5. 26. 7:
“Door het kleinere aanbod van Mikythos (Micythus).zijn enkele van de heldendaden van Herakles, inclusief wat hij deed met de Nemeïsche leeuw (Leonta Nemea), de Hydra, de Hound of Hell en het zwijn bij de rivier Erymanthos. “

Diodorus Siculus, Bibliotheek van Geschiedenis 4. 11. 5 (trans. Oldfather) (Griekse historicus C1st BC):
“De tweede arbeid die hij ondernam was het doden van de Lernaïsche (Lernaeïsche) Hydra, voortkomend uit wiens enkel lichaam honderd halzen werd gevormd, elk met de kop van een slang. En toen een hoofd werd afgehakt, bracht de plaats waar het werd afgehakt twee andere tevoorschijn; om deze reden werd het als onoverwinnelijk beschouwd, en terecht, aangezien het deel ervan dat onderworpen was een tweevoudige hulp in de plaats stuurde. Tegen zoiets moeilijks te beheren als deze bedacht Herakles een ingenieus plan en beval Iolaos (Iolaus) om met een brandend vuur het deel dat was doorgesneden te schroeien, om de bloedstroom te controleren. Dus toen hij het dier op deze manier had onderworpen, doopte hij de koppen van zijn pijlen in het gif, zodat de wond die de punt maakte ongeneeslijk zou zijn wanneer de raket zou worden afgeschoten. “

Quintus Smyrnaeus , Fall of Troy 6. 212 ev (trans. Way) (Grieks epos C4e n.Chr.): “Daardoor werd de Hydra veelhals gesmeed die zijn gevreesde tongen flikkerde. Van zijn angstaanjagende hoofden lagen er enkele afgehakt op aarde, maar er kwamen er nog veel meer uit zijn nek, terwijl Herakles en Iolaos (Iolaus), onverschrokken twee, hard zwoegden; degene met de bliksem-sikkel-vegen sneed de woeste hoofden, zijn makker schroeide elke nek met gloeiend ijzer; het monster werd zo gedood. “

Pseudo-Hyginus, Fabulae 30:
“Hij doodde in de bron van Lerna de negenkoppige Lernaean Hydra, nakomeling van Typhon. Dit monster was zo giftig dat ze mannen doodde met haar adem, en als er iemand langskwam terwijl ze sliep, blies hij haar sporen uit en stierf in de grootste kwelling. Onder de instructies van Minerva doodde hij haar, trok haar uit de ingewanden en doopte zijn pijlen in haar gal; en wat hij later met zijn pijlen sloeg, ontsnapte dus niet aan de dood, en later kwam hij zelf om in Phrygia om dezelfde oorzaak. “

Pseudo-Hyginus, Fabulae 151:
“Van Typhon werden de reus en Echidna geboren… de Hydra die Hercules doodde in de bron van Lerna.”

Pseudo-Hyginus, Astronomica 2. 23:
“De krab is naar verluidt tussen de sterren geplaatst door de gunst van Juno, omdat hij, toen Hercules stevig tegen de Lernaean Hydra had gestaan, vanuit het moeras aan zijn voet was geknapt. Hercules, woedend bij dit, had het gedood, en Juno plaatste het tussen de sterrenbeelden. “

Ovidius, Metamorphoses 9. 69 ev (trans. Melville) (Romeins epos C1st BC tot C1st AD):
” Dracones (Dragons) beheersen is kinderspel, Achelous! Ja, als je kampioenslang was, hoe zou je dan kunnen vergelijken met Echidna Lernaea, jij een enkele slang? Het wierp zich op wonden: van al zijn honderd hoofden heb ik er één afgehakt, maar van zijn nek sprongen er nog twee op om het op te volgen, sterker dan voorheen! Ja, hoewel het zich vertakte met slangen die uit de dood voortkwamen en zich vermenigvuldigden in de ondergang, beheerste ik het, en, beheerste, stuurde ik het. “

Virgil, Aeneid 6. 803 ev (vert. Day-Lewis ) (Romeins epos C1st BC):
“onderworpen Lerana met de angst van zijn boog.”

Seneca, Hercules Furens 220 ff (vert. Miller) (Romeinse tragedie C1st AD):
“hun gezwollen keel verpletterend met zijn babyhandjes, oefende hij voor de Hydra.”

Seneca, Hercules Furens 241 e.v.:
“Lerna” s gevallen monster, ongedierte verdeelstuk, heeft hij eindelijk niet onderdrukt door vuur en leren te sterven? “

Seneca, Hercules Furens 526 ev:
” Laat de zoon van Alcmena “in eindeloze oorlogen de hand die de hemel droeg op monsters gebruiken; laat hem de krioelende halzen van de Hydra afsnijden.”

