SIDS, of Sudden Infant Death Syndrome, is een nachtmerriescenario voor ouders. Onverklaarbare sterfgevallen zijn verschrikkelijk, en daar kun je niet omheen. In de afgelopen jaren heeft onderzoek door een grote verscheidenheid aan partijen – onderzoekers, medische onderzoekers en kinderartsen – echter bepaalde risicofactoren geïdentificeerd. Als deze risicofactoren kunnen worden beheerd, kan de kans op wiegendood worden verkleind.
“De dingen die zorgen voor veilige slaapomgevingen overlappen ook veel met het voorkomen van deze onverklaarde sterfgevallen”, legt Elizabeth Murray, MD, een pediatrische spoedarts en woordvoerder van de American Academy of Pediatrics. “Het creëren van een veilige slaapomgeving zal dus ook de risicofactoren voor wiegendood verminderen.”
LEES MEER: The Fatherly Guide to SIDS
Slaaprisicofactoren hebben de neiging om scheef te trekken naargelang leeftijd en correlerend vermogen. Het grootste risico voor de jongste babys – één tot drie maanden – is een soort voorwerp of beddengoed in de wieg, of in bed worden gelegd bij een ouder die geen borstvoeding geeft. Iets dat zo onschadelijk is als een laken of een deken, zelfs iets lichts of gauwachtigs, kan een baby verstikken, simpelweg omdat ze niet voldoende hoofdcontrole hebben ontwikkeld om hun gezicht van een obstakel te verwijderen. Slapen op een bank of op een matras die te klein is voor de wieg, kan ertoe leiden dat een baby bekneld raakt of wordt gesmoord. Pasgeborenen moeten op hun rug op een stevige matras slapen en overdag de buiktijd in de gaten houden.
Na vier tot vijf maanden oefenen de meeste babys meer controle over het hoofd, maar ze proberen ook meer soorten bewegingen te maken. Voor een baby die in één richting op zijn zij kan rollen maar niet terug kan rollen, vormen knuffelbeesten en kussens in de wieg het grootste risico. Babys kunnen zichzelf in gevaar brengen zonder de mogelijkheid te hebben om ervan weg te rollen.
Na zes maanden is het risico op verstikking of SUIDS aanzienlijk verminderd, hoewel er zeker nog gevallen van SUID zijn tot het eerste jaar van leven, daarna is het vrij zeldzaam.
Het voor de hand liggende antwoord is dus af te zien van beddengoed in de eerste jaar in het voordeel van een hoeslaken. Maar ouders mogen de eerste verjaardag niet alleen gebruiken om te peilen of het veilig is om beddengoed in de wieg te leggen. Ze moeten de capaciteiten en ontwikkelingsmijlpalen van hun kind beoordelen.
Als een kind controle heeft in een normale wakkere omgeving (ze kunnen rollen, kunnen rechtop zitten, zichzelf optrekken om te staan, zich kunnen verplaatsen met ondersteuning, of zelfs lopen), is het waarschijnlijk veilig om een soort beddengoed toe te voegen. Maar eerlijk gezegd, zolang het kind warm genoeg is, is beddengoed nogal overbodig. Footie-pyjamas, slaapzakken en onesies zijn voldoende om een baby, zelfs een 12 tot 18 maanden oud, comfortabel te houden en gezond te slapen.
“Er zijn maar heel weinig babys in die een-tot-twee levensjaren. last van het ontbreken van een kussen of deken “, zegt Murray.” Er is een klein risico dat zelfs bestaat nadat een kind er een is geworden – dus waarom voegen we dat soort dingen eigenlijk toe? “
Een klein knuffeldier of geboortedoekje voor comfort is redelijk, op voorwaarde dat ze al hun mijlpalen kunnen halen, zoals zitten, naar een stand trekken, en zelfstandig bewegen en geen andere onderliggende medische problemen of risicofactoren hebben. Ouders moeten er rekening mee houden dat alleen omdat de gevallen van wiegendood na het eerste jaar afnemen, het belang van veilige slaap dat niet is. Ouders moeten ervoor zorgen dat het hoeslaken in de wieg de juiste maat heeft en niet snel losraakt. De matras moet nog de juiste maat hebben. Als ze te klein zijn, kunnen zelfs sterke, actieve babys bekneld raken. In verstelbare wiegjes moet de matras worden verlaagd tot de veiligste hoogte om te voorkomen dat bijzonder onverschrokken eenjarige kinderen over de reling gaan. Cribs moeten worden gecontroleerd op terugroepacties of ontwerpfouten – terugroepacties kunnen worden gecontroleerd bij de Consumer Product Safety Commission of Safe Kids Worldwide.
Het spookbeeld van SUID – zelfs als het een gezin niet rechtstreeks raakt – is een goed voorbeeld van hoe kwetsbaar mensen kunnen worden tijdens het ouderschap. Maar er zijn stappen die ouders kunnen nemen om hun kinderen te beschermen. Hopelijk zullen ze dat doen.