Als je geïnteresseerd bent in het planten van een hopplant in de achtertuin (Humulus lupulus) of twee, of het nu gaat om thuisbrouwen, om rustgevende kussens te maken of gewoon omdat het aantrekkelijke wijnstokken zijn, er zijn een paar dingen die je moet weten over het planten van hop.
Geschiedenis van hopplanten
Zolang de mensheid bier brouwt, heeft iemand geprobeerd het te verbeteren, maar pas in 822 na Christus besloot een Franse monnik om wilde groeiende hopplanten te proberen. De geschiedenis leert ons dat het pas ergens rond 1150 na Christus was dat Duitsers regelmatig met hop begonnen te brouwen. Bloeiende planten werden echter pas een paar honderd jaar in de gecultiveerde tuin geïntroduceerd. Trouwens, de geschiedenis van de hopplant registreert nogal wat controverse in het Engeland van de 15e en 16e eeuw. De toevoeging van deze bittere vaste planten aan bier, traditioneel op smaak gebracht met kruiden en fruit, veroorzaakte zoveel opschudding dat het product uiteindelijk, en wettelijk, werd gedefinieerd als bier.
Toch woedde de controverse. Koning Henry VI moest zijn sheriffs opdracht geven om hoptelers en bierbrouwers te beschermen, hoewel het de meningen van mensen niet veranderde. Ale of bier? Bier of bier? Henry VIII hield van beide, en de geschiedenis van de hopplant zou moeten erkennen dat hij de grootste dienst aan de zaak heeft bewezen, hoewel hij op zich niets te maken had met het brouwen van bier. De splitsing van Henry VIII met de katholieke kerk had ook invloed op het bedrijfsleven en de kerk domineerde de markt voor bieringrediënten!
Het telen van hopplanten voor winst werd een groeiende huisnijverheid. Omdat de hopbloeiende planten werden gebruikt als conserveermiddel en niet als smaakstof, begon de zoektocht naar planten met zachtere harsen om de bittere smaak te verzachten. Natuurlijk kweekte niet iedereen hopplanten in de achtertuin voor brouwdoeleinden. Lang voordat ze aan bier werden toegevoegd, was bekend dat in het wild groeiende hopplanten angst en stress verlichtten en werden gebruikt als een licht kalmerend middel.
Hop kweken Bloeiende planten
De wijnstokken van hop bloeien planten komen in mannelijke of vrouwelijke en alleen de vrouwelijke produceert de kegels voor gebruik als hop. De geslachten van de bloeiende plant zijn gemakkelijk te herkennen aan de vijf bloemblaadjes van het mannetje. Het is het beste om deze eruit te halen. Ze zijn niet productief en het is het beste als je vrouwelijke planten alleen niet-bemest zaad produceren. Voortplanting is geen probleem. Als je de juiste zorg krijgt, zal je hopplant in de achtertuin wortelstokken uitstoten waaruit nieuwe planten zullen groeien.
Er zijn drie basisfactoren voor het planten van hop voor maximale groei en productie: aarde, zon en ruimte.
- Bodem – Bodem is een belangrijke factor bij het kweken van hopplanten. Nogmaals, hop is niet kieskeurig en staat erom bekend dat het groeit in zand of klei, maar idealiter zou de grond rijk, leemachtig en goed gedraineerd moeten zijn voor de beste opbrengst. Hop geeft ook de voorkeur aan een pH van de grond tussen 6,0-6,5, dus de toevoeging van kalk kan nodig zijn. Wanneer je hopplanten in de achtertuin plant, voeg dan 3 eetlepels (44 ml) universele meststof toe die op een diepte van 15-20 cm in de grond is verwerkt om je planten een gezonde start te geven. Daarna kleedt u zich aan de zijkant met compost en voegt u elke lente extra stikstof toe.
- Zon – Deze vaste planten groeien gemakkelijk in halfschaduw en als u ze plant als een aantrekkelijke afdekking voor een oud hek of doorn in het oog, ze Ik zal het prima doen. Hop heeft echter veel zon nodig voor een overvloedige oogst en een locatie op het zuiden is ideaal. Hopranken groeien gemakkelijk over hekken, hekjes, tipis die speciaal voor dit doel zijn gemaakt of zelfs aan de zijkant van je huis, wat ons bij de volgende factor brengt.
- Ruimte – Je hopplanten in de achtertuin hebben veel ruimte nodig. Planten moeten een hoogte bereiken van 4,5 tot 6 meter voordat ze zijscheuten laten groeien die kegels produceren, en kunnen elk groeiseizoen een hoogte bereiken van 9 tot 12 meter. Je krijgt verschillende scheuten van elk deel van de wortelstok. Kies twee of drie van de krachtigste scheuten en knijp de andere af. Als de scheuten uitgegroeid zijn tot 61 of 91 cm, draai ze dan met de klok mee om een steun en ga achteruit; de wijnstokken kunnen wel 30 cm per dag groeien!
Begin in augustus en september met oogsten zodra de kegels droog en papierachtig worden en de bladeren rijkelijk ruiken. Eenmaal geoogst, moeten de kegels verder worden gedroogd op een koele, droge plaats. Dit proces kan weken duren en is pas voltooid als de kegels broos zijn. Eén plant zal 1 tot 2 pond (454 tot 907 gr.) Kegels produceren.
In de late herfst, nadat de oogst is voltooid en het weer koud begint te worden, snijdt u de wijnstokken terug tot 2 voet ( 61 cm.) En begraaf de afgesneden scheuten in de grond. De volgende lente begint het proces opnieuw.