Seneca, Medea 700 ev:
” Als antwoord op mijn bezweringen, laat Python komen … Laat Hydra terugkeren en elke slang afgesneden door de hand van Hercules, zichzelf herstellen door zijn eigen vernietiging . Gij ook, altijd waakzame draak. “

Valerius Flaccus, Argonautica 7. 623 ev (vert. Mozley) (Romeins epos C1st AD):
” De Tirynthian was vermoeid in de strijd tegen de De vreselijke gastheren van Hydra wendden zich tot de vuren van Pallas. “

Statius, Thebaid 4. 168 ev:
” Daar ligt de Hydra met drievoudig vertakte kroon, onlangs gedood en bedorven door de dood: gedeeltelijk , gebosseleerd in zilver, schittert woest met bewegende slangen, gedeeltelijk door een sluw apparaat is verzonken, en wordt donker in doodsangst tegen het getaande goud; rond, in donkerblauw staal stroomt de trage stroom van Lerna. “

Nonnus, Dionysiaca 25. 196 ev (trans. Rouse) (Grieks epos C5e AD):
” nam al die moeite om bevrijd een kleine slangenbeek zoals Lerna, door de zelfgroeiende eerstelingen van de sluimerende slang om te hakken, terwijl die overvloedige oogst van slangenkoppen groeide. Had hij de moord maar alleen gedaan! In plaats van zijn nood voor Iolaos (Iolaus) te roepen, om de hoofden te vernietigen terwijl ze opnieuw groeiden, door een brandende fakkel op te heffen; totdat de twee er samen in slaagden één vrouwelijke slang te overwinnen.een bosje koppen omhakken dat ooit weer om zoveel nekken groeide. “

Suidas sv Hydran temnein (vert. Suda On Line) (Byzantijns Grieks Lexicon 10e n.Chr.):
” Hydran temnein (jij snijdt een hydra af): Gezegd over dingen die hopeloos zijn; want het verhaal gaat dat toen Herakles in Lerna vocht tegen een Hydra die honderd hoofden had, en naarmate de hoofden steeds groter werden, hij Iolaos (Iolaus) opdracht gaf om de afgesneden exemplaren te verbranden. “

Suidas sv Hydra:
“Hydra: Slang met negen koppen.”

PIJLEN VAN HERACLES BEDEKT MET DE HYDRA “S VENOM

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 2. 157:
“Uit angst dat Herakles meer zou verlangen naar Iole dan zijzelf, en in haar overtuiging dat het bloed van Nessos echt een liefdesdrankje was, doopte ze de mantel ermee. het op en begon het offer, maar al snel werd de mantel warm toen het gif van de Hydra zijn vlees begon te koken. Hij pakte Likhas (Lichas) bij de voet en gooide hem in de Euboische zee, en scheurde toen het gewaad af, dat aan zijn lichaam kleefde, zodat hij samen met een klap zijn vlees eraf rukte. “

Apollonius Rhodius , Argonautica 4. 1390 ev (trans. Rieu) (Grieks epos 3e v.Chr.):
“De slang, neergeslagen door Herakles, lag bij de stam van de appelboom. Alleen het puntje van zijn staart trilde nog; vanaf het hoofd naar beneden vertoonde zijn donkere ruggengraat geen teken van leven. Zijn bloed was vergiftigd door pijlen die in de gal van de Lernaïsche (Lerneaanse) Hydra waren gedrenkt, en vliegen kwamen om in de etterende wonden. “

Strabo, Geography 8. 3. 19 (vert. Jones) (Grieks geograaf C1st BC tot C1st AD):
“Het geeft een aanstootgevende geur af over een afstand van twintig stadia, en maakt de vis ongeschikt om te eten. In de mythische verslagen wordt dit echter door sommige schrijvers toegeschreven aan het feit dat bepaalde Kentauroi (Centauren) hier het gif wegspoelden dat ze van de Hydra hadden gekregen.Het zwemwater van hier geneest lepra, olifantenziekte en schurft. “

Pausanias, Beschrijving van Griekenland 5. 5. 9 (vert. Jones) (Grieks reisverslag 2e n.Chr.):
” Sommige Grieken zeg dat Khiron (Chiron), anders dan Pylen of een andere Kentauros (Centaur), toen hij door Herakles werd neergeschoten, gewond naar deze rivier vluchtte en zijn pijn erin waste, en dat het het gif van de Hydra was dat de Anigros zijn nare geur gaf.

Diodorus Siculus, Library of History 4. 38. 1 (vert. Oldfather) (Griekse historicus C1st BC):
“Herakles trok het hemd aan dat was gezalfd, en als de kracht van de het giftige medicijn begon langzaam te werken, hij ontmoette de meest verschrikkelijke ramp. Want de weerhaak van de pijl had het gif van de adder gedragen en toen het hemd om deze reden, toen het verhit werd, het vlees van het lichaam aanviel. ” / p>

Quintus Smyrnaeus, Fall of Troy 9. 392 ev (trans. Way) (Grieks epos C4e AD):
“Naast zijn stenen bed lag een lange pijlkoker vol pijlen, sommige om te jagen, andere om sla zijn vijanden metal; met dodelijk gif van die vallende waterslang waren deze besmeurd. Daarvoor, vlakbij zijn hand, lag de grote boog, met gebogen uiteinden van hoorn, vervaardigd door de machtige handen van Herakles. “

Pseudo-Hyginus, Fabulae 30 (vert. Grant) (Romeinse mythograaf C2nd AD):
“Onder de instructies van Minerva doodde hij haar, trok haar uit de ingewanden en doopte zijn pijlen in haar gal; en wat hij later met zijn pijlen sloeg, ontsnapte dus niet aan de dood, en later kwam hij zelf om in Phrygia van de zelfde oorzaak. “

Pseudo-Hyginus, Fabulae 34:
” doorboorde Nessus met zijn pijlen.Toen hij stierf, nam Nessus, wetende hoe giftig de pijlen waren, aangezien ze in de gal van de Lernese Hydra waren gedoopt, wat van zijn bloed eruit en gaf het aan Dejanira (Deianeira), haar vertelde dat het een liefdesbetovering was. Als ze wilde dat haar man haar niet in de steek liet, zou ze zijn kleren met dit bloed moeten laten besmeren. Dejanira, die hem geloofde, bewaarde het zorgvuldig. “

Ovidius, Metamorphoses 9. 129 & 158 ff (trans. Melville) (Romeins epos C1st BC tot C1st AD):
“Een pijl vloog en doorboorde de rug van de vluchtende centaur: uit zijn borst stak de punt met weerhaken vast. Hij wrikte de schacht weg, en bloed uit beide wonden spoot, bloed dat Lernaeis gif droeg. Nessus haalde het in. ‘Ik zal niet onbezorgd sterven’, dacht hij en hij gaf zijn overhemd gedrenkt in warme bloed aan Deianira, een talisman, zei hij, om liefde aan te wakkeren. .
Ze koos ervoor om het hemd doordrenkt met Nessus bloed te sturen om de falende liefde van haar man te versterken. Omdat ze niet wist wat ze gaf, vertrouwde ze haar verdriet toe aan Lichas (onwetend niet minder) en belastte hem met zachte woorden om het aan haar heer te brengen. En Hercules die het geschenk ontving en op zijn schouders droeg, in onwetendheid, Echidna Lernaeas vergiftigde bloed. De vlam werd aangestoken; hij sprak woorden van gebed en wierook uit en goot op het marmeren altaar wijn uit de schaal. Die dodelijke kracht werd warm. Bevrijd door de vlam sijpelde en sloop het voort, verspreidde zich door alle ledematen van Hercules. Zolang hij nog kon, onderdrukte het hart van die held zijn gekreun, maar toen de ondraaglijke pijn triomfeerde, gooide hij het altaar neer en zijn kreten van angst vulden de open plekken van Oeta. Wanhopig probeerde hij het fatale hemd weg te scheuren; elke traan scheurde ook zijn huid, en, walgelijk om te vertellen, of hij bleef steken en versloeg zijn pogingen om hem van zijn vlees te bevrijden, of hij legde zijn verscheurde spieren en enorme botten bloot. Waarom, terwijl het gif brandde, borrelde en siste zijn bloed als wanneer een witgloeiend mes wordt geblust in ijskoud water. Nooit een einde! De vlammen likten naar binnen, hebzuchtig naar zijn ingewanden; donkere transpiratie stroomde uit elke porie; zijn verzengende pezen knetterden; de blinde rot smolt zijn merg.In gewonde pijn zwierf hij over de hoogten van Oeta. “

Seneca, Hercules Furens 1194 ev:
” ‘Hoe zit het met die schacht, nog steeds druipend van het bloed van jongens? Het is ondergedompeld in Hydras bloed – ah, nu herken ik mijn eigen wapens. Het is niet nodig om de hand te vragen die ze heeft gebruikt! Wie had de boog kunnen buigen of welke hand heeft het touw getrokken dat mij nauwelijks bezwijkt? “

HYDRA GUARDIAN OF THE UNDERWORLD

Statius, Silvae 5. 3. 260 ff:
“Maar doe je , O vorsten van de doden en gij, Ennean Juno, als u mijn gebed goedkeurt … laat de bewaker van de poort geen fel geblaf maken, laat verre dalen de Centauri (Centauren) en Hydras menigte en Scyllas monsterlijke verbergen horde. “

POETIC EPITHETS

OUDE GRIEKS & ROMEINSE KUNST

BRONNEN

GRIEKS

ROMEINS

BYZANTINE

• Suidas, The Suda – Byzantine Greek Lexicon C10th AD